Raunchy Alpha // larry

Special Chapter "Wedding Photo"

Kendini hazır hissettiğinde evlerini kilitleyip direksiyona geçti. Ailesini kısaca kontrol edip kemerlerini taktıklarından emin oldu. "Hazır mısınız Tomlinson kanına sahip şanslı üçüzler?"

"EVET!"

"O halde takıntılı arkadaşlarımızdan kurtulduğumuz o kutsal güne başlayabiliriz."

Louis'nin kıkırdamasına gülümsedi ve aracı açılan bahçe kapısından hızla çıkardı. Rotaları Arthur ve Elish'in tuttukları küçük sayılabilecek bir mekandı. Düğünlerinin ne bir kiliseye, ne de açık havaya müsait olmadığını söylemek dışında ayrıntı vermemişlerdi. Ancak Louis ve Harry'nin de pek ilgilendikleri söylenemezdi. Evlilik haberini verme şekilleri bile bunaltıcı olduğu için yüzlerine dahi 'Evlenin de kurtulalım.' diyecek duruma gelmişlerdi. Çünkü ansızın kapılarının gümbürdediği bir gün evleneceklerini salya sümük ağlayarak söylemişlerdi.

Ağlama sebepleri de artık birbirlerine daha çok vakit ayırıp onlardan uzaklaşacak olmalarıydı.

Tabii ki ne Harry ne de Louis bu duruma olan sevinçlerini göstermekten çekinmemişti. Üzerlerine bulaşan sümükleri bile umursamadan onları teselli etmiş ve üçüzlerle birlikte evden yollayıp bir kutlama seksi yapmışlardı.

Harry o akşam ilk ve son kez Arthur'un Louis'ye bu kadar uzun süre sarılmasına müsaade etmişti.

Şimdi ise onların talimatları üzerine üzerlerine son derece sıradan ve gündelik kıyafetlerini giyip düğün salonlarına gidiyorlardı.

Bu talimatın dip notu da şuydu; Eğer süslenip püslenirseniz evlenmeyi bir daha düşünmek zorunda kalabiliriz...

"Baba! Geldik mi?"

Louis elini geriye atıp ortadaki Adrius'ın emniyet kemerine rağmen kendini aralarına atmasına engel olmaya çalıştı. Bu hiperaktif oğullarının oturması için doğru yer değildi ancak Axel ve Valeria cam tarafı kavgasına tutuldukları için mecbur kalıyorlardı.

"Az kaldı yürüyen doping. Dayan." Dedi Harry gözlerini yoldan çekmeden.

"Hehehehe!"

Louis babasının kopyası olan gülüşe karşı gülmekten alamadı kendini. "Yerinde dur Ad. Babanın dikkatini dağıtacaksın."

"Benim dikkatimi dağıtacak tek şey-" derken refleksle başladığı cümleyi kendisi kesti. Boğazını temizleyip hiçbir şey yokmuş gibi yoluna devam etti.

Ancak Louis bunun devamını bildiği için kolunu kendine çekti, diğer dirseğini kapıya yaslayıp muzip bakışlar attığı kocasına parmaklarını dudaklarında gezdirerek baktı. "Neymiş o?"

"Ne neymiş?"

Anlamazdan gelmeye çalışan Alfasına sırıttı. "Dikkat dağınıklığının sebebi."

"Oh, bilmiyorum. Bir çok şey olabilir."

"Ama sadece bir tane olduğunu söylüyordun?"

"S-sen yanlış anlamışsın."

"Ya, öyle mi?" Harry bir anda bacağında, ardından da kemerinde hissettiği elle irkildi. İki nokta arasında kasıklarını es geçmemesi onun eski zamanlardaki gibi arabayı tekletmesine neden olmuştu. Çocuklar korkmadan toparladığı hızıyla yol alırken iri gözlerini kısaca çevirdi geri çekilen Louis'ye.

"Ceketinin ucu, kemere sıkışmıştı da."

Onun muzip ifadesiyle soğuk terler döktü Harry. "Ah... Haha..."

Yutkunarak bir an önce insan içine çıkabilmek için hızını hafifçe arttırdı. Çocukları bile umursamayacak duruma gelmekten korkuyordu çünkü içeriden Alfa bu fırsatı geri teptiği için onu yiyip bitiriyordu.