In de wachtkamer bekruipt Liz toch een naar gevoel. Iets in haar zegt dat ze het niet moet doen. ''Wat wil ik nou? Ik wil toch geen kind opvoeden als 15 jarige. Zelfs droogbloemen overleven het nog geen week op mijn kamer, laat staan een kind.'' denkt ze. 'Liz?' hoort ze dan. 'Weet je zeker dat je dit wilt? Je hebt het niet een met Milan overlegt. Je kunt dit niet alleen beslissen.' Liz begint weer zachtjes te huilen. Ze lopen samen nog even naar buiten want ze hebben nog genoeg tijd. 'Denk je dat ik dit wil? Denk je dat ik abortus wil plegen? Denk je dat.... Ik ben fucking 15 jaar. Ik kan geen kind krijgen. Mijn hele leven is een grote ramp! Weet je wel niet hoe erg ik dit vind? Ik sta er helemaal alleen voor.' 'Jeetje Liz, doe eens rustig. Het is ook heel wat. En ik begrijp dat je niet weet wat de beste keus is, maar laat mij je dan helpen. Doe dit dan niet alleen. Ik wil niet dat je later spijt krijgt. Wil je dit echt doen?' zegt Jill. 'Misschien is het wel een meisje. Lekker knutselen en kleuren, vlechtjes maken in haar haartjes. Of een schattig jongentje, waarmee je lekker buiten gaat spelen.' Ondanks alles verschijnt er een lach op Liz' gezicht. 'Ik weet het niet. Ik kan toch geen kind opvoeden? En bovendien is de afspraak nu al gepland!' Ze haalt diep adem en kijkt nog een keer naar haar buik. Wat moet ze nou?
YOU ARE READING
Ongewenst
Teen FictionAls Liz er achter komt dat ze zwanger is, heeft ze een groot probleem. Als 15 jarige is ze nog helemaal niet klaar om moeder te worden. Ze weet niet wat ze er mee moet . Ook is de vader van het kindje een jongen uit haar klas, waarmee ze geen relati...
