අවසන් සඳ

සඟවපු ඇත්ත

මා බලාපොරොත්තු වූයේ මගේ කාමරය ඝණ අඳුරේ තිබෙනු දැකීමට ය. නමුත් ඉණිමගේ පඩි දෙක තුනක් බැස්ස විට මා දුටුවේ කාමරයේ ලාම්පුවක් දැල්වෙමින් තිබෙන බවය. මට මතක තිබූ ලෙස සෝල්දරයට නැගීමට පෙර අපි ඉටිපන්දම් සියල්ල නිවා දැමුවෙමු. කුතුහලයෙන් ඉණිමගෙන් පහලට බැස්ස මම හැරී බැලුවෙමි.

මගේ කටෙන් නික්මීමට ගිය මර ලතෝනිය මා නවත්වාගත්තේ බොහෝ අමාරුවෙනි!

මගේ මේසයට වූ පුටුවේ වාඩි වී ලොකු මැණිකේ දැල්වෙමින් තිබූ ලාම්පු එළියෙන් යමක් කියවමින් සිටී!

ඈට මගේ පැමිණීම දැනුනේ නැතුවා සේය. ඈ මේසය මත වූ යමකට ඇගේ සම්පූර්ණ අවධානය යොමු කොට තිබුනි. ඇගේ ස්වභාවික සහජ දැනීම පවා අක්‍රිය වීමට තරම් වැදගත් දේ කුමක්ද යන්න බලා ගැනීමට මම අඩි දෙක තුනක් සෙමින් සෙමින් ඈ වෙතට ලං උනෙමි.

දුටු දෙයින් මගේ ඇඟේ හීන් දාඩිය දමන්නට වූ අතට මගේ හදවත එක් මොහොතකට නතර කිරීමට එය සමත් වීය!

මගේ මේසය මත ඉතා පැහැදිලිව දිගඇර තිබුනේ පොඩි නිළමේගේ කොළ පාට පොතයි. එහි වූ ඉහත්තාවේ සිතුවම දෙස ඈ දෑස් නොහෙළා බලා සිටී!

කිහිපවරක් වේගයෙන් හුස්ම ගත් මම තත්පර කිහිපයක් දෑස් තදකොට වසාගෙන සිටියෙමි. දැං ඈ එය දැක හමාරය. ශබ්දයක් නොනැගෙන පරිදි මට ආපහු උඩට යා නොහැක. මට ඇති එකම විසඳුම ඈට මුහුනදීමයි.

මගේ පැමිණීම සැළකිරීමට මම සෙමින් උගුර පෑදුවෙමි.

ගැස්සී ගිය ලොකු මැණිකේ ලාම්පුවේ අත වද්දාගෙන එක්වරම හැරී බැලුවේ ලාම්පුව මේසයෙන් පහලට වට්ටමිනි. ඉක්මනින් ඉදිරියට පැන්න මම එක් ක්ෂණයකින් ලාම්පුව අල්ලා ගත්තේ එය බිම වැටීමට පෙරයි.

එලෙසම ගල් ගැසුණු අප දෙදෙනා එකිනෙකා දෙස බලා සිටින්නට වූයේ ඊළඟට කුමක් කරන්න දැයි සිතාගත නොහැකිවය.

යලිත් වරක් උගුරපෑදූ මම සෙමෙන් යලිත් ලාම්පුව මේසයෙන් තැබුවෙමි.

"වාඩි වෙන්න"
ඇගේ අණට අවනත වූ මම ඇඳ මත අපහසුවෙන් ඉඳගත්තෙමි. කොට කලිසමකින් පමනක් සැරසී ඈ ඉඳිරියේ මඳ අඳුරේ ඉඳගෙන සිටීම ඉතාම අපහසුකාරී වීය.