වස්සාන වර්ෂා l WASSANA WARSHA

Chapter 7

ටිකක් කලින් නිසා මං සිහිලැල් සර් එනකම් ටිකක් බෝට් හවුස් එකේ එළිය පැත්තෙන් අයිනට ගියා.. හවුස් එක අතුලට යන්න බැරි වෙන්න ලොක් කරලා තිබුණට මේක වටේ පොඩි බල්කනි කොරිඩෝර් එකක් තියෙයි.. ඒක වටෙන් යාච්ට් හවුස් එකේ පිටිපස්සට යන්න පුලුවන්.. බෝට් හවුස් එක ඉස්සරහ ටික ගොඩබිමට සෙට් කරල පිටිපස්ස ටික මුහුදු වතුර උඩ තිබ්බේ.. ඒක නිසා පිටිපස්ස බැල්කනි එක මුහුදු මැද හරිය නිසා උදේට මුහුද ලස්සනට පේනවා...

හරිම නිස්කලංකයි.. කුරුල්ලො එහා මෙයා යනවා.. ඉර එලියත් එක්ක පොඩියට තැනින් තැන තැබිලි පාටට ඉරි ගිහින් තිබුනු නිල් අහසයි.. මුහුදෙ රළ ගහන සද්දෙයි..ලාවට නහයට දැනෙන කසිංජි සුවඳයි..මාලු බාලා ගොඩට එන මිනිස්සුයි.. ඇත්තමයි ඇස් අස්සට දාලා ඒක විතරක්ම පේන විදිහට අගුලු දාන්න පුලුවන් දර්ශනයක් ඒක..

"මැඩම් ටයිම් එකට වැඩ කරන්නත් දන්නවා නෙහ්.."

තව පොඩ්ඩෙන් මගෙ පපුවත් යනවා.. මේ මනුස්සය නම් මාව ශොක් කරලම මරෝනව දැන්.. පලිගන්නවද කොහෙද.. මොනා නැතත් හතට වඩා විනාඩියක්වත් පරක්කු නොවෙන්න වැඩ කරනවා..

"Good morning sir.."

"Morning.."

ශික්.. ගුඩ් මෝනින්ග් කිව්ව නම් කට ගෙවෙනවද.. ගුඩ් නැතිවුනාට කට කොනේ නම් තියෙනව අර සෙල්ලක්කාර හිනාව..

"දැන් මෙතනට එන්න කිව්ව හේතුව දන්නවද?"

හේතුව දන්න නම් මෙච්චර සන්නිය හැදුන එකෙක් වගෙ බයේ ගැහෙන්නෙ නෑනෙ මනුස්සයො..

"නෑ සර්.. "

"ම්ම්.. මාත් එක්ක එනවා.. "

ඔය ඔය බෑනෙ කරන්න.. හොඳින් කතා කරන්න දන්නෙත් නෑ.. හේතුවක් කියන්නෙත් නෑ හිතුනු හිතුනු වෙලාවට මගෙම අතින් පයින් අල්ලගෙන මාවත් ඇදගෙන යනවා.. මාව පොදු දේපලක් කියලා වගේද මේ මනුස්සයට පේන්නෙ මං අහන්නෙ.. පිස්සු හැදෙයි.. ඒ වුණාට අත අයින් කරගන්න බෑ අත අඬුවකට අහු වෙලා වගේ..

මුහුදට දායිද දෙයියනේ!!

සාගර විද්‍යාව කරාට මොකද හරියට බැලන්ස් එකේ ගැඹුරු තැන් වල පීනන්න බෑ කියලා මතක් වුනහම පුදුම අනුකම්පාවක් මං ගැනම දැනුණා මට..