Kod adı:Gölge

9. Bölüm

Oy ve yorum yapmayı unutmayın .

_____________________________

Sikicektim ama ya! Adam bot mu ulan?! Karan yüzbaşı şuan beni kapıya yaslamıştı. Niye bu kadar yakındık?

"Komutanım ben kaçmıycaktım ki. Hem uyku ilacı mı?" dedim ama ağzımdan kaçırdığım kaçma lafıyla kendimi ifşalamıştım. Adamın yakınlığı beynimi bulandırmıştı.

" Ben sana kaçmaktan bahsetmedim ki." dedi eğlendiği belli olan sesiyle. Kapının tıklanmasıyla hemen beni kıstırdığı yerden çıkıp yatağıma geçtim. O da yavaş yavaş yüzünde eğlenen ifadeyle koltuğa yürüdü ve oturdu. Hemşire elindeki serumla gelmişti.

" Serum takıcaktım." dedi. Ben kolumu açtım. Oraya bakmamak için etrafı inceliyordum. Yüzbaşı eğlenen ve biraz da meraklı ses tonuyla konuşmuştu.

" İğneden korkuyorsun." bende yutkunup gözümü kaçırmıştım.

       Asena 10 yaşında
" Baba bu iğne ne?" kız babasının ona iyi birşey vereceğini düşünüyordu. Çünkü hala babasının ona iyi niyetli yaklaştığını düşünüyordu ama babasının amacı farklıydı.

" İlaç." dedi babası ama piyasaya yeni çıkan uyuşturucuyu kızının üstünde kullanacaktı. Bu uyuşturucu çok kuvvetliydi öldürebilirdi ama babası umursamadı.

Kızının vücuduna enjekte etti. Kızı bunun ne olduğunu anlamadı ama çok iyi hissettirmişti. Bir anda bütün yaşadıkları sanki rüyaymış gibiydi.

O günden sonra kız sürekli babasının sözde ilacından istedi. Kızı bağımlı olmuştu nöbetler geçiriyordu sürekli. O adam yüzünden artık insanlara güvenemiyordu. İster istemez her zaman içinde şüphe vardı.

Kendisi 1 yıl boyunca uyuşturucu kullanmıştı. İlk başlarda iğne ile alsada sonra hap almaya başlamıştı. En sonunda babasının uyuşturucu verdiğini anlamıştı. O zamanlarda zeki bir kızdı ama en büyük yardımı mahalledeki Hakan abisi yapmıştı. O söylemişti uyuşturucu olduğunu. Ondan sonra aldığı uyuşturucuları saklayıp mahalledeki çöpe dökmüştü taki babası onu yakalayana kadar...

Şimdiki zaman ( yazardan)

" Kurşundan korkmayıp iğneden korkman tuhaf. Çocuk gibisin." Asena Karan yüzbaşının son sözüyle yutkunamadı bile. Çocuk gibi miydi? En iyi yaptığı şeyi yaptı, maskesini taktı ve huysuz rolüne büründü. Karan daha çok şüphelenmişti. İğneden nasıl korkabilirdi ki. Hemşire serumu takmıştı.

" Geçmiş olsun " deyip çıkmıştı. Asena koluna dikkat ederek Karan yüzbaşıya sırtını döndü.

" Sonra dalga geçersiniz yüzbaşım iyi geceler." Asena'nın geçmişi bir kara delikti. İyi herhangi her şeyi içine çeken kara delik.

" Ben dalga geçmek için değil sadece senin gibi kurşun yarası ve onca işkenceye dayanmış bir kızın nasıl iğneden korktuğunu anlamadım." her güzel gülüşü olanın derin bir yarası olmaz mıydı? Her güçlü kızın karanlık bir geçmişi yok muydu?

"Sevmiyorum yüzbaşım kolumu bilerek delmelerini. İzninizle uyuyucam ." ona anlatamazdım. Çünkü uyuşturucu geçmişi olanlar asker olamazdı. Belki sicilime bişey işlenmemiş olabilirdi ama riske girmeye gerek yoktu.

" İyi geceler Asena yüzbaşım."

" İyi geceler Karan yüzbaşım."

Asena'dan
Sabah erken kalkıp yüzbaşının yokluğundan faydalanarak bana bakan doktorun odasını buldum. Kaçamazdım çünkü Karan yüzbaşı beni bulup geri getirirdi. Bende çözümü tehtitle bulmuştum neyle tehtit edeceğimi bilmiyordum ama bulurdum bişeyler. Kapıyı çaldım ve girdi. Karşısındaki yüzle daha çok sevindim. Karşımda birkaç kere yaralandığımda bana bakan Arda vardı.