"မအိပ်ဘူး မောင်လေး။ မကြီးကပြန်မှာ"
"ဪ ဟုတ်"
ထို့နောက် အညိုလည်း စကားထပ်မဆက်ဖြစ်တော့။ Counterအတွင်းရှိနေသည့် ပိုက်ဆံတွေကို မီးခံသေတ္တာထဲထည့်သိမ်းပြီး Counterထဲမှထွက်ကာ Dry Food(ခေါက်ဆွဲခြောက်၊ပဲကြော်၊အာလူးကြော်၊လက်ဘက် etc...)တန်းဘက်၌ Expire&Damageစစ်နေလိုက်သည်။ ညည့်နက်လာလေ ဆိုင်က လူဝင်လူထွက်နည်းလာသည်။
သို့သော်လည်းဆိုင်ပိတ်လို့မရသေး။ ဆိုင်ပိတ်ချိန် 10နာထိုးမှသာ ပိတ်ခွင့်ရမည်။ ဆိုင်ပိတ်ပြီးလျှင်လည်း တန်းပြီးအနားယူ၍မရ။ တစ်နေ့တာရောင်းရငွေကိုတွက်ချက်ပြီး စာရင်းလုပ်ရသေးသည်။ သို့မှသာ မနက်ပိုင်းတာဝန်ကျသည့် ဝန်ထမ်းတွေက ငွေသိမ်းသမားထံ အလွယ်တကူ ငွေအပ်နိုင်မည်မို့ပင်။
တစ်နေ့တာရောင်းရငွေတွက်ချက်ပြီးတော့ 10နာရီခွဲနေပြီ။ စက်ထဲရိုက်ထည့်စရာရှိသည်တို့ကို ရိုက်ထည့်ပြီး စက်ကိုပိတ်သည်။ အားလုံးပြီးစီးတာနဲ့ Duty Offကြောင်း အချိန် နှင့် လက်မှတ်ထိုးပြီး Duty offကြသည်။
"ပြန်ပြီနော် မောင်လေး"
"ဟုတ်မကြီး ဂရုစိုက်ပြီးပြန်နော်"
နှစ်ယောက်သား နှုတ်ဆက်ပြီး ဆိုင်တံခါးပြန်ပိတ်ကာ သံကြိုးခတ်လိုက်သည်။ ထို့နောက် CCTVရုံးထံဖုန်းဆက်ပြီး ဆိုင်မှာအိပ်မည့်အကြောင်းပြောရသည်။ အားလုံးပြီးတာနဲ့ တစ်ဆိုင်လုံးမီးပိတ်ပြီး Back Storeထဲဝင်ရတော့သည်။
အရင်က ဒီအချိန်ဆို ကိုကြီးက သူ့မိန်းမကိုစိတ်ကောက်ပြီး သူ့စောက်ဖုတ်ထဲ လီးစိမ်ပြီး လာအိပ်သည့်အချိန်။ သူကလည်း စောက်ဖုတ်ထဲ လီးညှပ်ပြီး ကိုကြီးရင်ခွင်ထဲဝင်ပြီး အိပ်နေမည့်အချိန်။ အခုတော့ ဘဝရှေ့ရေးအတွက် မအိပ်နိုင်သေးပဲ ကြိုးစားရုန်းကန်နေရပြီ။
"ကျွန်တော် ရေချိုးလိုက်ဦးမယ်အကို"
တစ်ဆိုင်လုံးက ယောက်ျားလေးဟုသာ သိထားသည်မို့ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ကျွန်တော်ဟုသာသုံးလိုက်သည်။ တခြားသူတွေလိုလည်း ရင်းရင်းနှီးနှီးမရှိသည့်အပြင် Supervisor အကို ဒီနေ့မှ ဆိုင်ကိုလာသည်မို့ အနည်းငယ်တော့ရှိန်ပါသည်။
YOU ARE READING
နွေရိပ်ညို
Fantasyဘာဗဟုသုတမှရစရာမရှိတာမို့ အမြင်မတူရင်မဖတ်ပါနဲ့။ ဒွိလိင်အပြာဇာတ်လမ်းတစ်ပုဒ်ပါ။
SUPERVISOR အကို
Start from the beginning