1. Bölüm

11.3K 581 235
                                    

             
Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın.

————————————————————————-

     Üç Yıl Önce Mardin

Gerizekalı konuştu " Havin gelesin , başgan seni çagırmıştır."   Hiç bekletmeden cevap verdim.

" Geliyem."  2 ay önce kamplarına sızmıştım. Bir avuç aptal vatanlarını kuracaklardı sözde. Ben Asena öz ailesinden gram sevgi görmemiş , tek ailesi timi olan Asena, dağlarda korku salan Asena , acı çekerken canı çıkan ama sesi çıkmayan Asena...

Ben buydum işte çok şeyi olan aynı zamanda hiçbir şeyi olmayan , çok şey yaşayan ama hiç yaşayamayan Asena'ydım...

Topal denen itin yanına gidiyordum. Açıkcası sık emri gelse 1 dakika bile düşünmezdim. Aptal adam bana aşık olmuştu. Odasının kapısına gelip tıklattım , gel diye bir ses geldi .

" Başgan  beni çağırtmışsan ."

" Gel Havin , gel . Yoksa Asena mı diyeyim?"
Büyük siktirdi , ifşa olmuştum ama ben ifşa olabilecek veya şüphelendirecek  hiçbir hareket yapmamıştım.  Bu demek oluyor ki karargahta hain vardı. Daha büyük siktirdi.

Benim cevap verme gibi bir şansım olmadan ensemde bir sızı hissettim, sonrası karanlıktı. Konuşmalar duyuyordum ama net değildi. Gözümü hemen açmadım. Biraz daha kendime geldiğimde  konuşmaları dinlemeye başladım. Aptalların konuşması bile iğrençti. Karı kız sohpeti ediyorlardı.

Yavaşça gözümü açmaya başladığımda aptalların biri fark etti ve başkana haber uçurmaya gitti. Yazık itçik şimdide kuşçuk oldu .

Etrafa baktığımda rutubet kokan iğrenç bir yere getirmişlerdi . Yan taraflara baktığımda kamera gördüm , pencere yoktu.  Albayı tehtit edeceklerdi herhalde. Aptal itçikler . Kapı sertçe açıldı yavaşça baygın gözlerim kapıya döndü . Karşımızda baş itçik topal adlı terörist vardı.

" Oooooo uyanmışsan ."

" Uyandım , uyandım ama sen itçik iki aydır ayakta uyuyon be acıdım diycem içimdende gelmiyo biliyor musun?"  Yüzüme yumruğu geçirdi  sinirle ama benim başım yana bile düşmedi.

Türk askeri buydu işte .  Bu iki aptalın yumruğuyla sarsılmazdı . Ben gülüyordum.

" Lan mal gücün bu kadar mı ? " tekrar kahkaha attım. " Bizim yani Türk milletinin küçük çocuğu daha sert vurur sikik herif seni." Hala kahkaha atıyordum. Komikti hemde çok. Teröristler deli görmüş gibi bakıyorlardı ki haklılardı da. Her Türk' ün biraz kanı deli akardı.

"Siz Türkler çıldırmışsınız. Türklerden nefret ediyorum."

" Biz sana bayılıyoruz sanki sikik " tekrar güldüm."Lan madem Türklerle bu kadar ilgiliydiniz azıcık insan Türk tarihine bakar it herif."sinirle bir yumruk daha çaktı ama ben gülüyordum.

            4 saat sonra
Ne kadar olduğunu bilmediğim süredir işkence görüyordum. Kesiyor , kestiği yerlere basıp kızgın demirle dağlıyordu. Su dolu varil koymuş kafamı sokup çıkarıyordu, bunu bordo bereli eğitiminde gördüğümüzü bilse yapar mıydı bilmiyordum.

Beni nihayetinde bırakıp köşedeki kameraya ilerledi ve konuşmaya başladı.

" Albay , albay nasılsın? Gördüğün üzere eskerin elimde." Esker esker bütün teröristler aynı bokun lacivertiydi.Albay dediğinde hafif bir dikleşmiştim.

" Lan piç herif  bırak kardeşimi ." Timimde ordaydı . Fırat abimin sesiydi bu kendisi evliydi ve karısı hamileydi.

" Bırak askerimi  topal !" Sesi tehtitkar çıkmıştı ve zaman kazanmaya çalıştığı her halinden belliydi bende yardımcı olmak adına konuştum.

" Komutanım bu mu zarar vericek bana ?  Şurdaki itçik mi ? " iğrenerek yanımdaki topala baktım. İtçik dediğimde gülüşme sesleri yükseldi ve birde konuşma sesleri.

" Bakın benden demesi  bu kızın  çok daha yaratıcı küfürleri vardıda albay var diye söylemiyordur." Haklıydı. Arkadan buldum diye bir ses yükseldi . Tim albayla büyük ihtimalle göz göze geldi albay onayladı ve çıktılar çünkü başka türlü ayak seslerinin açıklaması yoktu. Beni almaya timim gelicekti.

"Topal ne istiyorsun? Hayırdır rüyanda mı gördün?" Hafif sırıttım albayın sözlerine.

" Bana silahlarımı geri verin . Bende bırakayım eskerinizi." Dedi ve kapattı kaydı.

" Siktir lan ordan " diyerek yükseldim piçin silahlarını ele geçirmiştik. Topal  sertçe kapıyı kapatıp çıktı. Hayır yani niye kendi kendine tiriplere giriyordu şimdi.

                 2 saat sonra
Kapı açıldığında gelene baktım. Topal keyifle sırıtıyordu ve elinde bilgisayar vardı.

" Hayırdır lan yaptığım şerefsizlikler adı başlığı altında bana video mu hazırladın?"

" Seni seviyem o yüzden sana bir şans verecem. Bize katıl kurtul yoksa seni öldürürüm ."

" Öldür lan yiyorsa! sana mı katılacam ben?"histerik bir kahkaha attım.

" Bunu biliyodum o yüzden sana hediye hazırlamışam. Beğeneceksen eminem." Bir cevap vermedim. Bilgisayarı açtı ve önüme koydu. Mağara vardı ve 6 Türk askeri tanımıştım, timimdi onlar.
Fırat abi
Cenk abi
Ceyhun
Aras
Batın
Mete

  Kardeşlerimdi lan onlar. Şuan  mağaraya silah doğrultmuş ilerliyorlardı. Bir patlama gerçekleşti. Bu patlamanın şiddetiyle bizde sarsılmıştık.

Demek ki buraya yakındı ama onlar patlamıştı , kardeşlerim patlamıştı. Sinirle ellerimdeki demirleri söktüm ,  kalktığım gibi dövüşmeye başladım. Onlar fazlaydı sayıca ama bende şuan sinirli bir Türk askeriydim.

Topal kaçmıştı elime piçlerden birinde aldığım silahı aldım ve  sıkmaya başladım itlere. Kamptan dışarı çıktığımda buradan gözüken ve kül olan yere koştum. Vurulmuştum ama umrumda değildi.

Koşarak gördüğüm kan içindeki arkadaşlarıma , kardeşlerime gittim. Uzuvları farklı yere dağılmıştı. Hepsine baktım ama sağ değillerdi. Kardeşlerim en yüksek mertebeye ulaşmıştı... Benim kardeşlerim şehit olmuşlardı ...

  Canım hiç acımadığı kadar acıyordu lan. O an  haykırdım ,  dünyanın bana yaşattıklarına haykırdım, içimin acıdığına haykırdım , en çokta kaybettiklerime haykırdım. Acı haykırışım dağlarda yankılandı . Herkes biliyordu artık ben tekrardan ölmüştüm.

Ben 7 yaşımda bir ölmüştüm , 24 yaşımda bir ölmüştüm. Ben ağlayarak timimin uzuvlarını tek tek toparladım ve benim eğitim bitiminde terlediler  soğuk alırlar diye yere yatırmayan ben şimdi timimin uzuvlarını topluyordum.

15 yaşımdan sonra ağlayamayan ben timimin uzuvlarını toplayarak ağlıyordum . Canım hiç acımadığı kadar acıyordu. Ben kurşun yaramı siktir edip ağlayıp , haykırarak timimin uzuvlarını topluyordum.

Hayat adil değildi, hemde hiç. Hayat bana acımamıştı , canımı çok acıtmıştı. Bedenimde olan yaralar geçiyordu bir şekilde. Kalbimdeki yaralar onlar geçer miydi?










Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın

İlk bölüm beğendiniz mi?

Asenam yaralı kurdum.

Sizce ilerde neler olacak?

Kod adı:GölgeWhere stories live. Discover now