Kitapta aşırı +18 sahneler olacaktır, bunu göz önünde bulundurarak okuyun lütfen..
Lara Elif Karay;
22 yaşında zengin bir iş adamının kızı olan Lara, babası yüzünden annesini kaybetmiştir.
Babasının zoruyla sevmediği bir adamla nişanlandığı gece evd...
Ama yazarınız artık burada bölümleri bundan sonra düzenli bir şekilde atacağım.
O zaman sizleri çok bekletmeden yeni bölüme geçiyorum.
İyi okumalar😊
El&Far
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
" Yüreğiminsessizfırtınası"
Camdan esen soğuk rüzgar tenime vururken göz yaşlarım yanağımdan süzülüyordu,
Babam ölmüş müydü, gerçekten?
Neden hala ağlıyordum ki? yaşadıklarım için mi yoksa yaşayamadıklarım için mi ağlıyordum?
Bazen yaşayamadıklarımız da ağlatır bizi. Ben bugün yaşayamadıklarım için ağlıyordum, mesela.
Babamın annem öldükten sonra bir kere bile saçımı okşamaması, bana asla kızım dememesi, bana bir kere dahi sevgiyle sarılmaması, gözlerinde bir kere bile sevgi görmemem yüzünden ağlıyordum. Biz onunla asla baba- kız olamamıştık.
Ben onun gözlerinde sevgi dilenirken hep o bakışları nefretini kusmuştu, ben bana bir kez dahi içten sarılmasını beklerken ya saçlarımdan sürüklendim ya da tokatlar yedim. Umutlarım da zamanla yanağıma çarpan tokat sesleriyle yok olmuştu.
Şimdi ise tamamen gitmişti, çıkmıştı hayatımdan, Faris babamın öldüğünü söyleyince ağlamak istedim ama yapamadım, benim babam arkasından üzülünecek bir adam değildi.
Elimde olan yüzükleri sıktım, her şeye rağmen o annemi çok sevmişti.
Annemin yüzüğü ile kendi yüzüğünü meğerse yıllarca saklamış, boynunda taşımıştı. Cesedinden kimliği tespit edilememişti sadece eşyaları kalmıştı ondan geriye..
Faris, görmeden göz yaşlarımı silmeye çalıştım.
Elimin üzerinde hissettiğim sıcak eller ile Faris'e doğru döndüm.
O benim bu hayattaki tek gerçeğimdi.
" ağla güzelim, göz yaşlarını benden saklama" dediğinde bir damla daha yaş firar etti, gözlerimden.
sıcak elleri yanağımdan düşen göz yaşını silmişti.
'' hep senin yanındayım, güzelim. Her zamanda olacağım'' dediğinde silik bir tebessümle ona baktım.
Üşüdüğüm için arabanın camını kapattım. Arabanın içi anında ısınırken yolumuza devam ettik. Faris bir süre sonra arabayı hem mutlu günlerimin hem de en acı dolu çığlıklarımın dolu olduğu evin önünde durdu.
Polisler evi boşaltıyordu beni ise birkaç şahsi eşyalarımı almam için çağırmışlardı.
Tabii Basın da kapının önündeydi. Onlara da bir açıklama yapmam gerekecekti.
