Sandata Pem Bandinnam | සඳට පෙම් බඳින්නම් BOOK 02 | [COMPLETED]

109

"නුරායා සයිලන්ට්! මම කතා කලේ රදීෂ්ට!" සාගර මහතා මහා හඩින් නුරායාව නිහඩ කලේ මේසයට ද පහරක් ගසමිනි. ඉතිං ඇය ඉබේම නිහඩ වූවා.

"කියපන් මී හරකෝ!!!" මුළු කුටියම දෙදරා ගියේ සාගරගේ කෑ ගැහිල්ලටයි.

"මොනාද ඔයාට දැනගන්නෝනේ මිස්ටර් විජේසිංහ?!"

මෙවර සාගර මහතාගේ හඩ පරදවමින් නැගී සිටියේ රදීෂ්ගේ හඩයි.

"මට දැනගන්න ඕනේ තමුසේ මේ කෙල්ලව මැරි කරන්නේ කවදද කියලා! ඔහොම කෙල්ලෙක්ගේ ගෙදර ලැගගෙන ඉදලා තමුසේ මේ කෙල්ලට කයි කතන්දර හදන්න ද ආහ්?" එක්වරම රදීෂ්ගේ මුහුණට එබෙමින් කෑ ගැසුවේ දෑස් ඔහුගේ ඉවසීමේ සීමාව එය බව දක්වමින්.

"ඒක මගේ වැඩක්! නුරායා! යමු!" එක්වරම අසුනින් නැගී සිටී රදීෂ් නුරායා හට ද අණ දෙමිනි. නුරායා ද ඔහුට අනුවම නැගී සිට සාගර මහතාගේ කැබිනයෙන් පිටතට ආවේ ඇත්ත වශයෙන්ම එම කුටිය තුළ සිදු වූ කිසිවකට ඈ නම් මනාප නොවූ නිසයි..

"ගෙදර යන්න ලෑස්ති වෙනවා!" නුරායා දෙසවත් නොබලා රදීෂ් සූදානම් වූයේ හත්වෙනි මහලින් පිටත්වන්නටයි.

"ඒත්... රදීෂ්.., තාම තුනයිනේ.. අනික හවස මීටි..න්.."

"මං කිව්ව දේ කරපිය! උඹත් එක්ක මට කතාවක් තියෙනවා. ඒ නිසා ටූ මිනිට්ස් දෙන්නම්! කා එක ලගට වරෙන්!"

රත් පැහැති වූ දෙනෙත් එක්කම රදීෂ් අපහසුවෙන් තම හඩ පාලනය කරගෙන නුරායාට පමණක් ඇසෙන හඩින් ගිගිලූවේ දත් මිටි කමිනි.

නුරායා තම යටි තොලත් දසන් අතරට මැදි කරගෙන හිස සැලුවේ රදීෂ් වේගවත් ගමනින් පිටත් වී යද්දීයි. ඉතිං ඈ වේගයෙන් අතට අහුවෙන දෑ තම බෑගයට දමා ගනිමින් සූදානම් වූයේ විනාඩි දෙකක් පහු වුණ තැන කුමකින් කුමක් සිදු වේ දැයි සිත බිය ගත් නිසයි. අඩු තරමේ තම පිටවීම පිළිබඳව සාගර මහතා හට දැන්වීමටවත් පමා නොවූ නුරායා දිවගියේ විදුලි සෝපානය වෙතටයි. ඉන් පිටතට ආ යමෙක්ගේ ඇඟෙහි ද වැදුනත් ඉක්මනින් සමාව ගත් නුරායා පහලම මහලේ බොත්තම එබුවේ වේගයෙනි.

"නැගපන්!"

නුරායා රථය දෙසට පැමිණියා පමණි, රදීෂ් මොරගෑවා. නමුත් එවරත් ඒ හඩ ඇසෙන මානයේ හිටියේ ඈ පමණි.