NO TIME TO DIE - Katelynn Mergel

The Big Reveal

'Ik wil dat iedereen hier heen komt en ergens gaat staan waar hij of zij mij goed kan horen,' roep ik, mijn stem versterkt door een sonorus. Langzaam klim ik op een stoel, en stap daarna de tafel op waar Draco en de anderen aan het werk waren. Benno trekt nog snel een stapel perkament onder mijn voeten weg en schenkt me een geïrriteerde blik. De aristocraten zullen onze Griffoendor manieren van aandacht vragen toch nooit echt begrijpen. Het is immers veel efficiënter om gewoon op een tafel te klimmen dan om achter een of andere spreekstoel te gaan staan. 

Toch merk ik ook dat ik nog verre van genezen ben. Ik voel me als een oud vrouwtje die haar leven lang gerookt heeft en vervolgens heeft besloten een marathon te lopen. Gek, als ik alleen een tafel op moest klimmen. Er zit een soort onaangename steek onder in mijn zij die optreedt als ik me ga inspannen, een teken dat de restanten van de vloek er nog altijd zitten. 

'Hebben we iedereen die zich nu in de Kamer bevindt?' vraag ik nogmaals als zich een grotere menigte om de tafel heen bevindt. Er wordt geknikt en mijn blik valt even op Elise en Tom, die met hun vriendengroep aan de rand van de menigte staan. Blijkbaar zijn er veel leden van de SVP aanwezig vandaag, ook zij die nog niet zijn ondergedoken, want het is een grote groep mensen die zich om mij heen bevindt. 

Uit mijn ooghoek zie ik Ginny een duim opsteken en ik haal even diep adem. Nu is er geen weg meer terug.

'Ik heb jullie bijeen geroepen voor een bijzonder moment. Wij weten allemaal dat, behalve onze trouwe SVP leden, wij ook nog een meer onzichtbare bondgenoot hebben. De Wolf heeft zich meerdere malen dit jaar ingezet met zowel grote als kleine acties.'

Ik kijk naar de leerlingen om me heen en zie meerdere leerlingen instemmend knikken, terugdenkend aan de pranks van de afgelopen maanden. 

'Toch komt aan ieder sprookje een einde, zoals ze graag zeggen. Ook de Wolf zal zich terugtrekken van Zweinstein en heeft besloten haar identiteit voorgoed achter zich te laten,' ga ik plechtig verder. Mijn ogen ontmoeten die van Draco. 'Velen van jullie zullen zich afvragen wie zich al die jaren heeft schuil gehouden achter de identiteit van een grappenmaker, van een dier om letterlijk te spreken. Omdat de Wolf zich hiervan bewust is, heeft ze besloten nog eenmaal een prank uit te halen op Zweinstein, als afscheid!' 

Er klinkt gejuich en ik zie vele verbaasde gezichten, maar er schuilt ook teleurstelling tussen een grote groep SVP leden, en die hebben allemaal een ding gemeen: ze duiken onder en zullen niet bij deze prank aanwezig kunnen zijn. Precies zij zijn de reden dat ik nu deze speech geef in plaats van de prank onaangekondigd in gang te zetten. 

'Mijn lieve SVP leden, de Wolf zal haar vertrek aankondigen dit avondmaal in de Grote Zaal. Ik verzoek iedereen die zich nog vrij door het kasteel kan begeven om dan ook te vertrekken uit ons hoofdkwartier en vanavond bij het eten aanwezig te zijn. Verder vraag ik jullie om niemand te vertellen dat ons een verrassing te wachten staat vanavond, om te voorkomen dat de Kragges dit te weten krijgen.'

Tom, Elise, en vele anderen kijken me lichtelijk beteuterd aan als ze niet de identiteit van de Wolf te horen krijgen, maar hun spullen moeten pakken en voor de komende twee uur zich ergens anders moeten bevinden dan de Kamer. 

Pas als ik zeker weet dat alle 'vrije' leerlingen de ruimte hebben verlaten, hurk ik en ga ik op de rand van de tafel zitten. De overige leerlingen verzamelen zich snel om me heen. Ginny springt naast me ook op de tafel en wiebelt met haar benen in anticipatie. Zij en Marcel weten wat ik nu van plan ben, maar als Benno en ik elkaar aankijken, zie ik ook bij hem een zowel wetende als vragende blik. Wetend wat ik van plan ben, maar vragend of ik er echt achter sta. Ik knik zachtjes naar hem. We weten beiden dat ook ik moet onderduiken, en dat ik daar eigenlijk al mee begonnen ben. 

'Is dit dan het moment waar we allemaal op gewacht hebben?' vraagt Draco met lichtelijk grote ogen. 'Ga je nu de identiteit van de Wolf bekend maken?'

'Dat ga ik,' antwoord ik zacht. Er klinken geschokte kreetjes en er gaat gefluister door de inmiddels kleine groep. Ook Theo zie ik met een tevreden blik kijken. Hij is immers degene geweest die mij heeft bevolen om het eerst op een rustige manier bekend te maken. 

'De Wolf wil jullie ten eerste laten weten dat het nooit haar bedoeling was om iemand fysiek of mentaal pijn te doen en dat ze haar excuses aanbiedt als ze dat toch ooit gedaan heeft,' zeg ik, mijn blik volkomen gericht op Draco, ook al zijn er andere mensen die ook haar identiteit nog niet weten.

'Het is eigenlijk een wonder dat nooit iemand achter haar identiteit is gekomen, want ze heeft zeker genoeg hints achtergelaten. Toch komt er nu een einde aan alles. De Wolf is gewond geraakt, genezen, en heeft nu besloten voor zichzelf te kiezen. Haar laatste service aan ons is de onthulling van de identiteit die iedereen zo graag wilt weten.'

De spanning is om te snijden, maar ik kan bijna mijn lach niet meer inhouden als ik Ginny naast me voel schudden van het lachen, en ook Benno zie grijnzen door mijn mysterieusheid. Ik kijk Draco weer aan, mijn blik enigszins verontschuldigend, als ik dan de beruchte woorden eindelijk mag zeggen. 

'Het was allemaal de Griffoendor moed. Ik ben de Wolf.' 

....................................

Happy New Year :)

Hoop dat er veel mooie verhalen geschreven mogen worden dit jaar ♡

Love, 

Vienna

NB: er ging iets fout met het uploaden volgens mij maar bij deze ;)