Bölüm-28

946 75 6
                                    

11 Ocak Perşembe.

İyi okumalar dilerim.

.

.

.

"Ares?"

Evet.

Evet şu an karşımda Ares vardı.

Ve ben onun kucağındaydım..

Oha cidden kucağındayım.

"Bırakır mısın beni."

Gözlerimi kaçırarak söylediğim şey üzerine hızla başını salladı ve beni yavaşça yere indirdi.

"İyi misin?" dedi kısık bir sesle.

"Hıhım. İyiyim. Teşekkürler." dedim.

Yanımıza gelen Boz abim,

"Melodi bir daha merdivenlerden koşarak indiğini görmeyeceğim. Ya bir şey olsaydı. Ares olmasa..dillendirmek bile istemiyorum! Sakın yapma bir daha."

Ne kadar endişelendiği gözlerinden okunuyordu.

"Tamam bir daha yapmicam." dedim.

Alnından öptü ve "Çalışma odamda olucaz. Bir şey olursa gelirsin tamam mı? Babamlar da şirkete gitmişlerdi, gelirler birazdan. " dedi.

Başımı sallayıp onayladım.

Onlar Ares ile birlikte yukarı çıkarken, Ares'in gözleri gidene kadar üzerimdeydi.

Batur yanıma gelince hızla ona döndüm.

"Etrafa bakma fazla güzelim." dedi uyarıcı sesi ile.

"Bakmıyorum yaa. Nereye bakmışım sanki Allah Allah."

Tam o sırada dışarıdan araba sesleri gelmişti.

Ardından babamlar içeri girmişlerdi.

Babamın yanına koştum ve sarıldım.

Hızla sarılışıma karşılık vermişti ve başımdan öpmüştü.

"Güzel kızım benim. "

"Hoşgeldin baba."

Yine gözleri dolmuştu.

Boynumdan öptü ve daha sıkı sarıldı.

"Hoşbuldum güzel kızım benim." dedi.

"Neden gittiniz şirkete? Çok mu iş vardı?"

"Evet babacım. Çok iş birikmişti. Yoruldum ben, biraz dinlenicem. Bana eşlik etmek ister misiniz güzeller güzeli prensesim?"

Sanırım bu hayatımda duyup duyabileceğim en harika teklifti.

"Tabiki de isterim kralım."

Elini uzatınca tuttum ve birlikte odama çıktık.

Ben pijamalarımı alıp lavaboya giderken, babam da ceketini çıkartmıştı ve askıya asmıştı.

Pijamalarımı giydikten sonra tekrar odaya döndüm.

Babam yatağıma uzanmış tavanı izliyordu.

Yanına gidip uzandım ve beline sarılıp başımı göğsüne yasladım.

Kollarını sıkıca sararken aynı zamanda saçlarımı okşuyordu.

"Güzeller güzelim. Prenses kızım benim. Ayrı kaldığımız her anı telafi etmek istiyorum. Yalnız kaldığın, yalnız ağlamak zorunda kaldığın her an için özür dilerim. Yanında olmak isterdim. İlklerini görmek için canımı verirdim. İlk kelimeni, ilk 'Baba' deyişini, ilk adımını, bana geldiğin o ilk adımı, ilk okul gününü, ilk erkek arkadaşını bile bana söyle isterdim. Hah, kıskançlıktan çıldırırdım kesinlikle. Daha fazla geç kalmak istemiyorum ben sana kızım. Elimden geldiğince iyi bir baba olmak için çabalayacağım. İçindeki o boşluk dolmayacak. Bunu biliyorum. Ama bundan sonrası için herşeyi senin için en güzel hale getirmek için uğraşıcam. Söz veriyorum. Seni çok seviyorum güzel kızım. "

GÜZEL BİR MELODİ🎶🎼Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon