Bir şey ararız bu hayatta daha fazla durmak için
Kendimizi o enkazın altında tekrar görmemek için yeni şeyler keşfetmek isteriz
Hayat bizi o enkaza geri götürmek ister, karşımıza engeller çıkarır
Bizim peki o engeller karşısında savaşacak gücümüz var mı?
Hayat bunu biliyor mu
Biliyorsa neden daha fazla engel çıkarıyor karşımıza
Daha da güçlenelim diye mi yoksa daha da hissizleşelim diye mi
Bir kalbimiz olduğunu biliyoruz
Ama duygularımızın orada olduğundan emin değiliz
Soruyoruz belki de bazen kendimize neden bu kadar hissizleştik diye
Sonra dönüp bakıyoruz geçmişe bütün cevaplar karşımızda duruyor öylece
Anlıyoruz sonradan kendimizi
Belki daha çok seviyoruz belki de katlanarak artıyor nefretimiz
Sonra susuyoruz daha da dibe batmamak için uğraşıp duruyoruz
Hayatın yeni oyunundan uzaklaşıyoruz
O enkaza geri dönmek istemiyoruz
Ama sonradan da düşünüyoruz neden tekrar diye
Ya bu savaş aslında bitmediyse daha yeni başlıyorsa diye..
Sonra bir karar vermek zorunda kalıyoruz bu savaşa dahil olacak mıyız yoksa ondan kaçabildiğimiz kadar kaçacak mıyız
Susup sakin kafayla düşünüyoruz
Sonra kararımızı açıklıyoruz...Benim kendi kararım bu savaş daha bitmedi ama yeni de başlamıyor
Bu savaş aslında benim bitti sandığım savaşın devamı ben o savaştan bir yenilgiyle ya da bir zaferle ayrılmadım ben o savaştan kaçtım savaşı kazandım sandım ama savaş devam ediyordu bir şekilde..o içimdeki öfkenin, huzursuzluğun, o mutsuzluğun askerleri savaşa devam ediyordu ben onları yendim sanarken onlar bana oyun oynuyordu ama ben bunu görmek istemedim savaşı kazanmak ve artık iyi olmak istedim ama anlıyorum ki o askerlerin savaşı hâlâ devam ediyor ve ben o savaşa karşılık vermezsem sonum yine o enkaz olacak ve ben bunu istemiyorum
Evet belki bu savaşta yenilen ben olacağım ama ben artık huzuru istiyorum ben artık bu savaştan çıkmak istiyorum
Bu savaşın sonu ister iyi bitsin ister kötü ben artık o savaştan huzurlu bir şekilde artık bitti diyerek oradan uzaklaşmak istiyorum
Çünkü biliyorum her savaş yenilgiyle sonlansa bile ardından mutsuzluk gelse bile o duvarlar tekrar örülür daha da güçlenilir ve ben de hissediyorum bu savaşı kazanıp kazanmamam önemli değil asıl önemli olan şey" Benim savaşın sonunu düşünmeden her şeye rağmen o savaşa girmem asıl önemli olan bu ve ben sonunu düşünmeden bu savaşa gireceğim belki öfkenin askerleri ele geçirecek tüm bedenimi belki her şey bitince tekrar o enkaz altında bulacağım kendimi ama ben bir kere o enkazdan çıktım bir kere daha yaparım ama bunu bir daha o enkaz altına girmemek için yaparım tüm gücümle savaşırım..."
YOU ARE READING
BEDEN VE RUH
RandomRuhumuz kafesin içindeyse onu kurtarmanın zamanı gelmedi mi artık? Bu kitapta kendimle baş başa kaldığım zaman yazdığım yazılar mevcuttur. Umarım bu yazdığım yazılar size bir yol olur...