Bölüm -3

9 0 0
                                    

Yine o sıkıcı sabahlardandı. Bugün sanki biraz daha iyi geçecekmiş gibi içimde bir his vardı. Bu seferde o kullanıcıdan mesaj gelmesi gecikmedi. Acaba bu seferki mesajı neydi? Açıkçası günlük rutin işlerimden biri de bu mesajlara bakmak olduğu için artık mesajları umursamıyordum.

Bu seferki mesajın puntosu kalın değildi: ' HERKESİN BİR SIRRI VARDIR, AMA BAZILARININ İSE HİÇ'. Bu sefer bu saçma mesajla bana ne anlatmaya çalışıyordu?, bu sefer ne peşindeydi bana göz dağı falan mı vermeye çalışıyordu?. Dünkü mesajlaşmamızdan sonra açıkçası Aras'ı merak etmiş ve tüm gece uyuyamamıştım. Acaba eve geçmişler miydi ?, evde durumlar iyi miydi?

Hemen mesaj yazdım Aras'a:

BEN: Aras eve geçtiniz mi?

ARAS: Yok otele geçtik.

BEN: Neden? 

ARAS: Teyzem de eniştemle biraz atışınca , e bize de gitmek kaldı.

BEN: Şu an iyisiniz demi?

ARAS: Evet de Ecre bu kadar telaş yapmana gerek yoksa bana güvenmiyor musun?

BEN: Tabii ki de güveniyorum bunu da nereden çıkardın?

ARAS: Bu kadar merak edildiğimi bilmiyordum?

BEN: Abartma Aras altı üstü arkadaşın olarak sana bir soru sordum ne var bunda?

ARAS: Bizimkilerden ne haber?

BEN: Hiç aynılar, şimdilik bir yaramazlık yok. Sen ne zaman gelirsin okula?

ARAS: Yarın muhtemelen iki gün sonra. Annemi yalnız bırakmak istemiyorum özelliklede şu son yaşanan olaylardan sonra.

BEN: Şey özür dilerim aslında ben sormamalıydım.

ARAS: Önemli değil ama bizimkilere çaktırma olur mu ?, sana güveniyorum Ecre.

BEN: Tamam ben seni daha fazla tutmamayayım sen Nihal teyzemle ilgilen ve bol bol selam söyle olur mu?

ARAS: Tamam. Sende kendine iyi bak, beni düşünmeyin özellikle de sen küçük hanım bir de benim yüzümden derslerinizden olmanızı istemiyorum tamam mı söz ver bana Ecre?

BEN: Tamam...

'HATTA KAL'(BİR ÇAĞRI)Where stories live. Discover now