Kırık Kalpler Görevi

En Tehlikeli Zaaf

YAMAN

O lanet eve asla gitmemeliydim. Adımımı bile atmamalıydım. Yine Lavin'in beni etkilemesine izin verdim. Yine ona karşı koyamadım. Yine ve yine..

Başka bir adamın ona dokunacağı düşüncesi beynime kan sıçramasına sebep olmuştu. O ana dair tek isteğim onu oracıkta öpüp o dudakların kime ait olduğunu ona hatırlatmaktı. O dudaklar benimdi. Ve o güzel mavi gözler..

Yanağıma dokunduğunda anlamıştım. Yine tek amacı beni sinir etmekti. Biriyle falan buluşmayacaktı. Her şeyin farkına vardığımda evden hızla çıktım ve kendimden bir kez daha nefret ettim.

Oradan derhal ayrılmazsam Lavin'e istemediğimden fazlasını verebileceğimden korktum.

Eğer beni hala sevdiğini bilseydim onu oracıkta öperdim. Ama sevmiyordu. Sevgi gibi duygulardan yoksun biriydi..

Binadan çıktıktan sonra arabama bindim ve nereye gittiğimi bilmeden sürmeye başladım. Sadece kafam dağılsın istiyordum. Yaptığım şeyden pişman olsam bile Lavin'in kokusunu birkaç saniye de olsa içime çekebilmiştim..

Lavin bir insanın sahip olabileceği en tehlikeli ve en güzel zaaftı..

Bir süre arabayı rastgele sürdükten sonra kendimi Kumsal'ın evinin önünde bulmuştum. Kapıyı çaldım ve Kumsal'ın açmasını bekledim. Birkaç saniye sonra kapı usulca açıldı. "Yaman? Sen iyi misin.."

Böyle sorduğuna göre halim dışarıdan bile belli oluyordu. "Biraz konuşabilir miyiz?" diye sorduğumda hızlıca kolumdan tutup beni içeri çekti. Beni koltuğa oturtarak yanıma oturdu. "Neler oluyor?"

Gözlerimi kapattığımda yanağımdan bir yaş süzüldüğünü hissettim. "Onu özlüyorum.."

Kumsal kollarını etrafıma sararak bana sarıldı. Nefeslerim düzensizdi ve canım yanıyordu. Birkaç dakika hiç konuşmadan sarılmış halde hareketsiz kaldık. Sonrasında kendimi toparlayarak asıl konuşmamız gereken konuya girdim.

"Bu halimi boşver. Cidden, yaşanmamış gibi yapmamız en iyisi. Hem ben buraya Hakan ile ilgili konuşmaya gelmiştim." dediğimde endişeli yüzü daha da endişeli bir hal almıştı. "Ne konuşacaksın?"

Boğazımı temizleyerek söze başladım. "Kumsal, ondan hoşlandığını biliyorum ama.. Ona güvenmiyorum. Mantığıma uymayan çok fazla şey var. Daha önce görevlere katılmadığın için anlamanı beklemiyorum ama sence de çok.."

"Kolay değil miydi?" diyerek lafımı böldü. "Evet Yaman demek istediğini anlayabiliyorum. Sahadaki ilk görevim olabilir ama bana bile fazla kolay gelmişti. Tek yaptığımız bir asansöre binmek ve aşağı inmekti. Koruma yok, kamera yok, sadece şifreli bir kasa kapısı.."

O da bir şeylerin fazla basit olduğunu anlamıştı. Kafasını yerden kaldırıp "Ne yapacağız peki? Buraya geldiğine göre bir planın olmalı." diyerek bana baktı. Başımı onaylarcasına salladım. "Tabii ki bir planım var.."

KUMSAL

Yaman planını anlattığında gerginlikten titreyeceğimi düşünmüştüm. Benden Hakan'ı, sevdiğim adamı tuzağa düşürmemi istiyordu.

Lanet olası hayatımda ilk kez birini sevmiştim ve o da güvenilmez herifin teki çıkmıştı. Yaman'ın gösterdiği tüm o fotoğraflar..

Aklımı kaçırmak üzereydim. Yaman, Lavin'in ona yaptığını, benim Hakan'a yapmamı istiyordu. Tabii Hakan'ın tuzağa düşüp düşmeyeceği meçhuldü. Çünkü ben Hakan'ın zaafı değildim..

Kafamı iki yana sallayarak "Bunu yapamam. İhanet edemem. Bunu benden bekleme Yaman." diye tepki gösterdim.

Sinirli bir ses tonuyla "Ya ihanet ettiğinden haberi bile olmayacak sadece az önce anlattığım gibi bir mekanda yemek yiyeceksiniz. Sonrasında mekandan çıkarken ikiniz de kaçırılacaksınız. Yani ikinizin de kaçırıldığını düşünecek." diye açıkladı.