Kitapta aşırı +18 sahneler olacaktır, bunu göz önünde bulundurarak okuyun lütfen..
Lara Elif Karay;
22 yaşında zengin bir iş adamının kızı olan Lara, babası yüzünden annesini kaybetmiştir.
Babasının zoruyla sevmediği bir adamla nişanlandığı gece evd...
Bölümlerdeki yorumlar ve oylar neden az? Bu beni çok üzüyor lütfen okurken satır aralarında yorumlarınızı paylaşın ve küçücük yıldızımızı parlatmayı da unutmayın:)
Keyifli okumalar
El&Far
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
" bir nefes kadar"
" kimsin sen?" diye sorduğunda gözlerimde bir şey arıyor gibi bakıyordu.
" daha demin bijuteriye giren adam babamın yakın arkadaşlarından birinin oğlu beni görürse anında söylerdi." Dediğimde " neden babanın bulmasından bu kadar korkuyorsun?" diye sorduğunda cevap verememiştim.
Bir adım daha atıp, bana yaklaştığında duvarla arasında kalmıştım.
Sürekli gözlerime bakıp, bebeklerimin her hareketini takip ediyordu.
" söyleyemem" dediğimde
" bak, seni gördüğüm andan beri sana yardım ediyorum, seni arkadaşımın nişanlışının evine yerleştireceğim. Bana her şey anlatmalısın, tekrar soruyorum, neden babanın seni bulmasından bu kadar korkuyorsun?"
Sonra gözlerim dolmuştu. Gözümden bir damla yaş süzülmüştü.
Beni kendine çekip, sarılmıştı.
Eliyle saçlarımı sevip, " şştt sakın korkma istemediğin hiçbir şeyi yapmak zorunda değilsin sen istemediğin sürece kimsenin seni bulmasına izin vermem" dediğinde bende ona sarılmıştım. Kendine has kokusu yakından daha da güzeldi.
Geri çekildiğimde " gidebilir miyiz artık?" dediğimde " tamam, rapunzel gidelim" dediğinde beraber araca geçmiştik.
Telefonu çaldığında açmıştı.
- tamam, koçum ne zaman dönecek tamam 2 gün bir şey değil.
- tamam, koçum sağ olasın dediğinde bana dönüp, " Seda, şehir dışında 2 gün sonra döneceklermiş" dediğinde " o zaman beni otel gibi bir yere bırakabilir misin? " diye sorduğumda " kimliğinden bulurlar, istersen bana gelebilirsin aynı lojmandayız zaten, Seda gelince de geçersin" dediğinde mantıklı gelmişti.
" rahatsızlık vermek istemem" dediğimde " vermezsin zaten ben bütün gün karargâhdayım akşam geliyorum sadece" dediğinde kabul etmiştim.
" teşekkür ederim" dediğimde " yarın akşam yemeği hazırlarsın ödeşiriz" dediğinde " denerim" diye mırıldanmıştım.
Yapardım herhalde ne kadar zor olabilirdi ki?
Büyük bir sitenin önünde durduğumuzda aşağı indik.
