Sert yutkunuşlarım boğazıma dizildi. Çaresizlik boynuma bir urgan misali dolandı. Dudaklarım titrerken yavaşça araladım. "Nereye gideceğim peki? Benim bu kasabadan başka gidecek bir yerim yok." dedim çaresizce.
Çaresizliğin bir dermanı yoktu.
Göz b...
1 Milyon okumaya ulaşmamıza ramak kalmış, KY Ailesi kocaman olmuş ✨
Nasılsınız canımın içleri?
Okuduğunuz saati bu satıra not edebilirsiniz
29.01.2024
Keyifli Okumalar, Kılıç Arslan ve Aslıhan'a doyacağınız bir bölüm oldu ♥️
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bölüm Yirmi Altı:
Girift Duygular & Ansızın Edilen İtiraflar
*
Yazar Anlatımından...
"Bu kız daha çok bela olacak ailemizin başına demedi demeyin!" Hayriye'nin sözleriyle salondaki hava yay gibi gerildi.
"Hala," dedi Kılıç Arslan tek bir saniye beklemeden. Ses tonu fazlasıyla sert ve öfke doluydu. Duydukları yeterince can sıkıcıydı. Karısının ailesine karşı ne kadar mahcup olduğunun da farkındaydı. Her şey üst üste gelmişti. Ve problemler dur durak bilmeden büyüyordu. "Karım hakkında düzgün konuş!"
Hayriye tiksinti dolu bakışlarını başı yere eğik biçimde bulunduğu yerde küçüldükçe küçülmüş olan Aslıhan'ın üzerinden çekmeden, "Yalan mı oğlum?" diyerek sürdürdü aşağılayıcı tavrını. "Bu ailemize girdi gireli ne derdimiz bitti ne tasamız-"
Kılıç Arslan burnundan sert bir soluk verdi. Öfkeyle aralamıştı dudaklarını lakin babası ondan önce davranmıştı.
"Haddini aşıyorsun abla!" Mehmet Bey'in hiddetli sesiyle Hayriye hayretle kaldırdı kaşlarını. "O sesini kıs, asabımı bozma benim."
Gökçe dayısının bakışlarındaki öfkeyi gördüğü gibi annesini dürttü. "Anne sırası değil." kısık ancak baskın tuttuğu uyarıcı sesiyle annesini susturabilmişti.
Yüzünü buruşturarak tavırlı bir ifadeyle, "İyi, demedik bir şey!" diye homurdandı Hayriye.
Hediye bugüne değin hiç yapmadığı bir şeyi yaparak, "Bu ailevi bir mesele. Sizi ilgilendirmiyor." dedi sert bir şekilde. "Üstünüze vazife olmayan meselelere fazla karışmayın."
Hayriye şok olmuştu karşısındaki kadının tavrıyla. Ondan asla böyle bir tepki alacağını düşünmemişti.
Ağzını açacağı an Aktuğ olayın büyümemesi için, "Hala ben sizi eve bırakayım. Abimin de dinlenmesi gerekiyor." diyerek oturduğu tek kişilik koltuktan kalkmıştı. Yavuz kardeşine hitaben, "Kabanımın sol cebinde arabanın anahtarı." dedi. Aktuğ yüzünü abisine dönerek gözlerini kapayıp açarak koridora çıktı.
