Sema: e bi çay içermiyiz
Zeynep: yok valla sema ya siz edanurla için ben bi telefona bakayım belki Haliş İbrahimden mesaj vardır
Sema: tamam canım (Zeynep odaya gider telefona bakar mesaj yoktur)
Zeynep: offf Halil İbrahim nerdesin yaaa (gece saat 03:00 dır Ahmet Yaman uyanır)
Ahmet Yaman: anne (zeynebi uyandırır)
Zeynep: annecim
Ahmet Yaman: acıktım
Zeynep: gel bebeğim (der kucağına alır mutfağa giderler osamanı görür)
Zeynep: hiiiiii osaman ödümü kopardın
Osman: kusura bakmayasun Zeynep
Zeynep: yok yokda bu saatte hayırdır
Osman: acuktum siz?
Zeynep: Yaman acıkmış eee size ne yapayım gece yemekcileri
Osman: yok sen zahmet etma ben yaparum kendu yemeğu mi
Zeynep: elume yapuşmaz da (der güler)
Osman: eee yaman paşa sen ne yiyeceksin
Ahmet Yaman: anne sucuklu yumurta
Zeynep: tamam annem
Osman: hay aslanum benum en sevduğum şeydur
Zeynep: o zaman yapıyorum (yapar Osman ve Ahmet Yaman yiyordur )
Zeynep: osman sen yamana bak ben bi hava alayım daraldım
Osman: tamam
Zeynep: annecim sen osman amcanla yemeğine ye ben geliyorum
Ahmet Yaman: tamam anne (Zeynep gider dışarı çıkar hava alır sonra araba gelir farlarından dolayı Zeynep tam göremiyordur içinden Halil İbrahim çıkar)
Zeynep: Halil İbrahim (der koşarak sarılır)
Halil İbrahim: Zeynebim
Zeynep: ç çok korktum iyimisin
Halil İbrahim: yaram var ama iyiyim seni gördüm ya
Zeynep: nerde yaran
Halil İbrahim: elimde birde omzumda olan yaram kanadı
Zeynep: gel bi bakayım (der şöminenin karşısındaki koltuğa oturtur pansuman yapar eline elini diker sonra omzundaki yaraya pansuman yapar band yapıştırır )
Halil İbrahim: yaman yatıyor mu
Zeynep: yok kalktı acıktım dedi smanda kalkmış acıkmış ikisinede sucuklu yumurta yaptım
Halil İbrahim: hmm ha bizumki çok mu takuldu bu osmanla
Zeynep: tencere kapak misali oldular
Halil İbrahim: sen ne yaptın
Zeynep: b ben ne yapayım buradaydım
Halil İbrahim: ailenin yanına gitmedin mi
Zeynep: (bir şey demez gözü dolar)
Halil İbrahim: Zeynep bir şey mi oldu
Zeynep: cık bir şey olmadı b ben seni çok merak ettim (der sarılır sarılırlar bir süre)
Osman: Zeynep lan Halil İbrahim
Ahmet Yaman: babaaaaaaa (der basına koşar)
Halil İbrahim: babam aslanım
Ahmet Yaman: seni çok özledim baba
Halil İbrahim: bende sizi çok özledim oğlum
Ahmet Yaman: artık gitmeyeceksin değil mi
Halil İbrahim: yok babacım gitmeyeceğim
Osman: gardaşum
Halil İbrahim: kardeşim (der sarılırlar)
Osman: çok özlemüşum da
Halil İbrahim: al bendeden de o kadar osmanım bende sizleri çok özledim
Osman: valla yengede seni çok özledi geldi geleli gözü telefonda belki ararsın diye
Halil İbrahim: (Zeynebe bakar)
Osman: neysa ben gideyum hayurlu geceler (der gider)
