အခန္း(၁၁)
"ေ႐ွးဘ၀ကေရစက္မျပယ္ ခုဘ၀မွာဆုံလာတယ္ စုလ်ားရစ္ပတ္ လက္ထပ္ကာေလ..."
ေတးဆို တြံေတးသိန္းတန္အသံသည္ ႐ြာျပင္တဲအိမ္ကေလး႐ွိ ဓာတ္စက္မွ ထြက္ေပၚေနသည္။
ထိုတဲအိမ္ကေလးသည္ ယခင္က ႐ြာျပင္တြင္ ေျခာက္ေျခာက္ကတ္ကတ္ျဖင့္ အထီးက်န္ခဲ့သမွ် ယခု ထိုသို႔မဟုတ္။
မ်ားစြာေသာလူမ်ား အလ်ိဳလ်ိဳ၀င္ထြက္ေနခဲ့ၿပီ။
-"ဟာ!ကိုတင္သန္းကလည္း
ဒီသီခ်င္းႀကီးက႐ိုးေနပါၿပီဆိုမွ ဖြင့္ၿပီဗ်ာ။
က်ဳပ္ေျပာတဲ့ ဟို မဂ္လာေဆာင္ေခတ္စီးရီး
မ၀ယ္ထားဘူးလား"
-"၀ယ္ေတာ့ထားတယ္ ဖိုးေထာင္ရ။
ဘယ္နားထားမိမွန္းမသိလို႔ ႐ွာရဦးမွာ။
-"အဲ့ဆို႐ွာဗ်ာ ။ က်ဳပ္ညီမရဲ႕ တစ္သက္မွတစ္ခါေဆာင္ရတဲ့မဂ္လာကို သူမ်ားနဲ႔မတူေအာင္ ေခတ္ဆန္ဆန္လုပ္ေပးခ်င္တာ"
-"ဟုတ္ပါၿပီဗ်ာ ဟုတ္ပါၿပီ"
-"ဒါနဲ႔ မ႑ပ္ပိုင္႐ွင္ ဦးေအာင္ၿငိမ္းက
ဘယ္သြားတာတုန္း။"
-"ဟိုဘက္နား သြားတာျမင္လိုက္တာပဲ။
-"ဟင္ ဘာသြားလုပ္တာတုန္း"
-"မသိဘူး အရက္မ်ားသြားေသာက္သလားပဲ။"
-"ဟာ လုပ္ၿပီဗ်ာ။
ညေနမွ အ၀ဧည့္ခံပါ့မယ္ဆိုမွ ဒီလူကလုပ္ျပန္ၿပီ။
သူ႕မ႑ပ္ကို ဒီလို ပစ္ထားလို႔ ျဖစ္မတဲ့လား။
မျဖစ္ေသးပါဘူး လိုက္႐ွာဦးမွပါ။
ဟိုဘက္နားလား ဟုတ္လား။"
-"ဟုတ္တယ္ ဖိုးေထာင္ရဲ႕"
-"ဟုတ္ၿပီ ဟုတ္ၿပီ။
က်ဳပ္သြား႐ွာလိုက္ဦးမယ္။
ခဗ်ားလည္း အဲ့သီခ်င္းေခြ မေတြ႕မခ်င္း ႐ွာဗ်ာ။"
-"ေအးပါကြ ေအးပါ။"
ကိုဖိုးေထာင္သည္ အဝါေရာင္မဂ္လာမ႑ပ္ႀကီးအတြင္းမွ စက္ဖြင့္သူ ဦးတင္သန္းအား ေျပာဆိုၿပီးသည္ႏွင္ မ႑ပ္ပိုင္႐ွင္အား အ႐ွာထြက္ရျပန္သည္။ ထိုသို႔႐ွာေနစဥ္ အျမင္မေတာ္သည္မ်ား ေတြ႕လွ်င္လည္း ေျပာဆိုသြားေသးသည္။
-"ဟဲ့မိခိုင္"
-"႐ွင္ ကိုဖိုးေထာင္"
-"နင့္ အပ်ိဳမေတြက ခုထိမလာေသးဘူးလားဟ။"
YOU ARE READING
"အနိုင့်ဉယျာဉ်မှူး"
General Fiction#Credit photo အောင်ရဲမြတ် ခေတ္တယာယီယူသုံးထားသည့်
