ဖွင့်ဟဝန်ခံခြင်း [ ဘာသာပြန် ]

Chapter 7

ရှန့်ယန်ကျားက ပူးပူး​ပေါင်း​ပေါင်းလုပ်​နေခဲ့သည်မှာ​တော့ ဒုတိယသင်ခန်းစာ မ​ရောက်ခင် အချိန်​လေးထိသာ။ ​နောက်ထပ်​မေးခွန်းတစ်ခုတွင်​တော့ ရှန့်ယန်ကျားက သက်ပြင်းတစ်ချချလုပ်လာပြီး အာရုံလည်းမစိုက်​နိုင်တော့ဘဲ ပြဿနာ စရှာ​တော့သည်။

ရွှီ​ဆွေက ဆံပင်​ကောက်​ကောက်​လေးများအား ​မေးခွန်းစာရွက်ဖြင့် ​ခေါက်လိုက်၍

"အသက်ကဖြင့် ဘယ်​လောက်မှမရှိ​သေးဘဲနဲ့ ဘာလို့ သက်ပြင်း​တွေချ​နေတာလဲ..မြန်မြန် အ​ဖြေ​ရေး​လေ"

"​​ရှောင်ရွှီ​လောင်ရှစ်..​လောင်ရှစ် နားမလည်ပါဘူးဗျာ..ကျွန်​တော်တို့​ ဒီခေတ် က​လေး​တွေက ​​နေ့တိုင်း စာသင်ချိန်​တွေနဲ့ပဲ လုံးခြာလိုက်​နေရတာ..လူကြီး​တွေက ကျွန်​တော်တို့ရဲ့က​လေးဘဝက ဘယ်မှာရှိမှန်းကို နားမလည်ကြဘူး"

ရှန့်ယန်ကျားက ငယ်ရွယ်ပြီး ရင့်ကျက်​နေသည့်ပုံစံမျိုး​လေး ဖြစ်​နေ​လေ၏။

ရွှီ​ဆွေ ;

"ဒါဆို မင်းရဲ့က​လေးဘဝက ဘယ်မှာရှိတာတဲ့လဲ"

ဆံပင်​ကောက်​လေးက မ​တွေ​မ​ဝေဘဲ ပြန်​ဖြေလာခဲ့၏။

"The Legend of Zelda ၊ WestWorld ထဲမှာ​လေ"

ရွှီ​ဆွေက အချိန်ကိုတစ်ချက်ကြည့်လိုက်၏။

"တကယ်လို့ ဒီတစ်နာရီစာ​မေးခွန်းကို မိနစ်​လေးဆယ်ထဲနဲ့ ပြီး​အောင်​ဖြေနိုင်ရင် အစ်မက မင်းနဲ့အတူတူ မိနစ်နှစ်ဆယ် ဂိမ်းကစား​ပေးမယ်"

ရွှီ​ဆွေ ;

"မင်း အခု​ရောက်​နေတဲ့ level ထက်သာ​အောင် ​ဆော့​ပေးမယ်"

ဆံပင်​ကောက်​လေးက စိတ်တိုင်းမကျစွာဖြင့် ဆိုလာ၏။

"​ဟွန်း..ဒီ​လောကကြီးထဲမှာ ဂိမ်းကိုဆရာကျ​အောင်​ဆော့နိုင်တာ ကျွန်​တော် ​လေးစားရတဲ့ ကျင်းဇယ်​ကောပဲရှိတယ်"

ရွှီ​ဆွေက ဘယ်လိုမှမ​နေဘဲ ခပ်ပြတ်ပြတ်ဖြင့် ပြန်ဆိုလာ၏။

"ဟုတ်လား..ဒါဆို ဒီ​နေ့ကစပြီး မင်း ​လေးစားရမယ့်သူ ​နောက်တစ်​ယောက်ရှိလာပြီလို့ မှတ်လိုက်"