Crush Land, Into You|| Chanbaek Texting

10

Diger bolumu unutma ihtimaliniz yuzde bin falan bir gidip bakin isterseniz gecikme icin ozurrr😭

Baekhyun:
Anlatmadı

Chanyeol:
Şaşırmadım
Gitti mi evine geri

Baekhyun:
Evet
Üstüne biraz fazla gittiğim için üzdüm onu
Galiba küstü benimle

Chanyeol:
O niye küsüyo amk
Sen küssene

Baekhyun:
Ben küsemeden o küstü ne yapayım
Ben de öyle kaldım bir şey diyemedim

C

hanyeol:
Ne hakla küstü

Baekhyun:
Ona güvenmeyip konuyu bu kadar direttiğim için
OFFF
Ben olayların böyle olmasını istememiştim ki
Asıl bana güvenmeyen o
Anlatmıyor sonuçta

Chanyeol:
Çok uzadi zaten ilişkiniz
Ayrıl gitsin

Baekhyun:
İki ay sürdü Chanyeol

Chanyeol:
Çok uzun işte
Bu kadar dayandığına sükret

Baekhyun:
OF CHANYEOL

Chanyeol:
SENSİN OF SILLIK

Baekhyun:
Chanyeol ne diyosun ya
Onu bunu boş ver de
Yanıma gelir misin
Kendimi gerçekten kötü hissetmeye başlıyorum

Chanyeol:
Beni eve atmak için bahane aramana gerek yok

Baekhyun:
Saçmalama
Ev boş değil zaten

Chanyeol:
Garip fantezilerin varmış😀

Baekhyun:
SUSSSSSS
Gelmiyor musun
Ona göre yalnız başıma sabaha kadar düşünüp en sonunda kendimi suçlu görücem

Chanyeol:
Enayi
Konum at
Geliyorum

Baekhyun:
Konum📍

Chanyeol:
Evlerimiz uzakmış ama
Şanslısın ki Jonginlerdeyim şu an
Geliyorum on dakikaya
Bir şey istiyor musun gelirken

Baekhyun:
Hızlı ol yeter

Chanyeol:
😀😀

Baekhyun:
SİKTİR GİT CHANYEOL
Görüldü✓✓ 21.12

***

"İşte, sonra o bağırınca dayanamayıp ben de bağırdım. Bağırdığımı duyunca dayanamadı, bırakıp gitti beni." Olayı yüzüncü defa anlatmamdan ötürü, yani galiba o yüzden, Chanyeol geldiğinden beri yüzüme dahi bakmadan halıyı Küçük Emrah edasıyla izliyordu. "Keşke Jongin'in yanında kalsaydım."

"Tamam tamam, bu sondu; bir daha onu anlatmayacağım." Gitmesinden korktuğum için yatağımın ucuna oturan Chanyeol'un kolunu tuttuğumda gözlerini halıdan çekip bana bakmış, kısa bir süre sonra gözleri kolunda duran kavuşmuş iki elimi bulmuş ve rahatsız olduğunu düşünerek ellerimi fazla beklemeden geri çekmiştim. "Baekhyun, bunu yarım saat önce de demiştin."

"Bu sefer sözümü tutuyorum. Ne yapmak istersin?" Hiçbir şey yapasım olmasa da sanki hevesliymişim gibi gülümsemiştim. Sahte olduğu on metre öteden belliydi oysaki, kendimi bu kadar yormama gerek yoktu bunun için. "Ailen bu saatte dışarı çıkmana izin verir mi?" Gözlerim duvardaki saate kısa bir süre kaydığında hızla başımı olumsuz olarak sallamıştım. "Saçmalama, saat gece yarısını geçmiş. Hayatta izin vermezler dışarı çıkmama."

"Pekâlâ, o zaman şöyle yapıyoruz;" Yatağımın ucundan yavaşça kalkıp düşünür pozisyonda durduğunda gerçekten merak ettiğim için diyeceği şeyi beklemeye başlamıştım. "Sen uyuyorsun, ben ise artık gidiyorum."

"Ya, hayır!" Tutmasam odadan çıkacağı için hızlı bir şekilde yatağımın ucuna yaklaşarak kolunu yakaladım. "Gerçekten beni yalnız bırakıp gidecek misin?"

"Evet?" Dünyanın en normal şeyini söylemiş gibi omuz silktiğinde derin bir nefes almıştım. Haklıydı, onu burada zorla tutamazdım fakat yalnız kalmak da istemiyordum. Benim tek arkadaşım Sehun'du, onu da manitam yaparak kaybetmiştim galiba. Uzun zamandır, iki ay gayet uzun bir zaman, yakın arkadaş olarak gördüğüm birisi olmadığından Chanyeol'u de sıkarak kaybetmek istemiyordum. Gerçi kendisi söylemişti, biz arkadaş değildik.

"Geldiğin için teşekkür ederim, kapıya kadar geçireyim seni." Kolunu yavaşça bırakıp yataktan kalktığımda pes etmemi beklemiyormuş gibi şaşkınca bana bakıyordu. Oysa gitmek isteyen kendisiydi, biraz daha şaşırıp kalırsa gitmesine izin vermezdim, ona göre. Zaten olayları bildiğini iddia ediyordu, anlatması için de elimden gelen her şeyi yapardım. "Bu kadar çabuk pes etmeni beklemiyordum."

"Zorla mı tutayım seni?" Hafif tripli ve cilveli çıkan sesim yüzünden güldüğünde ben de o görmesin diye elimle ağızımı kapatarak sırıttım. Güldüğüm belli olursa ciddiye almazdı beni sonuçta. "Tamam tamam, bir şey demedim say." Kapıya doğru yürüdüğünde arkasından gitmek için sesli bir şekilde oflaya puflaya ben de ilerlemeye başlamıştım. Oysaki bu sesimin ardından eli kapının kulpundayken birkaç saniye durmuş, beni de düşünceleriyle yalnız bırakmıştı. Ne düşünüyordu ki şimdi o? Gitmekten vaz mı geçmişti? Eğer öyle olsa iyi olurdu, daha Sehun'un haksız olduğunu bana kabullendirmesi gerekiyordu. "Baekhyun, kaçırayım mı seni?"

"Ne?"

"Annengil bu saate uyumuştur diye tahmin ediyorum. Onlara fark ettirmeden seni kaçırmamı ister misin? Kafanı boşaltacak bir yer biliyorum."

***

Okuyan hâlâ var mi bilmiyorum ama ben yine de yazmaya calisacagim😭😭🧿😭🧿😭🧿😭🧿🧿🧿🧿