Aptal Öğrencileri Nasıl Eğitirsin (BL) [TAMAMLANDI]

46.Bölüm

Önceki bölüm

Ji Guang, zoraki bir şekilde gülümsedi. O da fikrin aşırı olduğunu biliyordu ama içinden bir ses yapmasının doğru olduğunu söylüyordu.

-Haklısın. Fakat içimde ki ses böyle söylüyor.
.
.
.
Öyleyse Gu Jiang'ın reddetmesi veya karşı çıkması için hiçbir sebep yoktu. Zaten ona çok fazla karşı da çıkamazdı.

Sonuçta o, olağanüstü durumlar hariç oldukça inatçıydı.

-Pekala. O zaman öyle yapalım. Ayrıca benim de bir fikrim var. Bu dünya oldukça geniş ve biz henüz hiç dünyayı gezmedik.

-Neden bu fırsatı kullanarak gezmiyor ve ihtiyacı olan kişilere yardım etmiyoruz?

Ji Guang'ın yüzünde neşeli bir ifade belirdi. Bu plandan cidden hoşlanmıştı.

Gerçi planda insanlara yardım etmek sadece Ji Guang'ın kabul etmesi için bir bahaneydi. Gu Jiang sadece sıkıldığı ve merak ettiği için gezmek istiyordu.

-Pekala. O zaman dediğin gibi yapalım. Fakat önce izin almam gerekiyor.

Bundan sonrasında işler oldukça hızlı ilerledi.

Ji Guang, pagodadan ayrıldıktan sonra hemen anne ve babasını görmeye gitmiş ve onlara planlarını anlatmıştı.

Jin Huaxiu ve Jin Taixuan elbette ki çok endişelenmiş ve hatta karşı bile çıkmaya çalışmışlardı.

Fakat Jin Guang oldukça inatçıydı. 1 koca ay süren yoğun ikna çabaları sonunda meyvesini vermişti.

-O zaman bu tılsımı ve bu eşyaları da almalısın. Ne olursa olsun başın derde girerse bizi çağır.

-Bu hapları ve enerji taşlarını al.

-Işınlanma tılsımı buraya seni geri getirecek. Bize sık sık mesaj göndermeyi unutma.

-Kendine dikkat et ve günde 4 öğün yemeği de unutma. Hala büyüme çağındasın. Ne olursa olsun en geç 10 yıl içerisinde burada olacaksın.

Ji Guang, bu kadar öğüt verileceğini pek düşünmemişti. Fakat ailesini de anlıyordu. Sonuçta onların gözünde kendisi neredeyse tüm hayatı boyunca hasta olan bir çocuktu.

Bu kadar endişelenmeleri gayet normaldi.

Onlara söyleyemiyordu ki iki hayatını da sayarsak toplam 76 yıldan fazla yaşadığını...

Yine de ailesinin bu şekilde davranması...

İçini ısıtıyordu!

Onun için gerçek bir aile olmuşlardı. Her ne kadar az zaman geçirse de..

-Teşekkür ederim anne, baba. Merak etmeyin iyi olacağım. Hem tek başıma değilim. Yanımda kıdemli kardeşim de olacak.

Jin Huaxiu, endişeyle haykırdı.

-Olsun! Yine de ikinizde hala küçük birer çocuksunuz! Acaba yanına koruma mı alsan?

-Hayır! Hiç gerek yok.

-Off.. İyileştikten sonra inatçı birisine dönüştün bebeğim. Önceden çok itaatkardın. Yine de kendine dikkat et. Hala çok zayıf ve küçüksün. İnsanları görünüşü ile sakın yargılama tamam mı? Küçük çocuk sandığın kişi bazen eski bir ata çıkabilir. Ölümlü sandığın güçlü bir yetişimci olabilir.

Bir süre daha öğütten sonra Ji Guang tükenmiş hissediyordu. Ona, onlardan başka kim öğüt vermişti ki?

Bu biraz yorucu olsa bile hoş bir duyguydu. Önemsendiğini hissediyordun.