ဖွင့်ဟဝန်ခံခြင်း [ ဘာသာပြန် ]

Chapter 34

ရွှီ​ဆွေမှာ ခဏခဏကြည့်မိ​လေ စားချင်လာ​လေဖြစ်ပြီး သစ်သီးဆိုင်​ရှေ့၌ ​ကျောင်းစုံတွဲများရပ်​နေကြသလို တစ်ချို့မှာ လမ်း​ဘေး၌ရပ်ရင်း ကြည်ကြည်နူးနူးခွံ့​ကျွေး​နေကြ​သေးသည်။

ထားလိုက်ပါ​တော့​လေ..ရှက်စရာ​ကောင်း​နေ​တော့မှာ..သူမက ဒီအတိုင်း စ​တော်ဘယ်ရီစားချင်ရုံသက်သက်..

ကားဟွန်းသံတစ်ချက်မြည်သွားပြီး​​နောက်၌ ကျိုးကျင်းဇယ်က ရွှီ​ဆွေကို​ခေါ်၍ လမ်းကူးလိုက်ပြီး ​ကျောင်းဂိတ်​ပေါက်ဝဆီသို့ ​လျှောက်လာခဲ့သည်။ ညခင်းဘက်၌ဖြစ်​စေ ဘတ်စကတ်​ဘောကွင်းထဲ၌ ကစား​နေကြသည့်​ယောက်ျား​လေးတစ်ချို့ရှိ​နေဆဲပင်။

"ကျစ်..​စီးကရက်သောက်ချင်လာပြီ"

ကျိုးကျင်းဇယ်က လည်​ချောင်းတစ်ချက်ရှင်းလိုက်၍

"ကိုယ် စီးကရက်တစ်ဘူးသွားဝယ်လိုက်ဦးမယ်..ဒီ​​နေရာမှာ​စောင့်​နေ"

ရွှီ​ဆွေက ​ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်၏။

"အင်း"

ဆယ်မိနစ်ထက်မက ရွှီ​ဆွေ ရပ်​စောင့်​နေခဲ့ပြီး ဘတ်စကတ်​ဘောကွင်းထဲ၌ မီးလုံးတစ်လုံးသာ ထွန်းထား​တော့သည့်အချိန် ၊ ပတ်ပတ်လည်မှ စကားသံတစ်ချို့နှင့်ရယ်သံတစ်ချို့ကို ခပ်သဲ့သဲ့သာကြား​နေရပြီး မ​​ဝေး​သော​နေရာတစ်ခုဆီမှ လမ်း​​လျှောက်လာသည့်ကျိုးကျင်းဇယ်ကို မြင်လိုက်ရသည်။ သူ့နှုတ်ခမ်းထက်၌ စီးကရက်တစ်လိပ်ရှိ​နေပြီး လက်ထဲတွင် မည်သည့်အရာမှန်းမသဲကွဲသည့်ပစ္စည်းတစ်ခု။

ကျိုးကျင်းဇယ်က စ​တော်ဘယ်ရီဘူးကို ရွှီ​ဆွေထံ လှမ်း​ပေးရင်း ​အေး​အေး​ဆေး​​ဆေးစကားဆိုသည်။

"လမ်းကြုံလို့ဝယ်လာခဲ့တာ..အသီးက ​ရေ​ဆေးပြီးသား"

"ဝါး ​ကျေးဇူး"

ကျိုးကျင်းဇယ်သည် ရွှီ​ဆွေအား မိန်းက​လေး​ဆောင်သွားရာ လမ်းတစ်​လျှောက်လုံးလိုက်ပို့​ပေး​နေရင်း ရွှီ​ဆွေမှာ စ​တော်ဘယ်ရီဘူးကိုပိုက် ၊ စကားတ​ပြော​ပြောနှင့်လမ်း​လျှောက်လာခဲ့ရာ အ​ဆောင်နား​ရောက်ခါနီးတွင်မှ မထင်မှတ်ထား​လောက်​အောင်ချိုသည့်စ​တော်ဘယ်ရီသီးများကို တစ်​ယောက်တည်း ကုန်လုနီးနီးစားခဲ့မိ​ကြောင်း သတိထားမိလိုက်၏။