Kabanata Dalawampu't Anim

478 40 13
                                    

Kinabukasan.

"Are you sure kaya mo na? I can send your adviser an excuse letter El" sambit ni Greggy habang nasa Dining sila kumakain.

"Your dad is right El, If hindi mo kaya  wag ka munang pumasok" wika rin naman ni Irene.

Dalawang araw na siyang nasa pamamahay ng mga Araneta at sa dalawang araw na iyon ramdam na ramdam ng bawat isa ang galak sa puso. Hindi man sabihin ni Eli ay nagugustuhan niya na magkakasama silang tatlo, habang si Irene naman ay ineenjoy nalang ang mga araw na kasama ang anak at si Greggy.

"I don't want to miss our lesson dad, magaling naman na ako Tita diba? Hindi ako magpapagod dun" wika ni Eli

Napailing naman ang dalawa. "Magaling ka na El pero there is a chance na mabinat ka---"

Eli holds Irene's hands dahilan para matigil ito sa sasabihin niya, "I won't do anythint na makakapagpabalik ng lagnat ko Tita. I can take care of myself in school, uupo lang naman ako dun at hindi masyadong magpapagod" pangungumbinse niya sa dalawa.

Napangiti si Eli nang makitang napasinghap ang dalawa at tumango si Greggy, a sign of defeat

"Basta don't move too much there El, wag magpapagod" nakangiting tumango tango si Eli at nagpatuloy na sa pagkain.

____

"When are we going to meet each other again?" Tanong ni Eli kay Irene nang huminto ang sasakyan nila sa harap ng school nila.

Wala na ngang nagawa si Greggy at Irene dahil nagpupumilit si Eli na pumasok sa school kaya napagpasyahan nalang ni Greggy na ihatid ito dahil hindi pa umuwi sila Manang Rose at Manong Roger. Dahil wala rin namang dalawang sasakyan si Irene ay sumabay na siya sa paghatid kay Eli at ihahatid nalang siya ni Greggy pauwi.

"When do you want ba? When you're not busy, I guess?" Sagot ni Irene.

"Uuwi ka ba ulit sa province niyo?" Tanong niya ulit. Di alintana ang oras kahit malapit ng magtime.

"Yup, hindi kasi ako nakapagpaalam ng maayos kay mommy dahil biglaan na umalis ako. But babalik rin ako agad dito. We can see each other on weekend" tumango si Eli.

"I'll look forward on that"

"Reply to my messages na, nag-aalala ako eh"

"I will, thanks for taking care of me Tita. I'll go ahead its almost time. Goodbye daddy, drive safely okay? I'll message you later, love you" paalam ni Eli at humalik na sa pisngi ni Irene at Greggy bago nagmamadaling bumaba ng sasakyan.

"Didn't I told her to not move too much? Hard headed girl" komento ni Greggy at umiling iling, natawa naman ng mahina si Irene.

"Kanino pa ba magmamana?---"

"Ops not me Irene, alam mong hindi ako" natatawang wika naman ni Greggy

"Wow lang ha, hindi rin naman ako pasaway nung bata ako noh"

"Baka sa manang mo siya nagmana, kay Manang Imee" sabay silang tumawa.

Greggy started the engine and drove to Irene's condo. Habang nasa loob sila ng sasakyan dalawa ay napapangiti si Irene, she never imagined na magiging ganito ulit sila once na umuwi siya ng Pilipinas.

Sapat na yung ganito sakanya. Sapat na yung casual silang nag-uusap, yung walang alitan, walang sumbatan.

"Thanks Greg, pasensya na at napalayo pa yung pagdrive mo" wika ni Irene nang makarating sila sa parking ng harapan ng building ng condo nya

"No worries Irene, pambawi ko na sa pag-alaga kay Eli. Thank you, ramdam ko yung saya ng anak ko" greggy told her

"anak ko rin yun Greggy, nagkulang man ako but I hope its still not late para bumawi"

Fate's ThornTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang