Ay Çöreği(g×g)

Bitmeyen sorular☆

Yavaşça Asel'in güzel,yumuşacık saçlarını okşadım.Yanağına öpücük kondurdum.

"Hadi bebeğim uyan,kahvaltı edip okula geçelim." dediğimde mırıldana mırıldana yatakta oturur pozisyona geldi.
"Günaydın annecik."Hemen ardından dudağımı öpüp tuvalete doğru sendeleyerek ilerlemeye başladı.

Asel'in benim eve gelmesinin üzerinden tam tamına beş ay geçmişti.Artık ilişkimiz evlilik gibi hissettiriyordu.Her sabah onu uyandırıp yemek yediriyor,kıyafetlerini yıkıyor,onunla ilgileniyordum ve bunu sadece onu sevdiğimden yapıyordum.

Düşüncelerimden dolayı gülümsemeye başladım.Yüzümdeki aptal gülücükle beraber kalkıp mutfağa ilerledim.Asel'le bana yulaf lapası hazırlamıştım.Ona çilek bana ise muz eklemiştim.Artık onun sevdiklerine göre rutinimi düzenlediğimden ayrı ayrı hazırlıyordum.

Asel üzerini değiştirip yanıma geldi.İstemeye istemeye yemeye koyuldu.
"O tabak bitecek.Biliyorum kahvaltı etmeyi sevmiyorsun ama yemen gerek."Dediklerime hiç itiraz etmeyip başını salladı.
"Peki,annecik ne derse o."

Biraz daha öne eğildim.Başını okşadım.
"Uslu,güzel kızım benim."Gülümseyerek tabağını bitirmeye koyuldu.İkimizde bitirdiğimizde zaman kaybetmeden okula gittik.

＊*•̩̩͙✩•̩̩͙*˚　˚*•̩̩͙✩•̩̩͙*˚＊

Dersler hızlı bir şekilde akıp gidiyordu.Çoğunda hocalar boş bıraktığı içinde olabilir ya da tüm dersler Asel'i izlediğim içinde olabilir tabii...Çoktan öğle arasına gelmiştik.Çantamdan atıştırmalıkları çıkartıp elimi yıkamak üzerine sınıftan ayrıldım.

Sınıfa geri döndüğümde Asel'in kahkaha sesleri yükseliyordu.
"Gerçekten öyle mi söyledi?"Kahkahasının arasından konuştu.
"Gerçekten öyle söyledi!Duyduğumda resmen şok oldum."Karşısında arkasına dönük bir şekilde oturan bir kız vardı.Yanlış hatırlamıyorsam adı Nehir'di.

Ona bu denli güzel gülümseyerek bakması içimde bir ateşin çıkmasına neden olmuştu.Sakin kalmaya çalışarak Asel'in yanına oturdum.
"Onları bitir."Atıştırmalıkları işaret ettiğimde anlayışla kafasını salladı.

"Aaa Özgür,sen yaşıyor muydun?"Sınıfta pek konuşmadığım için böyle saçma bir espri yaptı.Hiç mimik yapmadan boş boş yüzüne baktım.
"Sence?"Nehir'in yüzündeki gülümseme rahatsız olduğunu belli eden bir şekilde zorakileşti.
"Şakadan da hiç anlamıyorsun."Bana olan bakışları Asel'e yeniden döndü.

"Her neyse.Sana bir kaç gün önce söylediğim bir şarkı vardı.Onu dinledin mi?"Demek daha önceden de konuşmuşlardı.
"Tabii,unutur muyum?Şarkı gerçekten çok güzeldi.Hiç böyle şarkılar dinleyen bir insan olduğunu düşünmezdim."
"Pekii ne düşünürsün?"Nehir'in dediğiyle Asel duraksadı.

"Nasıl yani?"
"Mesela güzel miyim?"Sorduğu soru karşısında Asel gülümsedi.
"Tabiki,her insan güzeldir."
"Pekii..." Yeni sorusu için konuşmaya başladı.
"Hıhım?"
"Benimle olmak ister miydin?"

Sorusu ellerimi yumruk yapmaya yetmişti.Asel'in cevabını merak etmekten birazdan eriyebilirdim.Asel Nehir'in masanın üzerinde duran ellerini tuttu.Siktir,bu ne halt ediyor böyle?

"Üzgünüm ama zaten benim güzel bir ilişkim var.Seni arkadaşım olarak görüyorum."Nehir'de Asel'in ellerini avucunun içine aldı.
"Pekii,soru sormak içindi.Ciddi Değildim zaten."
"Kesin öyledir sikik."İçimdeki düşünceler kısık sesle dışıma vurunca ikisininde bakışları bana döndü.

Asel sonunda benim ellerimi fark etmiş olacakki ellerini ayırıp benim ellerimi tuttu sıranın altından.
"Efendim?" dedi.
"Yok birşey!"Bu kadar kısa bir cümlem bile sinirli olduğumu anlamalarına yetti.
"Sorun ne?"
"Yok birşey dedim Nehir!" diyip kafamı çevirdim.

"Peki sakin..."Yeniden beni boşverip gereksiz samimiyetini takındı.
"Kimmiş o şanslı kişi?Tanıyor muyum?"Kısa bir süre sessizlik oldu.Asel'in eli benden ayrıldı.
"Hayır,tanımazsın sen.Kızlardan hoşlanmıyorum."İşte o an.

Belki gereksiz alınganım.Belki çok ilgi istiyorum.Belki de başka birşey ama...
Kalbimi parçalara ayırmıştı.Bu kadar küçük bir yalan benim parçalara ayrılan kalbimi sızlatmıştı.

Kafamda bir sürü düşünce dönüyor,sorularla savaşım sürüyordu.

Ben onun için neyim ki?
Sex oyuncağı mıyım ben onun?
Onu tatmin etmek için mi varım sadece?
Ben zaten onun beni de seveceğini neden hayal ettimki?
Ne yapacağım ben şimdi?

Daha fazla bu saçmalığa devam etmek istemedim.Bu ortamda bulunmakta istemedim.Çantamı alıp sınıftan çıktım.Kulaklarım sağır olmuş gibi hiçbir şey duymuyordu.

İzin kağıdı alıp okuldan çıktım.Ev yürüme mesafesinde sayılmaz ama ben kafamı dağıtmak için yürümeye başladım.Yürüdüm,yürüdüm ve yürüdüm.Saat altı olana kadar hep yürüdüm.Nerelere gittim onları bile bilmiyorum ama en sonunda kendimi evde buldum.