ဦးပိုင်သောအခမဲ့ပြည့်တန်ဆာ🚨🚨🚨🚨🍼

Part 10

ဦးပိုင်သောအခမဲ့ပြည့်တန်ဆာ-(Part-10)

''ကျွန်တော် အလုပ်ရှုပ်နေလို့ပါ အဘိုး၊ အဘိုးဖုန်းကို တမင်မကိုင်တာ မဟုတ်ပါဘူး၊ သိပါတယ် သွားလိုက်ပါမယ်၊ အဘိုးကို မျက်နှာမပျက်စေရပါဘူး ဟုတ်ကဲ့''

ဦးဓနမော်ကွန်း သူ့အဖိုးနဲ့ ဖုန်းဆက်စကားပြောနေတုန်း ကြွေရုပ်လွှာ နံဘေးကနေ မသိမသာ အကဲခတ်နေမိသည်။ ဦးဓနက သူ့ရဲ့တစ်ဦးတည်းသော အဘိုးဖြစ်တဲ့ ဦးမင်းထင်မော်ကွန်းကို တလေးတစားနဲ့ ဆက်ဆံသည်။ ဘယ်တော့မှမျက်နှာလွှဲခဲပစ်မလုပ်သလို အဘိုးပြောတဲ့စကားကို မသွေမတိမ်း လက်ခံတာမျိုး မဟုတ်ပေမဲ့ နာခံနေတာကိုတော့ တွေ့ရသည်။ အခုလည်း ဦးမင်းထင်က ဦးဓနကို ဘာတွေလုပ်ခိုင်းနေပြန်ပြီလဲမသိ ။

ဖုန်းလေးကျသွားတော့ စိတ်ရှုပ်သလို တင်းမာနေတဲ့ ဦးဓနရဲ့ မျက်နှာကို မြင်လိုက်ရတော့ ကြွေအလိုလို တုန်သွားရသည်။ ဦးမျက်နှာမကောင်းရတဲ့ အကြောင်းရင်းက ကြွေကြောင့် မဟုတ်ပေမဲ့ ဒီလိုမျိုး မျက်နှာက ပုတ်သိုးနေရင် ကြွေမနေတတ်။

'' ဦးမင်းထင်က ဦးကို ဘာလုပ်ခိုင်းပြန်ပြီလဲဟင်''

''ညစာစားပွဲလေးတစ်ခုကို တက်ခိုင်းတာပါ''

''အော်''

ဦးဓနမော်ကွန်းတို့လို လုပ်ငန်းရှင်ကြီးတွေက ညစာစားပွဲတွေ ခဏခဏတက်ကြရတာ ထူးဆန်းတဲ့ ကိစ္စတစ်ခုမဟုတ်။ ဒါပေမဲ့ ဦးဓနက မတက်ချင်သလို ပုံစံနဲ့မို့ ကြွေ နားမလည်နိုင် ဖြစ်ရသည်။

'' အဲဒီညစာစားပွဲက အရမ်းအရေးကြီးလားဟင်''

ကြွေရဲ့အမေးကို ဓနမော်ကွန်းက ခေါင်းလေးသာ ညိတ်ပြန်လာသည်။ ထို့နောက် သူ့နံဘေး၌ နေရာလွတ်တခုအား လက်ဖြင့် ပုတ်ပြ၍..

''ဒီမှာ လာထိုင် ''

ကြွေလည်း ဦးနံဘေးနား သွားထိုင်လိုက်တော့ ဦးက ကြွေကိုယ်ခန္ဓာလေးအား သူ့ပေါင်ပေါ် ဆွဲချပြီး ထိုင်စေတော့ ကြွေလည်း မရုန်းတော့ဘဲ အလိုက်တသိ နေပေးသည်။

''နေကောင်းသွားပြီလား ''

''ဟုတ် ''

''ဒဏ်ရာတွေရော သက်သာရဲ့လား ''