Yaralarını Ben Sarayım

1.2

Eve geldiğimde, üstümü değiştirme zahmetine bile girmeden kendimi yatağa bıraktım. Uyuyamayacağımı biliyordum fakat yine de bedenimi dinlendirmeliydim.

Her şeyin bu denli üst üste gelmesi midemi bulandırmaya başlarken gelen mesaj bildirimiyle yerimde doğruldum.

+905......
Selin selam
Ben Feyza
Selim'in yengesi
Selim eve ulaşıp ulaşmadığını merak ediyormuş da
Numaranı istese de sana sormadan vermek istemedim
Abisiyle evli ve kendisiyle de uzun süredir arkadaş olsam da
Erkeklere karşı gardımızı indirmemeliyiz💪

HAHAHAHAHHSHAHSHA
haklısın
eve geldiğimi söyleyebilirsin
teşekkür ederim sınırlarımı düşündüğün için

Ne demek canım benim
Bu arada
Sen iyisin değil mi?

galiba
iyiyim yani
herhalde

İyisindir iyi
İyi olmasan duramazdın
Canını sıkan başka bir şey yoktur umarım

ben de umarım

Ne
Var mı yok mu işte kızım
*bu mesaj herkesten silindi
Umarım ne?
*bu mesaj herkesten silindi
22.34

he şey
yok yok
merak etme
teşekkür ederim sorduğun için
22.57

Öyle olsun bakalım
Sonra konuşalım ama
Bence yakın arkadaşlar olabiliriz

oluruz tabii
konuşalım

İyi geceler o zaman

İyi geceler
Semih abiye de selamlar

Aleyküm selam
💗

Mesaj kutusundan çıkıp numarayı kaydettim. Tatlı ve düşünceli biriydi, o ailedeki diğer herkes gibi. Selim istisna olabilirdi.

Elimi tutmuş, sarılmış, yaşlarımı silmiş, saçlarımı kurutmuş, hatta örmüştü. Bu ana kadar hepsinin ruh halimden kaynaklı olduğunu düşünmüştüm ama şimdi, sevgilisi olan bir adam için düşündüğümde, acıma duygusuyla yapılmış olsa bile aşırı hareketlerdi.

Şahsen ben, mağara kadınıydım. Müstakbel kocamın, potansiyel başka bir kadınla aynı havayı solumasını bile istemezdim. Adının Kader olduğunu öğrendiğim o hanımefendinin de bu durumdan rahatsız olmamasına ihtimal yoktu.

Selim'in kötü kalbinin eseri olarak kendimi Kader hanıma karşı aşırı mahçup hissediyordum. Ben de kandırılmış, hatta kullanılmıştım.

Zaten uyumamın mümkün olmadığı bir gecede, zihnimi daha da yormam için yaşanabilecek ne varsa hepsi yaşanmıştı sanki. Kader hanıma ulaşıp bu durumu açıklamanın içimi rahatlatacağına güvenerek gözlerimi kapadım.

Biraz.. Sadece biraz uyuyabilsem yeterdi. Ne yazık ki bu bile bana çok görülmüş, uykuya dalmadan yumulu gözlerimde kabuslar canlanmaya başlamıştı.

Uyumaktan vazgeçmemle yataktan çıkmam bir olmuştu. Uyku bize yine haramdı.

*
"Ben senin düşmanın değilim teyze, annemin de düşmanı değildim."