"ဟျောင့်သမုအတ္တညို သတင်းကောင်းတစ်ခုရှိတယ်ကွ"
သမုရှေ့ကိုပြေးလာတဲ့ကောင်းစစ်သက်တန့်
သမုရဲ့ပုခုံးကိုကိုင်ကာ သမုကိုစိုက်ကြည့်ပြီးပြောလိုက်သည်။
"ဟိုကောင် လင်းအာရုံမြတ် ကောင်မလေးရသွားပြီကွ"
"ဟမ်...ဘယ်သူနဲ့လဲ"
"ဟိုဘက်အခန်းက ကောင်မလေးပဲ အဲ့ကောင်ကအစကမင်းညီမကိုကြိတ်ကြိုက်နေတာ အခုတော့ ဟိုဘက်ခန်းကကောင်းမလေးဖြသ်သွားပြီ"
"ဒါနဲ့မင်းရော ကောင်မလေးရပြီလား"
သမုမေးလိုက်သည့်မေးခွန်းကြောင့် ကောင်းစစ်မှာမျက်နှာတွန့်ရှုပ်သွားသည်။
"မရှိသေးပါဘူးကွာ "
"ဟားးးဟားးးး"
သမုကကောင်းစစ်ကိုကြည့်ပြီးရီတော့သည်။
"ခွေးသား ရည်းစားမရှိတာဘာဖြစ်လဲ"
"သမု..."
ကောင်းစစ်နဲ့ သမုစကားပြောနေရင်းအနောက်ကနေ ခေတ်သွေးရောက်လာသည်။သမုလဲခေတ်သွေးရဲ့အသံလေးကိုကြားသည်နှင်ချက်ချင်းပဲလှည်ကြည့်လိုက်သည်။
"ခေတ်သွေး...မျက်နှာကဘာဖြစ်တာလဲ"
ခေတ်သွေးရဲ့ ညာဘက်ပါးမှာ ရှရာလေးတစ်ခုကို သမုမြင်လိုက်ရသည်။
"အာ ဒါကလား ခုနကဟိုဘက်ခန်းကကောင်မလေးဘောပင်နဲ့ခြစ်မိတာပါ သေးသေးလေးပါ ဘာမှမဖြစ်ဘူး"
"ဘာ! ဘောပင်နဲ့ခြစ်မိတာဟုက်လား လာခဲ့"
ခေတ်သွေးရဲ့လက်ကောက်ဝတ်ကိုဆွဲကာ ဟိုဘက်အခန်းရှေ့တွင်ရပ်လိုက်သည်။ကျန်ခဲ့တဲ့ကောင်းစစ်ကတော့ ကြောင်တောင်တောင်လေးကြည့်မိသည်။
"ဘယ်သူလုပ်တာလဲ"
"ငါဘာမှမဖြစ်ဘူး လာပါရန်မရှာပါနဲ့"
"ကျစ် ! ဘာကို ဘာမှမဖြစ်ပါဘူးလဲ ဒီမှာပါးမှာရဲနေတာပဲလေ ဘယ်သူလုပ်တာလဲပြောစမ်းပါ"
သမုက စိတ်မရှည်သည့်ဟန်ဖြင့် ခေတ်သွေးရဲ့ပါပြင်လေးကိုင်ကိုင်ကာပြောနေသည်။
"လာပါ ငါဘာမှမဖြစ်ဘူး"
"မင်း! ပြောလိုက်ရင်ပြီးနေပြီ ပြောဘယ်သူလုပ်တာလဲ"
