Lawful Hearts (Law School Series 1)

33

We were in a hospital after just a week from Hope's birthday.

Akala namin ay okay lang ang lahat pero nang magkasakit si Hope ay naging malala ito. She recovered for days pero pabalik balik pa rin ang sakit niya.

After healing for another week, Hope became used to at staying at Jon's place. Kasama niya si Maya at mabuti na lang din ay may katulong si Maya na mga helper at babysitters para bantayan si Hope.

Aside from paper works, may dalawa akong meeting na pinuntahan ngayon araw sa trabaho. My work is getting more hectic that I could barely even balance my time.

"Well, your last case is still a big shot," puri ni Atty. Marquez sa akin.

"Mabuti at walang nangyaring masama sa amin ng client ko," inalala ko na naman ang mga nangyari noong gabing iyon.

Sa dinami dami ng nangyari sa akin sa lumipas na mga buwan, hindi pa rin mabura sa isipan ko ang mga nangyari noon. Nanalo kami sa kaso kahit na dumagdag ang mga nangyari sa trauma ng client ko.

Nang matapos ang office hours ko, ipinasa ko na muna ang ibang papers kay Atty. Marquez saka ako umalis ng firm. Hope is with Jon right now so I got nothing to worry about.

Allie made a plan for tonight. Magkikita kami nila Clay sa place niya dahil maghahanda si Allie. Bukod sa ito na ang huling gabi na makakasama namin si Clay bago siya bumalik ulit sa Europe, ito rin ang pag-alala sa birthday ni Peter.

She cooked us for our dinner and prepared for it. Habang kami naman ni Clay ay nagdala ng mga snacks at desserts.

"So, kailan ulit balik mo?" tanong ko kay Clay habang kumakain na kami.

"Not sure, probably for couple of months, then back to work again," sagot niya naman.

"Well, makakaabot ka ba sa debut ng kapatid ni Peter?" tanong ni Allie.

"I'll try, pero mukhang nasa Pilipinas na ako niyan," Clay replied while still eating his food.

Allie is still in contact with Peter's family. Simula nang mawala si Peter, si Allie ang mayroon pa ring koneksyon sa kanila. Close naman kami ni Clay sa family niya, pero mas close pa rin talaga si Allie sa kanila.

"When Peter left us, I thought we will never make it," Allie said.

"I thought so too," Clay agreed.

"Pero look at us now, we're happy, we're continually living the life we've been dreaming as lawyers," I cheer them up, "wherever he is, I know he's guiding us,"

Then Clay started laughing.

"Ano?" takang-taka ako kung bakit siya biglang natawa sa sinabi ko.

"Patay na nga yung tao binigyan mo pa siya ng responsibilidad na i-guide tayo," he jokes.