ကြၽႏ္ုပ္ လွ်င္ျမန္စြာပင္ မ်က္ႏွာလႊဲပစ္လိုက္သည္။
မျဖစ္။
ရင္ခုန္လို႔ ႐ူးသြားႏိုင္သည္။
-"ဟူး!...ဝါ"
-"...."
-"ဝါလို႔!"
-"ဟူး.."
-"ဝါ အႏိုင့္ရဲ႕ဝါ။
အႏိုင့္မိန္းမဝါ။
ဝါ ဝါ"
-"အို..ေျပာကြယ္။
ဘယ့္ႏွယ္ အနီးကပ္ၿပီး တဝါတည္းဝါေနရသလဲ။"
-"အဟင္း..ခ်စ္လို႔ေပါ့။
ဝါ့ကိုျမင္ေနလွ်က္ေတာင္
ထပ္ဝါခ်င္ေနေလာက္ေအာင္
ဒီ အဝါေရာင္ေလးကို ခ်စ္လို႔ေပါ့ဗ်ာ"
-"အို..မယုံႏိုင္ပါဘူး။
႐ွင္ကေလးက အဲ့လိုေျပာေျပာၿပီး
ကြၽန္မကိုဆို အၿမဲသံသယေတြနဲ႔။"
-"ေဟာ...အဲ့လိုမ်ား ရန္လုပ္လုပ္ပါ့မလားလို႔။
ခုေတာ့ သူေျပာၿပီၾကည့္"
-"ဒါရန္လုပ္တာမွမဟုတ္ဘဲ။
အမွန္ကိုေျပာတာေလ..
အႏိုင္တို႔ကိုဆိုအၿမဲ..
အၿမဲအဲ့လိုၾကည့္ေနတာပဲ
မဟုတ္ဘူးလား။"
-"ဟင္း"
ရင္ထဲမွမေက်နပ္စိတ္ကေလးေၾကာင့္ အႏိုင့္ဘက္လွည့္၍ ထိုသို႔ဆိုစဥ္ သက္ျပင္း႐ိႈက္ေလသည္။
ထို႔ေနာက္..
-"အို..ဘာလုပ္တာလဲ"
-"ဖက္တာေလ..
ကိုယ့္ဇနီးကိုဖက္တာ..အဲ့တာဘာျဖစ္သလဲ"
-"အို..ဖယ္ပါ။
ဘယ္မွာ႐ွိလို႔လဲ ႐ွင့္ဇနီးက။"
-"ဒီမွာေလ..အႏိုင္ဖက္ထားတာ
အႏိုင့္ဇနီးေပါ့..အႏိုင့္မယားေလ..
ဝါက အႏိုင့္မိန္းမ..
အဲ့မို႔ မဖယ္ႏိုင္ဘူး။"
-"အို..ေျဖးေျဖးဖက္ပါ။
အသားေတြလည္း ပဲ့ပါကုန္ဦးမယ္"
-"အဟင္းဟင္း...
အသားေတာ့မပဲ့ပါဘူး မိန္းမရယ္။
အသာေနပါ ..မ႐ုန္းစမ္းနဲ႔။
စိတ္ထိမ္းထားတုန္းၿငိမ္ၿငိမ္ေန..
မဟုတ္ရင္......."
-"အို!"
မူပိုပို႐ုန္းေနစဥ္ တိုးလို႔ဖက္သည့္အႏိုင္ပါေလ။
အ႐ိုးမ်ားက်ိဳးႏိုင္သည့္အားေတြ
သူကေလး ဘယ္ကရေလသလဲ။
ဒါ့အျပင္ ..နားဖ်ားနားကပ္၍ မၾကားဝံ့သည့္စကားမ်ား..
အို..လင္ခန္းမယားခန္းေတြကို သူမို႔လို႔ေလ..
ဒီကေလးႏွယ္..အတတ္ေကာင္းေတြ
ဘယ္ကမ်ားတတ္ေနပါလိမ့္။
အၾကားနဲ႔တင္ ႐ွက္လြန္းလို႔ ေျပာစရာေတာင္
ေပ်ာက္ကုန္ၿပီ။
-"အဟင္းဟင္း...ဘယ္လိုလဲဝါ။
႐ုန္းပါဦးလား..႐ုန္းၾကည့္ေလ"
-"ဟင့္အင္း.."
-"ဟားဟားဟား!"
ကိုယ့္ကိုတမင္ေၾကာက္ေအာင္ေျခာက္ၿပီးမွ ဟားတိုက္သည့္ အႏိုင္ရယ္ပါေလ။
မုန္းလိုက္တာ...
ခပ္ေထ့ေထ့သူ႕မ်က္ႏွာက
တကယ္ကို မုန္းခ်င္စရာ..။
တဟားဟားေအာ္ ရယ္ေနတဲ့
ႏႈတ္ခမ္းသားရဲရဲကေလးကလည္း
ေပါက္သည္အထိ
ကိုက္ဆြဲျပစ္ခ်င္စရာ..။
ဟြန္း..လုပ္ထားဦးေပါ့အႏိုင္။
ႏိုင္ထားဦးေပါ့ကြယ္။
ျပဳစားထားဦးေပါ့။
တို႔အလွည့္က်ရင္ေတာ့..
ဟြန္းဟြန္း..
မႏြဲ႕စတမ္းေပါ့ အႏိုင္ရယ္။
အိမ္ယာထဲကမထႏိုင္တဲ့အခါမ်ိဳးက်မွ
တို႔ကို လာမႏြဲ႕စတမ္းေပါ့..
ခုေတာ့..ဗိုက္ကေလးထဲက
အေကာင္ကေလးေၾကာင့္..
အႏွစ္တုံးကေလးေၾကာင့္..
စိတ္ထိမ္းထားလိုက္ပါဦးမယ္ေလ။
-"ေဟာ..အဲ့မ်က္ႏွာကေလးကဘာျဖစ္..
ဟားဟားဟား...ေဟ့ေအးေနာ္..
ေဟ့ေအး..ဒီမွာတင္ရပ္။
အဲ့အေတြးေတြကို ဒီမွာ ရပ္ေနာ္ဝါ။
မဟုတ္ရင္ အဲ့အေတြးထဲကလူက
အႏိုင္မဟုတ္ဘဲ ဝါျဖစ္သြားရလိမ့္မယ္"
-"ဟင္...တို႔..တို႔ဘာ..ဘာေတြးေနလို႔လဲ
မဟုတ္..မဟုတ္တာေတြမေျပာစမ္းနဲ႔"
-"ၾကည့္လည္းလိမ္ပါ ဝါရယ္..
အႏိုင္သိတာေပါ့..။
အႏိုင့္မိန္းမအေၾကာင္း
အႏိုင္ေကာင္းေကာင္းႀကီးသိတာေပါ့။"
-"သိရင္လည္းၿပီးတာပဲဖယ္..."
-"မဖယ္ပါဘူး ဘာဆိုင္လို႔ဖယ္ရမွာလဲ။"
-"ဖယ္ပါဆို"
-"ဖယ္ဘူး!"
-"ေဟာ္ေတာ္"
-"ေဟာ္ေတာ္ဘူး"
-"အယ္"
-"အယ္ဘူး"
-"......."
ေျပာစရာထပ္မံ ေပ်ာက္ရသည့္ အျဖစ္ပါေလ။
ေျပာသမွ် အကုန္ဘူးခ်ည္းခံေနတဲ့ ဒီကေလးက
ဘူးသီးစားၿပီး ႀကီးလာသလားပဲ။
႐ိုက္ပစ္ခ်င္စရာ..။
အို..႐ိုက္လည္းမ႐ိုက္ပါဘူးေလ။
ဘယ္လိုပဲဆိုဆို..ကိုယ္ကျဖင့္
အသည္းနင့္နင့္ ခ်စ္ရသည္။
မုန္းဖို႔ႀကိဳးစားေနတဲ့ၾကားကကို
ပိုလို႔တိုး ခ်စ္မိသြားပါရဲ႕ေလ။
အႏိုင္ရယ္..ေတာ္႐ုံပဲျပဳစားပါကြယ္။
တို႔ ႐ူးႏိုင္တယ္။
သိရဲ႕လား။
(7-2-2024)
သိမ္းခါနီး မအားတာရယ္။
မုမ၀င္တာရယ္ေၾကာင့္
ခပ္တိုတိုအပ္ေပးတာ။
ေဆာရီးပါေနာ္..မာန္စိတ္အေျခအေနမေကာင္းလို႔။
**************
YOU ARE READING
"အနိုင့်ဉယျာဉ်မှူး"
General Fiction#Credit photo အောင်ရဲမြတ် ခေတ္တယာယီယူသုံးထားသည့်
အခန်း(၂၆)-Zawgyi
Start from the beginning
