Kod adı:Gölge

11. Bölüm

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın.
___________________________

Şimdi ben Adnan korgeneralin torunu muydum?
Ben ona şaşırmış halde bakarken banada şaşırmış bakan arkada erkek grup vardı.

" Komutanım ben-" sözümü böldü.

" Sivildeyiz ayrıca insan bi dedesine sarılır." dediği gibi sarılmıştım. Kendisiyle ben gölgeyken  tanışmıştık.  İkimizi birinin ayırmaya çalışmasıyla ayırmaya çalışan kişiye döndüm.

" Çekil Adnan benimde torunum." demişti galiba babaannem olan kadın.

" Tamam hanım yemedim torununu." deyip ayrılmıştı. Babaanne hanıma sarılırken biraz eğilmek zorunda kalmıştım.

"Ha sende bu uşaklar gibi amma uzamişsindur  da!" dedi hafif kızgın sesiyle. Daha yeni normal konuşuyordu arada şivesi kayıyordu demek ki. Bana uzun diyorduda o erkek grubu daha uzundu. Sarıldıktan sonra kocaman bir salona gitmiştik ki anca sığmıştık. Atakan hemen yanıma oturunca gülümsedim.

" Abla abimgil beni yiyecek gibi bakıyor." Atakan'ın baktığı tarafa bakınca gerçekten hepsi Atakan'ı bir kaşık suda boğacak gibi bakıyordu.  Onlar kimdi ki kıskanıyorlardı hemde oruspu iması yaptıkları bir kadına. Ben koltuğun kenarına oturduğum için bir yanım boştu onada Atakan oturmuştu.

Bende onların daha da kudurması için başımı Atakan'ın omzuna yasladım. Bu velet liseli olmasına rağmen benimle aynı boydaydı. Atakan'ın omzuna kafamı yasladıktan sora Atakan kolun  bana sardı. Kendimi timimden sonra hiç bu kadar güvende hissetmemiştim. Bir anda bana bir soru yöneldi.

" Neden askerlik?" bunu bana gayet önyargılı bakan bir adam söylemişti.

" Canım istedi." hesap vermek zorunda değildim.

" Niye canın istedi? O kadar erkeğin arasındasın diye mi?" kafamı Atakan'ın omzundan kaldırdım. Başlıyorduk yine.

" Sana mı düştü mesleğime laf etmek? Sen kimsin ki!" dedim sert ses tonumla. Adnan korgeneral sert sesiyle konuştu.

" Kes sesini Savaş!" demek adı Savaştı.

"Dede ama-" korgeneralin bakışlarını görünce susmuştu.

" Ee hadi tanışın sizde artık. Malum liste uzun anca tanışırsınız. Ben babaannen Zümrüt, dedeni tanıyorsun zaten."  onlara gülümsemiştim. Babaanne kadını sevmiştim tatlıydı.

" İyi tanışalım o zaman ben Birol yanımdaki güzel kadın eşim leyla." sonra parmağıyla işaret etti.

" Şu beni ilk oğlan polat  şirkette çalışıyor. Eşi Ceylan kızım avukat, oğluda Buğra ama iki torunuda sen gelmeden uyuttuk. Rahat tanışalım diye." kafamı salladım ve gösterdiği kişiye baktım. Erkek grubu komple önyargılıydı zaten. Bazıları hariç.

"Barış doktor yanındaki ve hala benim oğlana nasıl baktığını anlamadığım nişanlısı Zehra kızım kendisi hemşire." Barış babasına öyle olsun der gibi bakıyordu. Zehra da gülmemek için kendini sıkıyordu. Birol amcamla iyi anlaşacaktım anlaşılan.

" Savaş polis" dedi daha yeni bana önyargılı yaklaşan şahsa.

"Mert fizik öğretmeni, benim küçük oğlan Burak doktor." daha bir bu kadar artı daha fazlası vardı. Sonra konuşmayı başka bir adam aldı.

" Ben Yekta amcan, güzel karım Simay cerrah." köşedeki dörtlü erkek grubunu ve ikisinin yanında eşi olduklarını tahin ettiğim kadınları gösterdi.

" Oraya nasıl dizildikleri bilmiyorum ama sağ baştan büyükten küçüğe doğru sıralanmışlar. En sağdaki Bora şirkette çalışıyor yanındaki eşi Gizem kızım aşçı. Bir yanındaki Agah savcı ve nişanlısı Gamze kızım diş doktoru." eşleri bu kadar samimiyken kendilerinin nasıl bu kadar odun olduğunu sorguladım.