1. bölüm

55.8K 282 36
                                    


1. Bölüm.

" altın kafeste çırpınanan kuş"

LARA KARAY

İnsanın en mutlu olduğu an ne zamandı, kimi sevgilisinin yanında, kimi ailesinin yanında kimi de arkadaşlarının yanında mutlu oluyordu ama ben bunların hiçbirinde mutlu olamıyordum.

Benim asıl mutluluğum rüyalarımda annemi görmekti.

Ben annesiz büyüuen milyonlarca kız çocuklarından sadece bir tanesiydim.

"Anne gibi yar, bağdat gibi diyar olmuyordu, gerçekten de özellikle benim için.

Çünkü arkamda beni seven bir babam yoktu vardı ama sadece kendi adını ve makamını düşünürdü.

Benim duygularımı umursamazdı bile.

Babamın istediği bölümü okuyup, onun istediği biriyle evlenecektim.

Yani babamın benim için tasarısı bu yöndeydi. Hepsi o şeytan kılıklı karısı Nermin yüzündendi.

Nermin Karay yaklaşık 5 yıl önce üvey kızı Ceren ile hayatımıza bodoslama girmişti.Babamı benden koparmıştı.

Oysa ki annem yaşarken babam bana hiç kötü davranmaz, her istediğimi yapardı.

Babam, Hakan Karay;

- Karay holdingin sahibi ve milletvekili üyesiydi. Basın camiasında bilinen saygın bir iş adamıydı. 

Ve ben Lara Karay, Hakan Karay'ın biricik güzeller güzeli sorunlu kızı.

Evet, insanlara göre sorunluydum. Özel üniversite yerine devlet üniversitesine giden, paramı servet değerinde elbise ve ayakkabılara harcamak yerine çocuklara bağış yapan sorunlu bir kızdım.

Bu şatafatlı hayatı istemiyordum, her şeyin sahte olduğu, herkesin maske taktığı bu hayat bana göre değildi.

Telefonumun çalması ile telefonuma baktım.

Sevmediğim ama rol yapmak zorunda olduğum babamın evlenmemi istediği Arda arıyordu.

- efendim

- günaydın, güzelim diyorum ki nişan olmadan bir tatile mi çıksak? diye yüzsüzce sormuştu. Hayır ben bu adamı istemediğimi daha kaç kez söylemek zorunda kalacaktım ya allah aşkına!!

- Lara, orada mısın canım?

- e evet buradayım, ben müsait değilim sınavlara gireceğim, biliyorsun

- güzelim kaç kere söyledik sana sınav işini bize bırak biz seni tayin ettiririz diye. Ama sen illahi o ameleler gibi çalışacaksın dediğinde sinirden delirmiştim.

- Arda, bu aptal düşüncelerini kendine sakla. Ben de diğer arkadaşlarım gibi bileğimin gücü ve alnımın teriyle herkesin yaptığı gibi atanacağım. O yüzden bu konuyu açma sanada iyi günler, deyip telefonu yüzüne kapattım.

Ne oldu tabii 5 dk sonra kendini benim annem zanneden o kadın girdi içeri.

Takma sarı saçları, kırmızı ojeleri üzerindeki leopar desenli elbisesiyle tam bir rüküştü.

Dilini yuvarlayarak, " az önce Arda'nın annesiyle konuştum Lara niye telefonu Arda'nın yüzüne kapatıyorsun!!" dediğinde ona tek bir kelime söyledim.

- Sanane

- Ne demek banane ben senin ann diyemeden lafını kestim.

- sen benim annem mannem değilsin tamam mı önce onu kaldıysa küçük olan beynine sok, dediğimde o da sinirlendi.

YAK BENİ(+18)Where stories live. Discover now