Lost without you

5.

"Misschien is die nieuwe persoon dichterbij dan je denkt." grijnst Koen als Milo een aantal andere mensen helpt aan de andere kant van de bar "hoezo?" ik snap 'm niet helemaal "hoezo? Bro, hij loopt ziek hard met je te flirten." Koen gooit zijn hand in de lucht en neemt nog een slokje van zijn biertje. "Wat? Hij? Neejoh hij is gewoon aardig en heeft waarschijnlijk gewoon een vriendin." Koen schudt lachend zijn hoofd, hij is de enige die weet dat ik op mannen en vrouwen val, dus hij wil me aan iedereen koppelen. We drinken ons biertje op en Koen wil er blijkbaar vol voor gaan, want hij besteld nog een biertje. 

"Zou ik er ook nog één van je mogen?" vraag ik zo lief mogelijk aan Milo, waarop hij begint te lachen "nee sorry man, anders moet ik je weer van de grond halen straks." lacht hij, ik trek een sip gezicht "dat noem ik pestgedrag." zeg ik als een boze peuter. Dan bedenk ik me pas dat Koen het verhaal helemaal niet weet, ik kijk naast me en zie een lege kruk, huh wat de fuck? Waar is hij zo snel heen? Ik kijk om me heen en na even zoeken, heb ik hem gevonden, hij staat te dansen met een chick die ik, maar hij waarschijnlijk ook, niet ken. Ik glimlach zacht. "Ik heb wel wat anders voor je." hoor ik ineens achter me, ik draai me weer om en ontmoet Milo zijn ogen. Hij gooit een a4'tje voor mijn neus op de bar en ik lees wat erop staat "een vacature?" ik kijk Milo vragend aan, waarop hij enthousiast knikt "je bent toch opzoek naar een nieuwe baan?" ik knik, hoe weet hij dat? "Dan kom je toch gezellig hier werken? We zijn toch op zoek naar mensen" hij heeft een enthousiaste blik in zijn ogen, wacht is hij serieus? "Ik kan hier wel iemand zoals jij aan mij zijde hebben hoor." hij glimlacht naar me, ik pak het papier vast en lees het even door, opzich is het niet de ergste baan volgens mij, het is vooral alleen 's avonds en het salaris is prima, in ieder geval totdat ik weer een fulltime baan heb gevonden.

"Waar kan ik solliciteren?" vraag ik met een kleine grijns op mijn gezicht als ik het papier helemaal heb gelezen. "Ik ga even m'n baas een appje sturen en dan neemt die contact met je op, goed?" Ik knik "Wat is je nummer?" wacht wat? Is dit een move? "voor m'n baas, anders kan die je niet bereiken." grijnst Milo, ik sla mezelf in mijn gedachten voor mijn hoofd "Oh, ohja tuurlijk." stamel ik en ik geef hem mijn nummer. "Dankje." grinnikt hij en hij geeft me een snelle knipoog, ik glimlach en kijk dan snel de andere kant op, naar de dansvloer. Ik zie Koen nog steeds met die chick van net, wat kan die ook goed fixen zeg, soms ben ik daar weleens jaloers op. Ik zou ook willen dat ik zo makkelijk met mensen contact kon leggen, het gaat vaak wel prima, tot op een zeker moment dat ze interesse verliezen.

----

Een tijdje later ploft Koen naast me neer "hey, moest jij niet met iemand mee?" vraag ik verward, hij schudt zijn hoofd "nee man, ze moest gaan, met vriendinnen mee ofzo, maar-" hij zoekt wat in zijn telefoon "ik heb wel dr nummer gekregen, dus wie weet." grijnst hij trots, ik grinnik. "Heb jij nog iemand gefixt? Iemand met blond haar en blauwe ogen ofzo?" Ik geef hem een zachte tik op zijn arm en lach "nee, maar wel een sollicitatiegesprek." antwoord ik hem. "Oh? Waar? Hier?" ik knik "oeh, hij wilt je vaker zien." grapt Koen, althans, ik denk dat het een grap is. "Zullen we gaan?" vraagt Koen dan, ik check de tijd op mijn telefoon en knik dan, misschien dat ik dan morgen nog iets aan mijn dag heb, aangezien het nog niet heel laat is. "Gaan jullie al?" vraagt Milo, die opmerkt dat we er vandoor gaan.

"Ja, ik moet goed slapen hé, als je wil dat ik je nieuwe collega wordt tenminste." Milo blijft stil, maar glimlacht breed "oké, dan zie ik je nog wel!" hij steekt zijn hand op en dan lopen we de club uit. "Rob jongeh, hoe heb jij niet door dat die gozer je wilt?" roept Koen hard als we door alle straten weer terug naar mijn huis lopen, heel recht loopt hij niet meer, in tegenstelling tot mij, want hij heeft een stuk meer gedronken dan ik. "Ik weet niet, maar jij ziet dingen die er niet zijn." hij duwt me van de stoep af "helemaal niet! Dit zou ik honderd procent ook zeggen als ik dronken ben." roept hij lachend "maat, je bent dronken." lach ik met hem mee, dan blijft hij stil staan "helemaal niet! Ik ben nog nuchter hoor." antwoord hij verontwaardigd. Ik schud lachend mijn hoofd, typisch Koen, zo bezopen als wat, maar het voor geen goud willen toegeven.

Eenmaal bij mijn huis aangekomen, heeft Koen zichzelf uitgenodigd om te blijven slapen. Hij heeft hier ook zo ongeveer zijn eigen kamer, net als ik bij hem, omdat we vaker onverwacht bij elkaar blijven slapen. Eigenlijk is mijn extra slaapkamer gewoon voor iemand die toevallig blijft slapen, maar Koen z'n spullen liggen door de hele kamer, dus hij heeft hem eigenlijk geclaimd. "Nou deze jongen gaat z'n mandje in, slaaplekker." zeg ik terwijl ik in mijn ogen wrijf "Waarom? Kunnen we niet nog een spelletje doen? Het is nog zo vroeg." zeurt Koen, waardoor ik grinnik "nee man, het is twee uur geweest, als je nu gaat slapen, ben je jezelf morgen een stuk dankbaarder." ik geef hem een schouderklopje en loop naar mijn kamer, waarna ook Koen langzaam afdruipt naar 'zijn' kamer. Als ik in bed lig, krijg ik ineens een appje binnen, wie appt er nu nog zo laat?

Morgen om drie uur heb je een gesprek, alleen Thom vond het asociaal om je nu nog te bellen of appen, dus ik zei dat ik het door zou geven. Succes morgen! ;)
2:14

Ik betrap mezelf erop dat ik glimlach als ik zijn appje lees, hopelijk zijn we binnenkort collega's. Ik zet het nummer snel in mijn contacten en app nog iets terug, daarna gooi ik mijn telefoon op mijn nachtkastje en kruip onder mijn dekbed, waarna ik al vrij snel in slaap val.