მაგრამ რა იუნგი ისევ დავიბარე და არაფერია მის ქმარზე ყველანაირად შევეცადე გამეგო მაგრამ რა? არაფერი გასაიდუმლოებული ადამიანია როგორც მე ვფიქრობ და ძალიან შემეფერება. მეც საიდუმლო მაქვს ძალიან ბევრი და მასაც.

***
Niki's pov:

არ ვიცი რა მჭირს, მაგრამ ძალიან ცუდად ვარ და გული ძალიან ცუდს მიგრძნობს და ამაზე რომ ვფიქრობ ძალიან ცუდად ვხდები, არ მინდა ძლივს დალაგებული ცხოვრება ამერიოს. უბრალოდ გული ძალიან ცუდს მიგრძნობს.
თეჰიონი?
ხო ის ყოველდღე რეკავს და გვკითხულობს საათობით ელაპარაკება ივის. ასევე ივიმ გაიცნო მისი ნახევარდა და ნახევარძმა. მათთან ძალიან ბევრს იცინის დ ის თუ ბედნიერია ამით
რათქმაუნდა მეც ბედნიერი ვარ.
რადგან ის არის ჩემი
ბედნიერების
მიზეზი.
ეს შაბათ-კვირა ძალიან კარგი იყო სახლში ჩემს შვილთან ერთად ბედნიერი, ვიცინოდით ათას რაღაცაზე ვლაპარაკობდით. მიყვარს მასთან გატარებული დრო წუთი თუ წამი, მიყვარს მისი ყოველი სიტყვა და საერთოდ ის მიყვარს, ის ერთადერთია ამ დედამიწაზე რაც ძალიან მაბედნიერებს.

და აი დადგა ორშაბათი დღე, რომლის ასე დადგომაც არ მინდოდა, რატომ? ჯეონ ჯუნქუქს ვნახავ და ეს არ მინდა რადგან ვიცი რომ ის თეჰიონზე რამეს მკითხავს და ეს მართლა არ მინდა. არ მინდა გავიხსენო ის.

-დედა დედა_ მოვიდა ივი ჩემთან და მიმანიშნა რომ მის სიმაღლეზე დავხრილიყავი.

-რა იყო ჩემო ცხოვრება?_ ვიკითხე და ლოყაზე ვაკოცე. მისი ტკბილი ლოყები.

-თასმა შემიკარი რა _მითხრა საყვარლად და გამიღიმა

მეც დავიხარე დასმა შევუკარი, შუბლზე ვეამბორე და სახლი დავტოვეთ. გზას მივუყვებოდით ივი ბევრ საინტერესო რამეს აკვირდებოდა და მეკითხებოდა ეს რა არის ეს რა არისო. თითქოს ამ ადგილს პირველად ვივლითო. არადა ათასჯერ მაქვს განავლელი. ის ბედნიერია თეჰიონის გამოჩენის შემდეგ ძალიან შეიცვალა.
რაც ძალიან მახარებს.

მახინჯი სიყვარული...♡Where stories live. Discover now