Hâreleriniz hep üzerimde olsun, daha da bir şey istemem.

41 7 3
                                    

30 Kasım 1948, Günlerden Perşembe;

Albay Jeon, mektubunuzu aldım ve inanın ki, o kadar mutlu oldum, o kadar bahtiyâr oldum ki; bu hislerimi anlatmaya tümcelerim dahi yetmez.

Sizlere kaba gelecektir, yahut hadsizce gelecektir belkide, lâkin, kendimi, sizi sevmekten alıkoyamıyorum albayım.

İnanın ki, bu hayatta sadece sizlere bu denli hisler besledim ve bu hisleri de, bende ilk kez yaşıyorum yahut tadıyorum. Cidden, sevmek güzelmiş. Sevilmek... Bilmiyorum o duyguyu, yani, sevdiğim biri tarafından aşkla sevilmek hissini bilmiyorum, lâkin annemin sevgisini çokça tattım ben. Ben sadece, annemin o küçücük sevgisini, aşk sandım. Lâkin öyle değilmiş, sizinle öğrendim.

Ve o hanımefendinin de, kız kardeşiniz olmasına sevindim. Zaten benziyordunuz, göz yapınız, burnunuz ve hatta aynı yerde olan beniniz. Pek bir anlam yüklemedim, sizde olan güzellikleri, hanımefendide de görmek, lâkin siz, kız kardeşim dediğiniz anda, aklıma dank ettiler ve neden bunu daha önce düşünemedim dedirtti bana.

Kız kardeşiniz, güzelliğini kimden aldığı belli oldu albayım, sizden almış. Ya da belki de annenizden, bilemiyorum, çünkü hiç görmedim.

Ah, ben bahtiyâr olduğumdan dolayı, ne dediğimi bilmiyorum, saçmalıyorum. Eminim ki, siz de, öyle düşünüyorsunuzdur.

Ve pekâlâ, bunu söylemeden geçmeyeceğim, sizden mektup almak beni çokça mutlu etti.

Sabah, postacı kapımı çalınca korkmadım değil doğrusu, çünkü hiçkimse gelmez evime, uğramaz, çünkü kimsem yok. (:

Neyse, kapıyı açtım ve karşımda postacı, her gün size yazdığım mektupları verdiğim postacı. Bana gülümseyerek baktı ve 'Size posta gelmiş, sevdiğiniz size kıyamadı ve mektuplarınıza geri döndü.' dediğinde anlam veremedim.

Teşekkür edip aldığımda, içeri dahi geçmeden, sizin adınızı zarfın üzerinde görünce, kalbim tekledi, kendime gelemedim doğrusu bir süre. Beklemiyordum. Hele ki; sizden..

Ah, neyse, parşömende yazdığınız tümceleri okuyunca da, dünyalar benim oldu adeta.

Ve bugün, yine yeniden, hâreleriniz değdi bana, gülümsediniz yüzüme, bakmak isterdim sizlere daha fazla, lâkin utandım albayım. Mazur görünüz lütfen. Ve unutmayın ki; her daim sizleri izliyorum penceremden.

Teşekkür ediyorum albayım, sizlere, saf bir sevgi ve aşk besleyen kasabalı çocuk..

-Kim Taehyung

Hâreleriniz hep üzerimde olsun, daha da bir şey istemem

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Hâreleriniz hep üzerimde olsun, daha da bir şey istemem..

Albay JeonHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin