მასწავლებელი

14

სახლში როცა მივედი,ანას მანქანა ვნახე,და კიდევ ერთი...
-სტუმრებუ გყავთ?
-არვიცი?
-იმედია ვინმე ბიჭი არა! - გავხედე გავიცინე
-კარგი წავედი,მიყვარხარ,საღამოს სახლში რომ იქნები მომწერე... - გადავიწიე ტუჩრბში ვაკოცე,ჩემი სურნელი შეიგრძნო და მეც გადვედი,სახლში როცა შევედი,მხოლოდ მაშინ წავიდა...

დედა,ვიღაც კაცი.....და,ნიკოლასი?
პირი დავაღე
-ამმ...გამარჯობა?
-საყვარელო ესენი მატეო და ნიკოლასი არიან... "ანა"
-ნიკოლასი...ვიცნობ!
-ჰოო ვიცით თანაკლასელები ხართ არა? "ანა"
-გამარჯობა ელიზაბეტ "მატეო?" - მოვიდა და გადმეხვია წარბები შევკარი...მეც მოვხვიე ცუვად...

-მოდი დაჯექი,შენთან საქმე გვაქვს "ანა" - გასაგებია ყველაფერი.
-კაარგიი... "მე" - ჩავიცინე,და სავარძელში ჩავჯექი,თავზე მედგნენ,მხოლოდ ნიკოლასი იჯდა,ერთმანეთს გახედეს,და ისინიც დაჯდნენ -აბაა რახდება,ანა? - გავხედე და გავუღიმე,ყალბად...
-მოდი ნორმალურად მოგვისმინე და არ გვინდა ირონია "ანა"
-აჰამ "მე"
-კარგი....კარგი!... "ანა"
-ქორწინდებიან! "ნიკოლასი"
-ანას მაგივრად მადლობა ნიკოლასს,ხოლო შემდეგ,დედაჩემი და მამაშენი არა? "მე" - თავი დამიქნია,და გაიცინა ორივეს გადახედა...მეც ასე მოვიქეცი
-სიმართლე გითხრათ ბატონო....მატეო!რთული მისახვედრი არიყო რომ ქორწინდებოდით!ნიკოლასს ანუ ნახევარ და ძმა არა?და თქვენ იცით რატომ დავტოვე მამა?!გეცოდინებათ მოდი თუ არ იცით გეტყ...
-ელიზაბეტ საკმარისია! "ანა"
-არა რატო იცოდნენ...ნიკოლასს მანაც ახვა ქალი მოიყვანა ცოლად,და ორი წელია არ მინახავს...თქვენი აზრით ეხა რას ვიზავ? "მე" - მატეო და ანას გავხედე
-შვილო გთხოვ... "ანა"
-ელიზაბეტ გთხოვ,ის შენი თანხმობის გარეშე არ გამომყვება... "მატეო" - ნიკოლასს გავხედე
-შენ თანახმა ხარ? "მე"
-მკიდია! "ნიკოლასი"
-ჰოდა მაშინ მეც მკიდია!დაქორწინდი ანა!ბედნიერებას გისურვებთ! "მე" - წამოვდექი და წასვლას ვაპირებდი როცა ანა,წინ გადამიდგა -არმინდა სცენები! "მე"
-შვილო,მაპატიე,გთხოვ... "ანა"
-რომ არ მეპატიებინა,დღეს აქ შენს წინაშე კიარა ლონდონში მამასთან და მის ცოლთან ვიქნებოდი! "მე" -ცრემლები გადმოუვარდა,მაგრამ ეს გულწრფელი მომეჩვენა,სწრაფად ჩამეხუტა,ხელების მოხვევაზე ვფიქრობდი,მაგრამ...გამახსენდა ყველაფერი,და უკან დავიხიე...