მასწავლებელი

16

თმები გავისწორე,და ოდნავ მაკიაჟიც გავიკეთე,გაზაფხული ყველაზე მეტად მიყვარს,ამ თვეს ყველაფრის ჩაცმა შემიძლია...

ქვემოთ ჩავედი,ანა მელოდებოდა,როგორცკი დამინახა წამოდგა,და სახლი დავტოვრთ.

გზაში სიმღერებს ვუსმენდით,და არც ხმას ვიღებდით,რიცა მაღაზიაში მივედით,ორივემ ერთად დავტივეთ,მანქანა და შევედით,მაღაზიაში.ქალი შემოგვეგება,რომელიც ანას გადაეხვია,და ჩემკენ მოიხედა

-ეს შენი გოგონაა არა? "?"
-ჰოო,ელიზაბეტ გაიცანი ნიკოლასის მამიდა მადონა "ანა" - საერთოდ არ მომწონდა ეს ქალი...
-გამარჯობა "მე"
-გამარჯობა საყვარელო,წამოდით კაბა ავარჩიოთ "მადონა" - თვალები ავატრიალე,და მათ გავყევი,ჩვენ დავჯექით,მადონამ კი კაბები მოიტანა,და ანას მისცა,ისიც შევუდა ჩასაცმელად

ტელეფონს ვუყურებდი როცა მადონამ შემომხედა
-რამდენი წლის ხარ?
-18
-შეყვარებული გყავს?
-კი
-ვინარის ის იღბლიანი?
-ანდერსონ ადამსონი! - მარტივად ვუპასუხე,მას კი ფერიბგადაუვიდა -კარგად ხართ?
-კი...კი... - შემეშინდა -შეგიძლია მისი ფოტო მანახო!
-კარგი?
-მისი სახელი და გვარით ვიცნობ ერთს. - მეც ვანახე,ჩვენი ფოტო,სადაც მკოცნის...ავარდა,და გავარდა...რა დაემართა ესეთი?სასწაული,რაღაც უცნაური ქალია მთალდ დაწყობული არ უნდა იყოს საწყალი!

ამ დროს ანა გამოვიდა,გრძელი დიდი ძალიან ლამაზი კაბა ეცვა,ძალიან უხდებოდა,დავათვალიერე მიღიმოდა,მეც გავუღიმე
-მგონი ამ კაბით ყველაფერი ნათქვამია! - მხოლოდ ეს ვუთხარი
-მეც ესე ვფიქრობ,მადონა სად წავისა?
-რავიცი მე,რაღაცა ძაან უცნაური ქალია ნეტა რა ჭირს?
-ის მიატოვეს,ეხლახანს ვიღაც კაცმა,და ცოტა დეპრესია აქვს...
-სულ არ მომეწონა!
-ელიზაბეტ!
-კარგი ჰოო...
-კარგი გამოვიცვლი,და სალონში წავიდეთ
-კარგი... - შევიდა,მე კი ჩემი და ანდერსონის ფოტოს მივაშტერდი,დებილივით უბრალოდ მეღიმებოდა...

როცა გამოვიდა გარეთ გავედით,მადონა ცუდად იყო აშკარად,წყალს სახეზე ისხამდა,ანა მივარდა,მეც მუვედი,ყველაფერი კარგად არისო,ისე მითზრა თითქოს ის მე ჩამეგდო ამ მდგონარეობაში...არმომწონს!