მახინჯი სიყვარული...♡ ( დასრულებული)

6

ყველაფერი სულ თანიდან რომ დავიწყოთ, საშინელი მოსაყოლია მაგრამ უნდა გავაკეთოთ, ყველაფერს ფარდა უნდა ავხადოთ. ასე ამ ტყუილ ცხოვრებაში ვერ გავაგრძელებ ცხოვრებას. მირჩევნია ვილაპარაკო იმაზე რაც 10 წლის უკან დავმარხე ეს საშინელებაა

ათი წელი გავიდა იმ საშინელი ამბიდან. ათი საშინელი წელი უამრავი ღამე დღე, საათი წუთი, წამი და მე ეს არ მავიწყდება ან როგორ? როგორ უნდა დავივიწყო?! მარტა აჰ მარტა მგონი იცით რომ მე ის შემიყვარდა.. თან როგორ შემიყვარდა... ძალიან მთელი არსებით შემიყვარდა, და ის ჩემი იყო ის ჩემი შეყვარებული იყო, ჩვენ ერთმანეთი ძალიან გვიყვარდა ერთმანეთის გარეშე წუთი და წამი არ შეგვეძლო. ერთ დღეს მამამ გამომიცხადა რომ ცოლი მოყავდა, დედა... დედა ორი თვის გარდაცვლილი იყო.
მე? მე არაფერი მითქვამს მამა და შეიძლება გავუგოთქო. მეც კაცი ვარ და შეიძლება მეც იგივე სიტუაციაში აღვმოჩდეთქო და დავთანხმდი.
მან მეორე დღესვე მოიყვანა ქალი და მისი შვილი, აბა გამოიცანით ეს ვინ იყო დიახ მარტა. მასაც არ ჰყავდა მამა და სამწუხაროდ და ასევე საბედნიეროდ ჩვენმა მშობლებმა ერთმანეში გაიცნეს და შეუყვარდათ კიდეც. მაგრამ ჩვენ ისევ ერთად ვიყავით, როცა თვრამეტი წლის გავხდით მშობლებს ყველაფერ ვუთხარით ისიც კი ვუთხარით რომ ერთმანეთი ძალიან. გვიყვარდა და მალე შვილი გვეყოლებოდა.
მათ გაუკვირდათ მამა გაბრაზდა ამის გამო მცემა, ხოლო ლიზა ტიროდა. და მარტას საყვედურობდა როცა ის არაფერ შუაში იყო. მაგრამ მათ გაგვიგეს და ჩვენ ერთად ბედნიერები ვიყავით ცალკე სახლშიც კი გადავედით საცხოვრებლად...
მაგრამ. არ მეგონა თუ ასეთ დღემდე მოვიდოდი.
სამშობიაროდან როცა ვბრუნდებოდით მე ჩემი ოჯახით და შვილით მე ვაჟი მყავდა.
ჩვენ ავარია მოგვივიდა სადაც მანქანა მდინარეში გადავარდა მე შევძელი და მარტა გადავარჩინე, მაგრამ ჩვენი შვილი ვერა...
ძალიან ვნანობ ძალიან მინდა რომ იმ დროში დავბრუნდე და გადავარჩინო მინდა ჩემი შვილი აქ მყავდეს დღეს ხომ მისი დაბადების დღეა ის ახლა ათი წლის გახდებოდა. მაგრამ მე მოვკალი ის მე წავართვი მას სიცოცხლე, მას შემდეგ დავკარგე მარტაც...