Casi lo logramos

112 6 0
                                    

Alice L: ¡Sigue corriendo! ¡Sigue corriendo! ¡SIGUE CORRIENDO! 

Quedándose lentamente sin más fuerzas para correr, comenzó a motivarse a sí mismo mientras trata de no ser atrapado por Kalego y Balam, quienes muy seguramente lo interrogarán hasta que les cuente todo lo que sabe de su Iruma y la dimensión de donde provienen.

Alice L: ¡No puedo parar ahora! Si me atrapan, habré traicionado la lealtad de Iruma-sama. Y si hago eso, jamás me lo perdonaré "pensó muy preocupado, corriendo sin importarle otra cosa que no sea la lealtad a su amo, sin embargo, al dar una vuelta para seguir con su camino, se encontró una desagradable sorpresa" Sin salida. ¡Maldición! ¡Debo volver rápido antes que...!

Clara: ¡Te encontré, Doji! Mejor suerte para la próxima.

Alice L: ¡¿QUÉ?! ¡¿Cómo lo...?! Ugh... ¿Magia de plantas?

Balam: Vendrás con nosotros.

Alice L: Tsk. Sabía que esa "planta" no era normal. Debes ser su invocador, ¿cierto?

Kalego: Mocoso, estás en graves problemas. Pero antes de llevarte, quiero saber algo. ¿Por qué no volaste para escapar?

Alice L: ¿Volar? ¡Oh, es cierto! Soy un demonio y tengo alas para volar. Maldita sea. Pude haberlas usado, pero... ¡TODO ES TU CULPA, CLARA!

Clara: ¿Eh? ¿Mi culpa?

Alice L: ¡De no ser por ti y tu familia de raros, nunca me hubiera descuidado tanto como ahora! Felicidades, Valac. Solo sirves para estorbar.

Clara: ¡No es cierto! 

Alice L: ¿Uh?

Clara: Irumachi, Azz-Azz y todos mis amigos nunca me han visto como un estorbo. Porque ellos me quieren y yo los quiero mucho a ellos. Y tal vez eso nunca lo entiendas porque... ¡Ya no somos amigos!

Alice L: ¡Oye, Valac! Yo...

Kalego: ¡Suficiente! Ya hemos perdido demasiado tiempo valioso. Clara, gracias por la ayuda. Pero necesitas volver a tu casa por tu propio bien, ¿de acuerdo?

Clara: Está bien, Eggie-sensei.

Kalego: Shichiro, cambio de planes. Llevaremos nuestra investigación a Henri Azazel. Solo él tiene lo necesario para controlar escoria como esta.

Balam: Ok. Pero antes de irnos. Clara-chan.

Clara: ¿Sí?

Balam: Se una buena niña y cuida a tu familia, entendido.

Clara: ¡Sí, lo entiendo muy bien!

Balam: Qué bueno. Entonces, nos vemos en otra ocasión "dijo dándole una sonrisa antes de volar junto a Kalego para transportar a un mejor lugar a su prisionero".

Clara: ¡Balam-sensei! ¡Eggie-sensei! No vayan a ser tan duros con él.

Kalego: ¿Uh? ¿Ser duros con él? 

Clara: ¡Prométamelo!

Kalego: Tsk. Bien. PERO YA REGRESA A TU CASA.

Clara: ¡MUCHAS GRACIAS! 

Con cada uno dirigiéndose a un destino diferente, es como terminó la "amistad" entre Clara y Alice L, pero no para siempre. Ya que aún después de separarse y romper sus lazos como amigos, los dos seguían recordando con aprecio los buenos recuerdos que crearon juntos. Y aunque él se negaba a aceptarlo, ahora con el orgullo roto admite que en algún momento de su estancia, llegó a sentirse "verdaderamente feliz" gracias al amable recibimiento de la familia Valac y a la desinteresada amistad que le ofrecieron por segunda vez en su vida. Habiendo sido la de un inocente pero confundido Iruma L, la primera vez que experimentó el sentimiento de formar parte de una verdadera amistad.

Je hebt het einde van de gepubliceerde delen bereikt.

⏰ Laatst bijgewerkt: Mar 20 ⏰

Voeg dit verhaal toe aan je bibliotheek om op de hoogte gebracht te worden van nieuwe delen!

¡Iruma-kun, ella es tu hija del futuro!Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu