KİRACIM ( TAMAMLANDI )

32.Bölüm

Bazı hayatlar vardır

Yaşanması gereken

Bazı hayatlar vardır

Asla yaşanmaması gereken

Ben hangi hayatta olduğumu bilmiyorum. Ne kadar düşünürsem düşüneyim ne kadar çabalarsam çabalayım bilmiyorum.

Bazen diyorum ki iyiki böyle bir hayatım var,iyiki ben hayata Dicle Kara olarak gelmişim.

Ama bazense diyorum ki neden böyle bir hayata geldim? Neden ben Dicle Kara'yım?

Bu bir çeşit sınanma mıydı yoksa bana kurulan bir tuzak mı bilmiyorum

Ben neyi biliyorum ki?

Ben hiçbir şeyi bilmiyorum

Allah kahretsin ki hiçbir şeyi bilmiyorum!

Neden?

Neden kendimi cahiliye devrinde gibi hissediyorum?

Belki şuan saçma geliyor olabilir ama öyle

Kendimi aşırı cahil hissediyorum. Hemde hiç olmadığı kadar

İyi misin diye soruyorlar

Bilmiyorum diyorum

Yaşıyor musun diye soruyorlar

Bilmiyorum diyorum

Düğününü yapacak mısın diye soruyorlar

Bilmiyorum diyorum

Kalbin atıyor mu diye soruyorlar

Ona da bilmiyorum diyorum

Şuan nefes aldığım bile bir muamma

1 hafta sonra düğünümüz olacakmış. Tolga öyle söyledi. Ama kendimi hiç hazır hissetmiyorum.

Acaba evlenmesem mi?

Olmaz ki

Tolga'yı terk etmiş olurum öyle

Ben Tolga'yı terk edemem

Ben bir kişi daha terk edemem

Abimin intihar etmesi gibi birinin intiharın kabul edemem

Ben bir sevdiğim kişiyi daha kaybedemem

Hayır diyorum kendi kendime

Abim intihar etmedi

İnci abla iyileşti ve abim ile evlendi. Abim intihar etmedi

Onlar evliler ve mutlular

Keşke

Keşke böyle olsa

Hayal kurulmamalı

Çünkü hayaller insanı ümitlendirir

Ve ümitler kendini koca bir çaresizliğe bırakır

Hemde kocaman

•••

"Bende devletin bana verdiği yetkiye dayanarak sizi karı koca ilan ediyorum" zorlukla gülümsedikten sonra önüme bırakılan kalemi alıp imzamı attım. Herkes imzasını attıktan sonra memurun uzattığı evlilik cüzdanını alıp ayağa kalktım. Tolga'nın ayağına basmayı ihmal etmedim tabiki de.

Evlilik cüzdanını havaya kaldırıp sallarken silah patlama sesi duyuldu

Elim karnıma gitti.

O an bütün duygularımı kaybettim. Hiçbir şey hissetmiyordum. Hissizdim.Tek bildiğim birazdan bilincimin kapanacak olması. Tam gözlerimi kapatacakken bir yüz gördüm ve Tolga'nın kucağına düştüm.  Bayılmadan önce duyduğum son ses tanıdık bir kadın sesiydi