First Glance

Chapter 3

SARYIA

Look how small the world really is.

I'd never thought I would meet her again, the girl I've met a year ago at the alfamart. After meeting her, she turns my world upside down and since then I couldn't stop thinking about her.

Simula din ng makita ko siya, yung nararamdaman ko para kay Yve ay unti-unting nagbabago hanggang sa parang kapatid nalang ang turing ko dito, nope, me and Shantellemo already treat her as sister.

After that day, every night na akong bumabalik sa alfamart na yun, umaasang makikita siya muli pero bigo ako dahil lumipas nalang ang buwan at taon ay di na ito bumalik pa. Mukhang nagkataon lamang na bumili siya dun.

Pero ngayon?

Professor ko na siya, having a crush on a professor never really crossed inside my mind. I always have a full respect of them.

Nung nasilayan ko siya ulit, hindi ako makapaniwalang siya nga yung babaeng gumulo sa aking isipan isang taon makalipas. Hindi ko din alam sa sarili ko pero bigla nalang ako naging corny at malandi sa kanya.

I'm not like that and I never knew that I had that kind of personality within me.

I know I shouldn't flirt with a professor but I can't help it, well, I'm not going to have a romantic relationship towards her anyway...

For now.

Nag-aaral pa lang ako at ayaw kong masira license niya, although alam ko naman na mayaman ito. Ini-stalk ko kasi siya nung makita ko siya muli.

Saka ko nalaman na matagal na pala silang nagtuturo dito pero paalis-alis din dahil kanang kamay pala ito ni Miss Cromwell at naatasan na magbantay sa susunod na magiging reyna.

Iyong babaeng hinihintay ko sa alfamart, professor lang pala dito sa Cromwell University.

Alam ko rin na mayaman ito at siya ang nagma-may-ari ng Griffin Group of Hospitals, hindi ko nga alam kung bakit nagtuturo pa siya; sila actually.

Well, I know Miss Cromwell since nakikita ko siya minsan sa social media, the next reigning Queen ba naman eh, sinong di makakakilala.

Small world? Nope. I think it's destiny.

We were meant to meet kasi para kami talaga ang para sa isa't isa, kapag kumontra si tadhana ipipilit ko pa rin. Wala ng takas sa akin si future wife.

Kalalabas ko lang galing sa detention room. Isang oras lang naman, natapos ko narin ang mga assignments ko para bukas.

Kailangan ko ng magpursige sa pag-aaral lalo na't may bubuhayin na akong asawa.

Pagkalabas ko ay naglakad muna ako papunta dun sa opisina ni future wife, sinubukan ko pindutin ang intercom niya pero walang sumasagot kaya naisipan ko nalang ang umuwi.

Pagkarating ko sa bahay ay sinalubong agad ako ni Mom, wala si Dad kasi out of town ito ngayon dahil may business meeting siya.

"Darling, it's your sister."

Ipinakita sa akin ni Mom ang hawak nitong cellphone at magka-video call nga sila ni Ate.

Napangiti ako saka kumaway. "Ate, hello."

"Hi, little sis! How's Yvette and the twins?"

I playfully pouted. "Parang hindi ako yung kapatid, ah." I joked. "But, anyway, we're still looking out for them."

Napatawa si Mom at Ate. "Parang di tayo nagkausap kaninang umaga ah." sagot ni ate saka umiling. "So, how are you again?"

A geniune smile suddenly crept into my lips. "Well, I'm happy. Every day is a meaningful day for me."

The moment I met her again, everyday is a BEAUtiful day for me.

***

"Will you stop ringing my intercom Rodriguez?!"

Napangiti ako ng malawak ng sa wakas ay binuksan na rin ni Prof Griffin ang pintuan ng opisina nito at hinarap ako.

Actually, kalalabas ko lang ulit sa detention room, alam niyo na kung sino ang dahilan. Mehehe

"Well, you won't open the door." I pouted, batting my eyelashes.

"It's getting late, you should go home!" asik niya at akmang isasarado na sana ang pintuan ng pigilan ko ito gamit ang aking kaliwang kamay dahilan upang maipit ako at mapadaing dahil sa sakit.

"Ouch." I winced in pain.

Prof Griffin immediately open the door before looking at my hand. "You are so stupid, for real!" she spatted and hold my hand.

May naramdaman naman akong kuryente ng mahawakan nito ang aking kamay saka sinuri (made of electricity ata ang babaeng 'to). Masyadong dikit narin kami sa isa't isa kaya mas lalo kong natutunghayan ang kagandahan taglay nito.

And every time I'm near with her, my heart feel so at ease.

Binitawan narin nito ang aking kamay saka humalukipkip. "It's your fault for being so stupid and will you stop bugging me or else I will expelled you!"

Ang sweet naman ng future wife ko, nangangamoy UNDERstanding ako, ah.

I grinned. "Sure, expelled me so I can freely court you." I wiggled my eyebrows.

Naniningkit ang mga mata nitong tinitigan ako, kung nasa anime world lang kami, talagang makikita mo kung paano umusok ang ilong nito sa inis.

"I swear Rodrigue—"

"Ito na, pauwi na future wife, baka humimlay na ako dito bago pa maging tayo, eh." putol ko sa sasabihin niya saka marahan umatras palayo.

Namumula na kasi ang mukha nito sa inis, kaya it's better to walk away for now. Syempre ayaw ko din ma-stress future wife ko 'no.

"You take care, okay? Papakasalan pa kita." I shouted when I'm meters away from her.

Ngumingiti akong napatingin sa aking kamay na naipit saka napailing. "Worth it ang sakit." sambit ko sa aking sarili.

Kinabukasan ay wala kaming klase kay Prof Griffin kaya wala din ako sa detention room ngayon. Naranasan ko lang naman ma-detention dahil sa PAGMAMAHAL ko sa aking future wife, eh.

Hindi ko alam, pero nung may maramdaman ako kay Yve, hindi naman ako ganito, I don't have a courage to voice out and act out my feelings for her, but when it comes to her, it just came out freely.

Like, I feel so free and so at ease.

What I felt for Yve before was pure love, not just because of infatuation, I even thought that I wouldn't moved on from her but boy was I wrong.

Well, one thing is I'm sure of, I'm not gonna stop pursuing my future wife, I'm determined that she's really the one for me.

Because for the first time my heart and mind harmonize.

Andito na ako ngayon sa bahay, dito sa kwarto ko, katatapos ko lang kumain ng dinner, together with my parents.

I'm now scrolling through my Instagram feed, waiting for her to accept my request, but it's been two hours and she hadn't accepted it yet.

I know, I know I'm being overeacting here.

I decided to just message her, baka kasi hindi nito alam na ako ang nag-request ng follow sa kanya. Naka-private kasi ang account niya.

Mukhang hindi naman siya nag-aaccept ng mga followers na di niya kilala kasi halos 30 followers lang ang meron siya tapos 30 following din.

At dahil future wife niya ako, kailangan i-accept niya ang request ko. Hindi pwede ang ganun, magiging mag-asawa kami kaya dapat naka-priority ako.

@.cleobg

Hello, my future wife.

Please accept my request. This is a demand from your future wife, Saryia Jade Griffin.