Sınıf☆

1.5K 69 2
                                    

The neighborhood-Sweater Weather

Mezarlığa gittiğim için okula gittiğim normal saatten biraz daha geç gitmiştim.Derse son beş dakika kala sınıfa girdim.Cam kenarındaki en arka köşeye oturup kafamı sıraya koydum.Herzamanki gibi uyuyacaktım.Fakat saniyeler sonra koluma biri dokundu.Sınıfta bana sülük gibi yapışan bir kız vardı,muhtemelen oydu.

"Ceren yeter ar-"Kafamı kaldırdığımda gördüğüm yüzle afalladım.Sözüm yarıda kaldı.
"Ceren?"Sorgular bir ifadeyle bana baktığında ne yapacağımı bilemedim.
"Çok özür dilerim,sen olduğunu gerçekten bilmiyordum.Başkası sandım,kusura bakma lütfen.Benim hatam." dedim başımı eğerek.
"Sakin ol.Sorun değil,komiğime gitti bir anda Ceren deyince.Adımı karıştırdığını düşündüm ve inan bu daha kırıcı olurdu!"Güzel gülümsemesi tüm gerginliğimi alıp yerini büyük bir heyecana bıraktı.

"Sabahta duymuşsundur,yeni taşındım.Bu sınıfta da yeniyim.Yanına otursam senin için sorun olur mu?"
Kendimi kontrol edemeyebilirim...
"Hiç sorun değil,hangi tarafa oturmak istersin?"
"Sen hiç keyfini bozma,ben buraya otururum."
"Peki sen bilirsin."
Ben cam kenarında oturuyordum ve artık yanım boş değildi.Normalde kimse benim yanımda oturmak istememişti belki de beni tanısa o da istemezdi.Ama yinede beni tercih etmişti.İki kişinin daha yanı boştu fakat o beni istemişti!

"Sana hocalarla ilgili birşeyler demek isterdim ama derslerle çok alakam yok kusura bakma.Sadece felsefe dersimiz boş oluyor.Hocamız yok,onu biliyorum."
"Bu bilgi içinde teşekkür ederim."
"Ne demek.."

Biyoloji hocamız her zamanki gibi dersin başlamasından beş dakika sonra gelmişti.Geldiği gibi sınıfta ki değişikliği fark etmişti.Tek kaşı havaya kalktı.

"Sen yeni mi geldin çocuk?"Hocamızın konuşma tarzı ve iletişim kurma şekli biraz tuhaftır.
"Evet yeniyim."
"Niye geldin?"dediğinde Asel yavaştan gerilmeye başladı.
"Ailem öyle istedi."
"Adın ve soyadın?"
"Asel Güneş."Ona fark ettirmeden bi not defteri çıkardım.Çantamda illaki lazım olur diye hergün sürünüyordu ve ilk kez bir işe yarayacaktı sonunda.İsmini yazdım.
"O kolyeyi çıkar."Hocanın cümlesiyle Asel'in elleri kolyesiyle buluştu ve tişörtünün içine attı.
"Bunu çıkaramam hocam özür dilerim."
"Nedenmiş o?"
"Rahmetli dedemin hediyesi,üç yıldır boynumda taşıyorum.Şans getirdiğine inanıyorum."

Zaman geçtikçe ona olan aşkım daha da büyüyor gibi hissediyordum.Özellikle fiziği beni çok etkiliyor her seferinde ıslandığımı hissediyordum.Bakışlarım aşağı kaydı.Oturduğu için eteği kıvrılmıştı ve bacakları öylesine mükemmeldi ki yutkundum.Gelen sıcakla beraber hızlıca ayağa kalktım.Sertçe camı açtığımda Asel'in bakışları üzerimde gezindi.Sonra ise yeniden ellerine döndü.

Hoca ders anlatmaya başladığında kafamı camı görebilecek bir şekilde sıraya yasladım.Tüm dersler boyunca Asel'in hareketlerini izledim.Nasıl insanlarla sohbet ettiğini,nasıl hocaların hoşuna gittiğini,nasıl yutkunduğunu,nasıl yemek yediğini...Herşeyini.Herseyiyle fazlasıyla mükemmeldi.

Ay Çöreği(g×g) Where stories live. Discover now