Yrito P.O.V
"Dalawang linggo na simula nung pumasok si Yvy at naging close na rin kami pati ang ibang kaklase namin. Nandito kami ngayun sa Cafeteria kumakain."
"Habang kumakain kami ay may biglang nag buhos ng juice sa salad ni Yvy kaya tumayo siya at ganon na din kami."
"Ano bang problema mo?"- inis na tanong ni Yvy sa grupo nina Nathalie. At deritsong nakatingin sa harap.
"Anong problema ko?, ikaw..ikaw ang problema ko. Ang kapal naman ng mukha mong lumandi sa mga Special Section"- galit na saad ni Nathalie kay Yvy.
"Pwede ba Ms. tigilan mo na ako. Saka hindi ko nilalandi ang mga Section G, hindi ako pinalaki at pinag-aral ng Lola ko para lumandi"- saad naman ni Yvy.
"Huwag ka ngang mag panggap diyan na bulag. Dahil alam kong nag papanggap kalang para mapansin ka ng Section G kaya tigilan mo nayan dahil hindi ka na babagay sa Section nila"- saad ni Nathalie saka dinuro pa si Yvy.
"Sana nga nag papanggap lang ako, saka Ms. huwag kang mang husga. Sana nga hindi ako bulag, sana nakaka kita din ako katulad niyo, dahil ako mismo nahihirapan na din eh. Bakit mo ba ito ginagawa mo?"- saad nito at mahagya pang yumuko at pinunasan ang namumuong luha sa mata niya.
"Dahil naiinggit ako sayo, Dahil lahat ng tao kino-complement ka"- galit na saad ni Nathalie. Nakikita ko ang sakit, inggit at galit ni Nathalie. Matagal ko na siyang gusto hindi ko lang maamin.
"Alam mo Ms. wala ka dapat ika inggit saakin. Ako ang ang naiinggit sayo/sainyo kase,nakakakita kayo, at walang problema sainyo."
"Hindi niyo alam yung pakiramdam kahit gusto mong makakita ng liwanag pero dilim ang nakikita mo, gusto mong makita yung mukha, bagay, at mga nasapaligid mo, pero hindi mo makita kase bulag ka. Sobrang hirap maging bulag, mas gugustuhin kong makita yung ganda ng paligid pero hindi ko magawa dahil puro dilim lang ang nakikita ko."
"Dahil pakiramdam ko lahat ng tao ay kailangan lagi akong bantayan, pakiramdam ko nahihirapan na rin sila dahil saakin. I'm tired"- umiiyak na saad ni Yvy.
"Naawa ako sakanya. Kahit hindi ko alam ang pakiramdam, nasasaktan pa rin ako para sakanya. Ramdam ko yung sakit na nararamdaman niya."
"Yung felling na pabigat ka lang. Hindi mo alam na dumating na ako sa point na gusto ko nang mamatay, na gusto ko ng taposin ang buhay ko dahil kahit anong gawin ko hindi na ako makakakita."
"Kaya masuwerte ka Ms. dahil nakakakita ka, may malinaw kang mata, nakikita mo yung ganda sa paligid. Samantalang ako, wala akong makita na maski mukha ko hindi ko makita, hindi ko alam. Hindi ko nga kilala sarili ko at mukha. Hirap na hirap na ako, gustong gusto kong makakita pero imposible na lang. Kung naiinggit ka saakin, mas naiingit ako sayo/sainyong lahat kase may malinaw kayong mata hindi katulad ko na bulag"- dagdag pa niya.
"Habang kami ay pinapanood lang siyang umiyak at mukhang nahihirapan ng huminga. Naaawa ako sakanya. Huwag kang mag-alala Yvy hindi namin ipaparamdam sayong pabigat. Naalala ko sakanya si—hayst bahala na nga."
Nathalie P.O.V
"Para akong natauhan sa sinabi ni Yvy. Tama siya. Masuwerte ako dahil walang problema sakin, hindi dapat ako mainggit sakanya."
"Mag hihingi na ako ng tawad sakanya ngunit umalis na sila kaya mamaya nalang."
••••••••••
"Natapos na ang klase namin. Ngunit nang aalis na sana kami nila Kimeinea ng makita namin sila Yvy sa garden kaya agad kami lumapit sakanila."
"Ahm Yrito, can i talk to Yvy?"- naka yuko kong taning rito pag kalapit namin.
"Don't worry hindi kami nandito para maki pag-away"- saad ni Kim at lumayo muna ng kunti saamin.
"Anong pag-uusapan natin Ms.?"- biglang tanong ni Yvy.
"I'm Nathalie and yung nag salita ay sina Kimeinea and Veronica"- pakilala ko sakanya at sa dalawa ko pang kaibigan.
"W-were here to say sorry for what we did to you"- kinakabahan kong paumanhin sakanya.
"Thank you dahil sa mga sinabi mo nag bago ang pananaw ko."
"Mali yung ginawa kong pambubully. Thank you dahil ng dahil sayo natauhan ako, So pwede bang mag makipag kaibigan sayo, maging kaibigan namin.?"- kinakabahan ko paring saad ngunit kalaunan ay napa ngiti rin ng tumango ito at ngumiti sakin.
"Oo naman, masaya akong maging kaibigan ka at mag bago"- naka ngiting saad niya. Niyakap namin siya at nag tawanan.
"Pangako Yvy gagawin ko ang lahat ma protektahan kalang. Dahil sayo nagbago ako, natutunan kong tanggapin kung anong meron sakin. Thank you Yvy."
——————————
Good afternoon readers CHAPTER 5 is now up. that's all Thank you
and Happy Valentine's Day also Happy Birthday kay Ci-N Peralta ang Batang Ulupong ng Section E.
Ms.J the Author
Don't forget to vote and comment guys thank you
BẠN ĐANG ĐỌC
The Blind Girl and The Section G
Bí ẩn / ThrillerSECTION G Isang section na puro pakiki pag basag-ulo ang alam, takot sakanila ang ibang estudyante. pero tama bang husgahan nila agad ang section na ito. Section G para sakanila ang mga babae ay mahihina at walang kwenta, pero paano kung ang isang b...
