"Bu bir rolden ibaretti. Her şey yalandan kuruluydu. Sen benim için bir hiçtin."
...
"İste öleyim, iste yok edeyim. Ama benden git deme."
"Bu hikayede, yer altı mafyası. Ve o yer altı mafyalarına katılmak isteyen iki adamın rekabeti. İki adamın ara...
18.sahne bulunuyor, ben biraz ağır yazarım rahatsız olmayın diye uyarıyorum.
Yazarken utandımmm! Ama oldun güzel oldu da!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
4.Bölüm.
"Çok özlemiş... Dudaklarım... Dudaklarını."
"Seni yıllardır bırakmadım. Şimdi bırakmak?... ölsem de bırakmam, çığlıklar içinde gebersen de bırakmam seni!"
Her basamağa bastıkça sesler daha da sert çıkmaya başlıyordu, ayağım yere daha da sert basıyordu. Belki uyumuş olduğum uykudan yeni uyandım, belki gerçekler beni derinden bıçaklamıştır. Ama her şeyin bir belkisi vardı, peki ya benim varmı? Bana da belki kızı yüzünden bu hale geldi diyebilirmiydiler? Kızı onun en büyük zaafı diyebilirmiydiler?
Ben o belkileri yok etmeye uyandırılmıştım!
Ben Aslı olarak değilmiş, Rüya'nın annesi olarak uyandırılmışım.
Hayatın bana verdiği bir çiziktir bu, acı bana güç veriyormuşta benim haberim yoktu, ben acıyla besleniyormuşum. Ben acıyla büyüdüm, ben ben olmaktan çıkmış bir vaziyete geldim.
Ben Aslı olarak değil, ben Rüya'nın annesi olarak geldim.
"Yıllar oldu. Bende beni unuttun sandım be Aslıcım!" Elindeki ruju dudaklarına sürterek konuşuyordu.
