Mafya İşte

Bade YILDIRIM

Ceylin KAYA

Güzeldi.. Çok güzeldi. Hayatımın yoluna girdiğini hissediyordum. Hani olur ya bazı şeyler içinize doğar ve gerçekleşir. Bende hayatımın yoluna girdiğini hissediyordum işte. Belki yaşıma göre çok büyük şeyler yaşadım ama olgunlaştım. Bana yaşatılanlar sayesinde olgunlaştım. Şimdiyse yanımda sevgilim vardı. O günün üzerinden iki gün geçmişti.

Ve evlenme teklifinden Adaya anlattığımda zaten bunu bildiğini söyledi. Aslında şaşırmamıştım. Karan'ın yardım isteyeceği tek kadın Adaydı.

Şuanda hepimiz bahçedeydik ve saat akşam yediye geliyordu. Ada ile ben oturmuş kahve içiyorduk. Karan ve Rüzgar da mangal yapıyorlardı. Aslında bir anda karar vermiştik bahçede mangal yapma fikrine.

Gerçeği söylemek gerekirse pek aram yoktur mangalla. Ama uzun zamandır yemediğim için canım çok çekmişti.

Geçmişe gidecek olursak, babam çok güzel mangal yapardı. O zamanlar çok severdim mangalı. Bazı anlar kötü tepince insan içinde ki her şeyden soğurmuş. Karan'ın yeri hayatım da çok büyük ama annemin gerçekten 'annem' olduğu zamana dönmek isterdim. Veya babamın ölümünden çok öncesine gitmek isterdim. Veya kendimi, kirli değil de masum olduğum o döneme dönmeyi çok isterdim. Ama hayat keşkelerden ibaret.

"Ceylin bir şey soracağım ben sana." Dedi bana dönerek Ada.

"Sor tabii bebeğim." Dedim gözlerimi ona çevirerek.

"Evlenme teklifi etti sana Karan ağabey ama, ne zaman evlenmeyi düşünüyorsunuz." Dedi. Aslında bunu düşünmemiştim.

"Bilmiyorum." Demekle yetindim.

"Hadi bakalım kızlar masaya geçin." Dedi Rüzgar. Anlaşılan mangal olmuştu.

Hep beraber masaya geçtik ve yemeğimizi yemeğe başladık. Açıkçası masa çok güzel görünüyordu. Önce tabağıma salata sonra ise kanat aldım. Açtım ama canım çok istemiyordu aslında.

Kafamı kaldırdığımda Ada'nın bardaklara ayran koyduğunu gördüm. Gözümü Karan'a çevirdiğimde ise gülerek bana baktığını gördüm.

"N'oldu Karan." Dedim dolu dolu ağzımla.

"Çok tatlı yiyiyorsun bebeğim." Dedi bana göz kırparak. Yaa düşerim ki ben sanaa.

Bende ne kadar oldu bilmiyorum ama dolu ağzımla öpücük attım ona ama bu onu daha çok güldürdü. Hiçbir şey demeden önüme döndüm ve yemeğimi yemeye devam etti.

"Ada ye artık yavrum. Kuş kadar bile yemiyorsun." Dedi Rüzgar sitemle.

"Yaa yiyiyorum ki sen görmüyorsun bir kere." Dedi Ada dudak büzerek.

Ama çok tatlı bunlar.

"Kör olsam inanacağım güzelim." Dedi Rüzgar, Ada'nın ağzına yemek vermeye çalışırken.

Masa da bir süre onların ufak, tatlı tartışmalarını dinledik ama sonu bitmeyecek gibi geliyordu bu tartışmanın.