နွေရိပ်ညို

အဆောင်မှူးကိုကြီး (၄)

ဆိုင်ကယ်ခုံပေါ်လှဲအိပ်လျက်ဖြင့်ပင် မျက်လုံးစုံမှိတ်ကာ အမောဖြေနေမိသည်။

"အညို ကိုကြီးကိုလီးစုပ်ပေးဦး"

နားသယ်စပ်ကဆံပင်တွေကို နားနောက်ဘက်သို့သပ်ပေးရင်းဖြင့် ကိုကြီးကတောင်းဆိုလာသည်မို့ ကိုကြီးလီးရှိရာဘက်သို့မျက်နှာမူလိုက်ကာ ပါးစပ်ထဲသို့လီးကို ဖြည်းဖြည်းချင်းသွင်းလိုက်သည်။ သူ့စောက်ဖုတ်ကို အငမ်းမရလိုးထားပြီး ခုနလေးတင်ပြီးထားသည့် ကိုကြီးလီးကြီးက အခုထိ မာန်မကျသေး။ သူ့ပါးစပ်နှင့်မဆံ့လောက်အောင် တောင်ထနေသည်။ လီးတံကြီးပေါ်၌ သွေးကြောတွေ ယှက်ဖြာနေပုံကလည်း တစ်မျိုးလေးဆွဲဆောင်မှုရှိနေပြန်သည်။

သူ ဖြေးဖြေးချင်းလီးစုပ်ပေးနေတာကို ကိုကြီးက အားမရဖြစ်လာဟန်တူသည်။ သူ့ခေါင်းကိုထိန်းကိုင်ပြီး ခါးကိုကော့ထိုးကာ လီးကြီးအားအာခေါင်ရောက်သည်အထိလိုးညှောင့်လာတော့သည်။ လီးကိုသွားနှင့်မခြစ်မိအောင် ပါးစပ်ကိုဟပေးထားရသည့်အပြင် ကိုကြီးက မညှာလိုးဆောင့်နေမှုကြောင့် သူအသက်ရှူရခက်ခဲလာသည်။ ပါးစောင်မှလည်း သွားရည်တို့ကစီးကျနေလျက်ရှိ၏။ တစ်ချက်တစ်ချက် လီးကြီးက အာခေါင်အထိလာဆောင့်လေတော့ ပျို့အန်ကာ မျက်ရည်တို့ပင်ဝေသီလာရသည်။

"အွင့် အွန့် အဟွတ်"

"အား အ့ ကောင်းချက်ကွာ စောက်ဖုတ်ရော ပါးစပ်ပါ လိုးလို့ကောင်းချက်ပဲ။ နွေးနေတာပဲ အင့် အင့် ပြီးပြီ အား"

အဆက်မပြတ်ထိုးဆောင့်ပြီးသည့်နောက် လရည်ပူပူတို့ သူ့အာခေါင်အတွင်း အလုံးအရင်းနှင့်ဝင်ရောက်လာသည်။ လိုအင်ဆန္ဒ ပြည့်ဝပြီးမြောက်သွားတော့မှ ပါးစပ်ထဲကလီးကိုပြန်ထုတ်သွားသည်။ လီးထွက်သွားတော့ အာခေါင်ထဲရောက်နေသည့် လရည်တွေကို ဂလုခနဲမြိုချလိုက်ပြီး အသက်ကို အလုအဝရှူရသည်။

ဆိုင်ကယ်ပေါ်ပက်လက်လှန်ပြီး ကိုယ်လုံးတီးနှင့် ဖာသည်တစ်ကောင်လို ဖြစ်ပျက်နေသည့်သူ့ပါးကို ကိုကြီးကတစ်ချက်နမ်းရှိုက်လိုက်ကာ

"လှတယ် မျက်ရည်တွေနဲ့မြင်ရတာ ဖာသည်မလိုပဲ မင်းသိပ်လှတယ်အညို။ မင်းလို အလှလေးရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို ငါ့လီးကြီးနဲ့ အရင်ဖျက်စီးခွင့်ရတာ ဂုဏ်တောင်ယူချင်သွားပြီ"