Lost without you

9.

De hele week heb ik op deze dag gewacht, vrijdag. Het is over het algemeen al een goede dag, maar ik heb er nu nog meer zin in aangezien ik weer kan gaan werken. Ik maak wat koffie klaar als de deurbel gaat, als ik de deur open doe, zie ik Koen voor mijn deur staan "yoo maatje, ben je net wakker?" lacht hij, ik moet ook lachen om hoe hij mij nu voor zich ziet staan, want ik heb namelijk mijn haar niet gedaan en me ook nog niet omgekleed. Koen laat zichzelf binnen en trapt zijn schoenen uit. "Ik zal me effe omkleden, ben zo terug." zeg ik nog half slapend "ik ben wel wat gewend hoor." zegt Koen grinnikend, hij heeft weer gelijk aangezien we nogal een geschiedenis hebben samen. Snel pak ik wat kleren uit mijn kast en loop dan weer terug naar de woonkamer.

Als ik binnenkom, zie ik Koen op de bank zitten "gozer dat was mijn koffie." ik gooi mijn hand in de lucht en grinnik toch zachtjes om Koen zijn betrapte blik "ja- ehm ja, maar hij stond koud te worden dus ik dacht ik drink hem voor je op, dan hoef je hem niet weg te gooien....slim toch?" hij glimlacht trots om zijn eigen antwoord, ik schud lachend mijn hoofd en loop dan naar de keuken om een nieuwe koffie te maken. "Zo, nu kan ik eindelijk van een koffietje genieten." zeg ik zodra ik naast Koen op de bank ga zitten. "Hoe was het dinsdag?" vraagt hij dan ineens "hm, ja wel goed." Koen grijnst "nog wat gebeurd tussen jou en Milo?" mijn god, ik denk oprecht dat hij er pas over stopt als we zouden trouwen. Ik schud mijn hoofd "nope niks." ik twijfel of ik hem over vanavond moet vertellen, maar Koen is wel iemand die overal achter komt, of je het hem nou zelf verteld of niet.

"Heb je vanavond na werk nog plannen? Anders kunnen we misschien nog uitgaan, je bent om twaalf uur klaar vanavond toch?" ik laat mijn hoofd naar achter vallen, dit bedoelde ik daar dus mee dat Koen overal achter komt, want nu móet ik wel vertellen dat ik al plannen heb. "Ehm, ik heb eigenlijk al plannen-" ik laat een kleine stilte vallen en laat Koen daardoor met een vragende blik naar mij kijken "Milo heeft gevraagd om iets te doen vanavond." zijn ogen worden groot "Niet!? Echt!?" hij grijnst breed en klapt in zijn handen als een kleuter die snoep krijgt. "Ik weet niet echt of het op die manier iets doen is hoor, misschien gewoon als vrienden of om elkaar beter te leren kennen." zeg ik met een twijfelende toon, het is ook eigenlijk niet gelogen, ik heb namelijk geen idee wat het plan vanavond eigenlijk is.

"Laat je wel weten hoe het ging vanavond?" zegt Koen zodra hij zijn schoenen en jas weer aantrekt, ik knik "weet je zeker dat je niet hier wil blijven?" vraag ik nogmaals, hij haat het namelijk om alleen te zijn en ik verwacht vanavond wel gewoon weer thuis te zijn. "Nee, want er gaat sowieso geneukt worden hier vanavond, daar hoef ik geen getuige van te zijn." lacht hij, ik haal mijn schouders op en doe dan de deur voor hem open. "Nou, ik spreek je morgen wel weer denk ik, neukze vanavond hé!" hij steekt zijn hand op en loopt dan de straat uit. Koen, de relatie-expert, ook al is hij zelf al zeker vijf jaar single.

****

Als ik de kantine in loop, zie ik dat ik de eerste ben, niet heel gek, want ik ben ook veel te vroeg van huis weggegaan. Na een kleine tien minuten komen mijn collega's één voor één binnendruppelen. Ik ken sommige inmiddels wel bij naam, maar nog niet echt persoonlijk. Ik ken Matthy en Raoul, allebei iets ouder dan ik, maar zeker niet minder gezellig, ook dat zijn goede vrienden van Milo, net als Frank. "Hey Rob, goed dat je er weer bent man!" Matthy steekt zijn vuist uit voor een boks, die ik snel aantik. "Hey, hoe gaat het?" Raoul komt naast me staan "Goed hoor, met jou?" aangezien ik ze niet zo goed ken, heb ik eigenlijk geen idee wat ik anders moet vragen "ja lekker hoor, beetje zin in?" ik knik "zeker." zeg ik met een kleine glimlach.

Dan komen Milo en Frank met veel herrie de kantine binnen gestampt, maar zijn gelijk stil zodra ze zien dat iedereen hun aankijkt "wat is er?" vraagt Frank nog half lachend, uiteindelijk moeten we allemaal lachen, omdat Milo en Frank gewoon verder gaan met hun gesprek, het is een heel hecht team die goed met elkaar kan opschieten, dus dat scheelt een hele hoop. "Ey, hoe is tie?" vraagt Milo terwijl hij met zijn handen op mijn schouders leunt "goed man, met jou?" ik draai mijn hoofd zodat ik hem aan kijk "goed hoor." antwoord hij kort, maar met een glimlach.

Dan lopen we de kantine uit om aan het werk te gaan, gelukkig is het vandaag maar 6 uurtjes, wat ook eigenlijk meer dan voldoende is. Ik schenk wat drankjes in voor mensen die al vroeg beginnen met het weekend inluiden, het is nog niet heel druk, maar er stromen wel steeds meer mensen binnen. Iemand die zich niet zo druk maakt om de mensen aan de bar is Milo, die staat namelijk een uitgebreide staar-sessie te houden, ik loop langs hem "durf je niet?" roep ik net hard genoeg om boven de muziek uit te komen "werkvloer hé, er zijn nogal veel ogen op ons gericht." roept hij terug, wat bedoelt hij met ons? Ons twee? Ik denk het wel.

Aan het einde van onze werkavond zeggen Milo en ik de rest gedag, aangezien zij wel tot diep in de nacht door moeten. Ik kleed me snel om in de wc, aangezien ik niet in mijn werkkleren verder ga deze avond "Dus, wij hadden plannen?" vraag ik voor de zekerheid, Milo knikt. We lopen naar buiten en in stilte lopen we een stukje door de straten "zin om een beetje te zuipen?" vraagt Milo dan, ik knik "altijd goed toch?" Milo grijnst, dan duiken we een andere club in, het voelt een soort illegaal, maar laten we het een samenwerking noemen. "Ze hebben goeie drank hier!" hoor ik Milo roepen, ik grijns. We geven onze jassen af en lopen dan naar de bar, waar we net als alle anderen een drankje bestellen.

Na een tijdje zijn we redelijk aangeschoten en na nog een aantal shotjes, word ik door Milo meegetrokken naar de dansvloer, zijn handen belanden als snel op mijn heupen en ik sla mijn armen om zijn nek heen, terwijl we elkaar diep in de ogen kijken. Dan zie ik zijn ogen langzaam een stukje naar beneden afdwalen en weer terug naar mijn ogen "doe het, ik weet dat je het wilt, nu is er niemand die op ons let." grijns ik. Dat laat hij zich geen twee keer zeggen, want ik voel zijn handen om mijn middel die mijn lichaam tegen die van hem aan trekt en nog geen seconde daarna verbindt hij zijn lippen met die van mij, zijn lippen zijn zacht en ik proef de alcohol. Zijn handen glijden van mijn middel naar mijn kont, waar hij ze laat rusten. De zoen wordt steeds iets ruiger, waardoor we steeds lustiger voor elkaar worden en ik voel dat hij een hele zachte kreun vrijlaat. Dan breekt hij de zoen "ik mocht je ontvoeren toch?" ik grijns "jij wel." hij pakt mijn hand vast en neemt me mee de club uit, het boeit me niet waar we heen gaan, maar ik wil meer, meer van hem.