MASTER B×B

3-Kurallar

Yönetici Yeol içerisinden bu çocuk saf mı yoksa dalga mı geçiyor diye düşünürken gülmesini engellemeye çalışıyordu. Getirilen sözleşme kağıtlarından bir tanesini alırken diğerini ufak çocuğa bırakmıştı.

"Her neyse zaten imzalarını attın şimdi kalan sayfaları okuyabilirsin. Ben birkaç ufak işi halledip geleceğim herhangi bir sorun olursa korumalar kapının önünde olacak ve lütfen kaçmak gibi bir hataya düşme. Çünkü imzaladığın kağıtlar bizim sözleşmeli çalışanımız olduğunu ve kaçmak gibi bir durumda yüklü bir miktar parayı ödemeyi kabul ettiğini gösteriyor. Sana iyi okumalar."

Oturan çocuk ayağa kalkıp giden bedenin arkasından bakarken hata mı yaptım diye düşünmeden edememişti. Neyse zaten imzayı attık şu saatten sonra alabilecekleri tek şey götümde ki donum başka da mal varlığım yok. Kendi kendine gülüp önünde ki kağıtları okumaya odaklanmıştı genç oğlan. Aklına oturmayan birkaç şey vardı ve kendini garip bir şekilde kandırılmış gibi hissediyordu. Sayfalarda ki uzun yazılara bakarken içi daralmıştı ufaklığın. Amına koyim ben kaç yıllık okul hayatımda bu kadar yazı okumadım. Daraldığı için oturduğu yerden kalkıp kapıyı hafifçe aralamıştı. Kapının iki yanında duran korumalar kafalarını açık kapıya çevirirken meraklı bir ifadeyle suratına bakmışlardı.

"Abiler, sabahtandır sigara içmedim dilenci değilim varsa bir dal sigaranızı alacaktım."

İçinden kendi kendine gülerken sigara paketini nerede kaybettiğini düşünüyordu belki de evden çıkarken yanına hiç almamıştı bile. Cebinde ki son parayı taksiye verdiği için meteliksiz geziyordu etrafta.

"Üzgünüm ama kurallar gereği sizin herhangi bir Efendidden izin almadan zararlı maddeler kullanmanız yasak."

Daha kurallar sayfasını bırak evin tanıtımının olduğu sayfaları bile bitirmemiş olan Yuki tabiki de böyle bir kuralın varlığından haberdar değildi ama zekâsı hâlâ çalışıyordu.

"Ama daha evin açılmasına 1 hafta var üstelik izin alabileceğim bir efendi de yok etrafta. Lütfen 1 seferlik izin verin. Hem ben daha sözleşmeyi yeni imzaladığım için kuralları da tam bilmiyorum hım? Lütfeeeeen."

Bir sigara için az kaldı götümü vereceğim şimdi amına koyim. Ne değerli sigaranız ne bozulmaz kuralınız varmış be. Söylediklerim korumalara mantıklı gelmiş olacak ki birbirlerinin suratına baktıktan sonra sağ tarafta duran iç cebinden sigara paketini çıkartıp bir dal sigarayı elime vermişti. Dalı dudaklarımın arasına yerleştirirken ucunu ateşlemesiyle nikotini derince içime çekmiştim. Saatlerdir yaşadığım adrenalin duygusu yüzünden sigara içmek aklıma gelmemişti ama o sayfalara bakarken nikotin ihtiyacı başımı ağrıtıp daralmama sebep olmuştu.

"Ee abiler siz ev açılınca da burada olacak mısınız?"

Bana sigara veren olumlu anlamda kafasını sallarken 'bizimle iletişime girmeniz de yasak biz sadece koruma amaçlı uzaktan etrafta olacağız.' gibisinden şeyler mırıldanıyordu. Yüzlerine dikkatle baktığım zaman hiç konuşmamış olan korumanın beni içeri alan kişi olduğunu fark etmiştim. Benim yüzümden azar yemiş olabileceği ihtimaliyle hafif bir utanç ve vicdan azabı karışımı duygular kalbimi dürtmüştü.

"Abi sende kusura bakma, benim yüzümden başın belaya girdi galiba."

Koruma abi 'Sorun değil ama içeri girmelisin, her yerde kamera var.' diyince sigaramdan son bir nefesi çekip karşımızda duran çiçek saksısının içine söndürmüştüm birkaç adımla. Yerlere çırptığım külleri de ayağımla sağa sola dağıtıyordum bir yandan.