Prologue

6 1 4
                                    

"Wala ka talagang kwenta kahit kailan ano ganito lang yung grado mo ha!!?? tanga kana nga bobo kapa!!!"

palagi nalang ganyan ang naririnig ko yung parang wala na akong nagawang tama para sakanila puro nalang mali yung nakikita nila ano paba ang maasahan ko wala namn eh tanggap kuna sa lahat nang panahon nana bubuhay ako dito sa mundong ito ay ganyan na ang mga naririnig ko kulang nalang sabihin nila na sana hindi nalang nila ipinakita saakin ang mundong ito ,hindi namn nila sinabi ngunit ipinaparamdam naman nila

Feeling ko talaga walang nagmamahal saakin eh lam mo yun ano ba ako unique para hindi man lang mahalin gusto ko lang naman po nang pamilyang mamahal saakin yung hindi ako kukutyain na parang sinisisi pa ako dahil nabuhay ako parang galit lahat ata saakin eh

tinatanong ko lang sa sarili ko kung may nagawa ba akong mali? Anong mali ko?  lahat nalang nang katanungan sa isip ko ay hindi ko masagot eh sino paba sasagot kahit ako mismo naguguluhan nadin sa buhay ko baka sinumpa nga talaga ako at ganito ang nangyayare sa buhay ko

Isa akong Senior High, Humss student, pag sa skwelahan ay palong palo ako halos sakupin kuna nga kakatawa yung buong kwarto i laugh loudly masnagagandahan pa nga ako sa skwelahan kesa sa bahay eh sa skwelahan kahit may plastic may kaklase naman akong ibang makakausap ko but they didn't know the real me masaya lang ako pero labis akong nasasaktan but that's how i define me marunong akong maglihim ng mga bagay na tungkol sa akin

I'm Avvriel Scott 16 years old living in Bacolod city we're not rich but we can afford the things that we want actually sila lang hindi ako kasali sa mga yun haha ganyan namn palagi eh

mga kapatid ko pag mga newyear or Christmas gagala sila tas ako maiiwan sa bahay ipanglilinis nang bahay hindi namn inuuwian kahit tirang tinapay pag uwi pagagalitan pa

pag sila withHonors Proud na si mama at papa pag ako With High Honor hindi pa sapat haha tngina ano paba ang kailangan para maging sapat?


"Parang isang hayop kung itrato hindi ba anak ang karakter ko sa buhay niyo??" palaging tanong ko sa isip ko maraming tanong nanabubuo ngunit kahit isa wala man lang may na sagot sa mga tanong na iyon

"Ano yan lang score mo? 49/50 isa nalang Hindi mo pa natama? bobo ka talaga" yung papel kung isa ay naging pira piraso na papepermahan ko pa sana iyon at ipapasa Kay ma'am ngunit napunit na iyon hindi man lang na permahan

How i wish they proud of me mabuti pa yung ibang nanay at tatay diyan proud sa anak nila kahit nga line of 8 nalang akong grade's okay na basta hindi baghak na bagsak

Be thankful sa parents niyong mahal na mahal kayu kesa naman tong akin parang hindi ako tinuturing na myembro nang pamilya at parang sampid nalang ang role ko sa buhay nila haha

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Apr 23 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

Bearing BurdensTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon