Protected (2)

5. Poisoned of niet?

Hoofdstuk 5. Poisoned of niet?

Het is nu twee uurtjes geleden dat Mac bij mij was. Hij is zonder iets te zeggen mijn huisje verlaten. Hij lijkt echt onschuldig maar is hij dat wel? Ik weet gewoon niet wat ik ervan moet denken. Ik vertrouw mijn broers maar tranen komen niet vanzelf. Ik pak mijn spullen één voor één uit de kast en doe het in mijn tas.

We zouden vandaag weer terug naar huis gaan vanwege dat gedoe met Myiron. Dat ik daar gewoon bij was. Veel mensen zullen mij nu ook verdacht vinden omdat ik niks kan zeggen over wat er gebeurt is. Ik kan ze moeilijk de waarheid vertellen over het Poison en zo.

De kans is dan ook nog groot dat ze mij een leugenaar gaan vinden en helemaal niet meer met mij omgaan. Ik loop met mijn spullen naar buiten en ik zie Dylan en Kian al staan wanneer de bus aan komt rijden. Ik stap met Dylan en Kian in de bus nadat ik mijn tassen achterin heb gegooid. Ik neem snel mijn telefoon en oortjes mee. Ik ga ergens achterin zitten met Ymogan. Ze kijkt mij steeds even aan

Ik duik snel achter het schermpje van mijn telefoon. De bus begint al snel te rijden gelukkig. Ik probeer Elijah te bereiken om hem te vertellen wat er gebeurt is. Hij reageert alleen niet. Ik zit uren land in die bus op weg naar school. Ik zit met mijn oortjes in muziek te luisteren en een beetje uit het raam te staren. Opeens voel ik getik op mijn schouder. Ik kijk Ymogan aan. Ze glimlacht even en haalt een oortje uit mijn oor. 'Kan ik meeluisteren'? Vraagt Ymogan. Ik knik.

'Kunnen we misschien praten over iets'? Vraagt ze. Ik knik weer 'Waar gaat het om'? Vraag ik nieuwsgierig terwijl ik haar aan kijk. 'Iemand die ik leuk vind'. Zegt Ymogan. Ik kijk gelijk verbaasd. Wat als Ymogan Dylan ook leuk vind? Dat zou geweldig zijn voor Dylan! Ik hoop echt dat Ymogan iets in hem ziet. 'Wie'? Vraag ik gelijk. Ze bloost.

'Gelukkig, je kan weer lachen'. Zegt ze. 'Ik vind'....... Fluistert Ymogan. Ze kijkt overal even rond in de bus. 'Dylan leuk'. Fluistert ze snel. Ik glimlach. 'Maar dat is nog niet alles'. Zegt ze al iets harder. 'Ik vind Mac ook wel leuk'. Dan verdwijnt mijn glimlach. 'Mac'? Vraag ik. 'Je vind mijn beste vriend leuk'? Ze knikt. 'Wat moet ik doen'? 'Wie moet ik kiezen'? Vraagt ze zenuwachtig.

Ik zucht diep. 'Dylan'. Zeg ik. Ymogan glimlacht. 'Je wil Mac voor jezelf'. Zegt ze. Ik schud mijn hoofd. 'Ik wil je alleen zeggen dat Dyl'........... Ik zucht. Mag ik dat eigenlijk wel zeggen? 'We praten hier later wel over'. Zeg ik. Ymogan knikt. Had ze nou gelijk? Misschien wil ik echt niet dat Mac een vriendin krijgt........

Ik zit weer tijden in de bus te luisteren naar mijn muziek. Het doet mij alleen maar denken aan Elijah. Ik stap zodra de bus gestopt is gelijk eruit en ik pak mijn tassen. Ik ga gelijk al richting het huis van Callum. Ik wil hoe dan ook weten of ik Poisoned ben of niet! Dylan en Kian lopen ineens naast mij. 'Ik ga naar Callum met Reve, kan jij de tassen thuis brengen'? Vraagt Kian.

Dylan zucht. 'Natuurlijk ik weer'. Kian lacht als Dylan weg loopt. Ik en Kian komen natuurlijk steeds dichterbij Callum. We zijn vanaf de eerste rotonde gaan rennen. Beide staan we voor Callum zijn deur. Kian belt aan. Kian kijkt mij aan. Er doet niemand open. 'Weet je wat het leukste is aan het maatje van de baas te zijn'? Vraagt hij.

Ik haal mijn schouders op. 'Vertel eens'. Zeg ik. Kian knielt bij de deur en zet zijn horloge dichtbij het slot. Hij drukt op een verborgen knopje op het horloge en er komt een dikke groene straal vanaf. Ik glimlach. 'Je breekt dus gewoon de deur open met lazers'? Vraag ik. Kian knikt. 'Ja, waarom niet hé'. Zegt hij. Ik lach.

Kian maakt de deur open en loopt naar binnen. Ik loop achter hem aan tot we bij het schilderij komen. Ik haal het eraf en ik spring naar beneden. Ik zie dat Callum druk bezig is met alles. Er zit verder op een meisje in de stoel. Ik loop naar Callum toe. 'Hey'. Zeg ik zachtjes. Kian loopt mee naar binnen.

Callum kijkt verbaasd. 'Reve'? 'Kian'? 'Jullie zijn te vroeg terug'. Zegt hij. Ik knik. 'Poison is terug'. Zeg ik. Kian vertelt het hele verhaal aan Callum. Callum luistert aandachtig. Tja, een negentien jarige leider is altijd wel slim met dit soort dingen dus het is sowieso belangrijk dat hij het weet.

Hij kijkt mij gelijk aan als Kian het woord 'Poison' uitspreekt. Hij loopt naar mij toe en hij pakt mij beet. Hij trekt mij mee naar een stoel en zet mij erop. Hij pakt mijn pols en zet het op een tafel. Hij doet allerlei dingen. 'Ik wilde graag weten of ik het Poison weer terug heb door Myiron'. Zeg ik. Callum knikt.

'Meid, dat begrijp ik'. 'Ik hoop het niet'. Zegt hij. Ik hoor iemand naar binnen lopen. 'Waarom moet het nou altijd zo zijn dat als'........... Begint Elijah. Hij word stil als hij mij ziet. 'Reve'? Vraagt hij. Ik knik. 'Ik ben terug van kamp'. Zeg ik. Elijah loopt naar mij toe. Ik sta op van de stoel en ik loop snel naar Elijah toe.

Elijah geeft mij een knuffel. 'Je was dan wel maar kort weg maar ik wilde net zeggen dat ik geen moment zonder jou zou kunnen'. Zegt Elijah. Ik glimlach. Elijah glimlacht ook. Elijah pakt mijn handen vast. Hij staat net op het punt mij een kus te geven maar dan word ik weg getrokken door Kian. 'Reve, maak je nu echt twee keer dezelfde stomme fout'?!

----------------------------------------------------------

hey allemaal, 

Ik heb er even over gedaan. Ik heb dingen bedacht voor de komende hoofdstukken en zelfs al een beetje getypt. 

Dit hoofdstuk heb ik gisteren en vandaag gemaakt.

 Maar vanwege een paar dingen waar ik een beetje mee zit gaat het wat minder snel om te typen. 

sorry daarvoor.

Daar in tegen is het ook al bijna zomervakantie! 

Kan haast niet wachten.

bye iedereen, tot het volgende hoofdstuk 

  -YinYangLaraa