ruler and angel of hell.

dağılın!

bakışlarım aşağı doğru inerken jungkook'un bacağıma kollarını sararak dizlerinin üzerine çıkmış bir şekilde alt dudağını titreterek bana baktığını görmüş ve işte o an kaskatı kesilivermiştim. ///

bakışlarım doğrudan bana bakan Bambi gözleri bulduğunda göz bebeklerinin dahi titrediğini görmüş, anlamaz bakışlarımı göndermiştim ona.

sinirimi bozan nokta bu vakte zamana kadar hiçbir kimse bana izinsiz dokunamazken karşımdaki çocuk bacaklarıma sarılmış bir vaziyette kılıcını kenara fırlamıştı.

burnunu çekmiş, sol yanağını sarılmış olduğu sağ bacağıma yaslamış, titreyen çenesi ve alt dudağı eşliğinde dudaklarını aralamıştı konuşmak adına. nefesi bile titrek iken nasıl cümle kuracaktı? beni düşünce selinden kurtarak tek şey ağlayarak bacağımı sarsması olmuştu.

- lütfen beni götürme, ba-bana zarar verme! söz veriy hıck! veriyorum gideceğim gö-görmedim seni.

ağlayan insanlardan nefret eder, iğrenirdim gözyaşlarından. tiksinti ile buruşturmuştum yüzümü, bacağımı savurmuş ve bağırmadan alıkoyamamıştım kendimi.

"ne yaptığını sanıyorsun sen! uzaklaş, uzaklaş hemen!

aniden çıkan sesim ile birlikte aniden sıçramış ve bacağıma daha sıkı sarılmıştı.

"senin burada ne işin var? gitsene köle pazarına.

kurduğum cümle ile birlikte kömür karası gözleri, bambi bakışları anında sinir ve öfke ile dolmuştu ancak şu anki yüz ifadesi sebebi ile bu öfkeyi yakalamak meşakkatli idi.

bir sene evvel görmüştüm onu aslında, sonra ise haberler yayılmıştı; "kral jeon tahttan indirildi, yerine abisi büyük jeon geçti. artık köle pazarlarında sürünüyor." bu haberler yayılmadan epey süre öncesinde bir gecemi babamın ricası üzerine onlarla geçirmiştim. jeon ile bir yemekte bir de odamı gösterdiğinde karşılaşmıştık. bildiğim ve gördüğüm jeon masum, tatlı ve zarif idi. ancak bir söylence yayılmıştı.

"küçük jeon şahsına yapılan bir saldırıda 10 şövalyeyi etkisiz hâle getirdi!"

beni düşüncelerimden sıyıran nokta bir bağırış sesi olurken bakışlarım anında etrafı taramaya başlamıştı.
bacağımda hissettiğim hareketlilik sonucunda tökezlemesine rağmen ayağa kalkan küçük jeon'a bakmıştım. elinin ayası ile gözlerini silmiş, dik durmaya çalışmıştı. gözleri etrafı aynı benim gibi tararken bir savruluş sesi kulaklarıma dolmuştu. ikimizde birbirimize döndüğümüz anda bakışlarımız ile taramıştık bedenlerimizi, ancak ikinci seste bakışlarımız anında birbirimizin odağından kaymış, ağaca saplanmıştı. tanrım bu bir ok idi!

kısılan bakışlarım eşliğinde kılıcımı sıkıca kavrayarak etrafımı kolaçan etmeye başlamış, ağaca doğru adımlamıştım. ancak benden erken davranan beden oku tutup çekmişti kovuktan. dolu dolu olan bakışları bir yandan etrafı kolluyor bir yandan ise okun ucunu inceliyordu. gözleri irileştiğinde ise hızlıca sol tarafa, sonra ise arkasına dönmüş oku aldığı gibi yere fırlamıştı. tam kaçacaktı ki elimi omzuna koyarak sıkmış, acı dolu mırıltısı eşliğinde bana dönmesini sağlamıştım.

"nereye gittiğini sanıyorsun?

-abim benim için geldi, beni vuracak! lütfen bırak da gideyim, lütfen!

formundan epey bir düşmüş idi. geniş omuzları kendisini bırakmış, dik duruşunu esir alan yorgunluk onu bezdirmiş, yüzündeki yaralar ise gülüşünü almıştı. ne oluyordu kalesinin içerisinde?

"seni öylece bırakacağımı falan mı düşündün?

cümlemin sonlarında sesimi yükseltmiştim. arkadan gelen atlılar ve boğuşma seslerinr karışan acı dolu iniltiler git gide sinirlerimi bozarken ellerini kulaklarına bastırdığını görmüştüm. kısa süre içerisinde cılız sesi kulaklarıma doluşmuştu.

-sustur onları lütfen!

gözleri tamamen kapanmıştı, artık sıkmaktan bir hâl olan göz kapakları ve altındaki yara kızarırken elimi havaya kaldırarak adeta kükremiş idim.

"dağılın!

ve son ok sesi kulaklarda uğuldamış idi.

---------

487 kelime, evet git gide çoğalıyorr. hedefim daha uzun yazmak ancak daha yeni hastaneden geldim. 🖐🏻 dişim çok az (azıcık) sızlıyor ve ben bölüm yazıyorum. mükemmelim.

Instagram on baelguzar.